Vikan - 13.03.1969, Blaðsíða 16

MótmaelaaSg-erðir, kröfugöngur, götuóeirðir, þetta er það sem hefur
verið hvað efst á baugi í heimsfréttum síðastliðið ár — raunar leng-
ur sums staðar — og er ekki að sjá að enn sé lát á. Ófært hefur
reynzt að klína á mótmælendurna neinum ákveðnum pólitískum
stimpli, þar eð þeir hafa látið á sér kræla jafnt í austri sem vestri,
í löndum kommúnista jafnt sem kapítalista. Formálar þeir sem mót-
mælendurnir hafa haft uppi fyrir gerðum sínum hafa verið mis-
munandi eftir þjóðlöndum: í Bandaríkjunum hefur mest kveðið að
andmælum gegn kynþáttamisrétti og stríðinu í Víetnam, í Frakk-
landi er snúizt gegn úreltu kerfi í skólamálum, í Vestur-Þýzkalandi
því sama, plús ofurveldi blaðakóngsins Springers og svo til allir
Tékkar og Slóvakar mótmæla nauðgun sovézku durganna á sjálfs-
ákvörðunarrétti þeirra. Víða í Vestur-Evrópu eru mótmæli höfð
uppi gegn herforingjajúntunni í Grikklandi og stuðningi við hana.
f Kína virðist mótmælaaldan vera í rénum, en þar hafði hún snúizt
upp í óopinbera borgarastyrjöld þótt svo að Maó formanni hefði af
miklum klókindum tekizt að snúa ofsa hennar frá sjálfum sér og
að keppinautum sínum í stjórn landsins. Eitt virðist þó sameigin-
legt öllum þessum mótmælahreyfingum: óánægja með ríkjandi þjóð-
félagskerfi, tilfinning fyrir því að kerfi þessi séu stöðnuð og orðin
dragbítur á eðlilegri framþróun.
f Kína urðu mótmælaaðgerðirnar, sem fyrr er sagt, að orrustum
■i------------------------------------------------------------------
„Mér er ekki grunlaust um að fundurinn í Sigtúni hafi að vissu leyti verið
haldinn í hefndarskyni.. . . I»að var nokkur fítonsandi í mótmælendum....“
Ragnar Stefánsson: Beitum þeim að-
ferðum er bezt henta hverju sinni.
LOGREGLUÞJÚN-
ARNIR KÖLLUÐU:
FARIÐ ILLA______________
MEÐ HELVÍTIÐ
1 ' • ' 1
Ragnar Stefánsson, formaður
Æskulýðsfylkingarinnar, hefur
flestum eða öllum fremur verið
tilnefndur foringi demonstranta
upp á síðkastið og sem slík-
ur fengið á sig vott af þjóð-
sagnasvip í vitund almennings.
16 VIKAN “•tbl-
Hann var á sama máli og aðrir
mótmælendur, sem við höfðum
tal af, um að lögreglan hefði
verið gróf í sinni framkomu. —
Eg vissi um fólk, sem var á ferð
í Austurstræti við jólainnkaup
og átti enga aðild að göngunni,
en varð engu að síður fyrir bar-
smíðum og hnjaski af hálfu lög-
reglunnar og hjálparmanna
hennar, sagði Ragnar.
— Hjálparmanna. .. .
- Já, við höfðum spurnir af
að óeinkennisbúnir aðstoðar-
menn voru viðbúnir aftan við
fremstu fylkingu lögreglunnar,
þegar hún stöðvaði okkur á Þor-
láksdagskvöld. Þessir varaliðar
tóku þátt í slagnum og bentu
auk þess lögreglumönnum á
ýmsa úr hópi göngumanna, sem
að þeirra áliti töldust til framá-
manna. Við vissum að ákveðnir
aðilar úr Heimdalli stóðu fyrir
liðssafnaði í þessu sambandi, svo
og einhverjir unglingar, sem
kváðu hafa æft karate undir
stjórn kunns fyrrverandi íþrótta-
garps.
— Þú varst tekinn við Tjarn-
arbúð?
-- Já, og handjárnaður. Eg
spurði með hvaða rétti þeir
gerðu þetta, en þeir svöruðu
fyrst aðeins skætingi og stein-
þögðu svo. Eg sagði þá við þann,
Framhald á bls. 34.
Leifur Jóelsson: Kylfuhögg í hvirfil-
inn og annað neðar í hnakkann.
SKIPUN FRÁ
DÖMSMÁLARÁÐU-
NEYTINU?
Leifur Jóelsson er einn þeirra
forustumanna Æskulýðsfylking-
arinnar, sem mesta forgöngu hef-
ur haft um mótmælaaðgerðir
samtakanna. Honum fórust svo
orð um mótmælaaðgerðirnar
fyrir hátíðarnar:
— Ég lít svo á að gagnað-
gerðir lögreglunnar vegna þess-
ara aðgerða séu án fordæm-
is hér á landi. Tuttugu mín-
útum fyrir fundinn í Tjarn-
arbúð hringdi Bjarki Elíasson til
Tjarnargötu 20. Ég talaði við
hann og hann sagði að við yrðum
að ganga skemmstu leið til sendi-
ráðsins, en taldi ófært að við
gengjum móti umferð og sagði
af og frá að lögreglan færi að
stöðva umferðina til að hleypa
okkur í gegn. Ég bauð þá að
göngunni yrði hagað þannig að
hún fylgdi umferðinni, en því
hafnaði Bjarki. Ég var svo einn
þeirra, sem tekinn var þegar ut-
an við Tjarnarbúð og laminn
með kylfu í höfuðið, eins og
kunnugt er. Það þurfti átta spor
í skurðinn.
A Þorláksmessumorgun, þegar
fundurinn í Sigtúni hafði verið
ákveðinn en lögreglunni ekki
enn tilkynnt um hann, óskaði
Vísir eftir viðtali við okkur
Birnu um atburðina eftir Tjarn-
arbúðarfundinn. Ég áleit þá eðli-
legt að tilkynna lögreglunni þeg-
ar um fundinn, hringdi og fékk
samband við Guðmund Her-
mannsson. Ég rakti fyrir honum
leiðina, sem göngunni var ætlað
að fara, en var ekki kominn
lengra en að nefna Austurstræti
þegar Guðmundur greip fram í
og sagðist geta fullvissað mig um
að þessi ganga yrði aldrei leyfð,
því að lögreglan hefði ákveðið að
loka fyrir alla bílaumferð um
miðbœinn og ekki yrði farið að
gera neinar undanþágur okkar
vegna. í þessu símtali staðfesti
Guðmundur það, sem ég hafði
raunar heyrt áður, að fyrirskip-
unin um að stöðva gönguna á
Framhald á bls. 41.