Vikan - 13.03.1969, Blaðsíða 47

neitaði að færa sig frameftir. Þá
lét lögregluþjónninn kylfuna
ríða á höfði hans og herðum og
síðan hvar sem verkast vildi,
þegar Leifur beygði sig í keng
til að hlífa höfðinu við höggum.
— Telurðu að nr. 37 eigi sér
marga líka innan lögreglunnar?
— Það vil ég ekki segja.
Margir lögregluþjónanna, sjálf-
sagt mikill meirihluti þeirra, eru
prýðismenn, rólegir og geðspak-
ir, þótt þeir detti ef til vill ekki
allir um gáfurnar. Góður lög-
regluþjónn þarf fyrst og fremst
að vera gæddur heilbrigðri skyn-
semi og rólyndi í ríkum mæli.
En hræddur er ég um, að til
þessa hafi einkum verið tekið
tillit til líkamsstærðar og vöðva-
afls, þegar menn hafa verið
valdir í lögregluliðið. Mér er
ekki kunnugt um að nein sál-
fræðileg könnun sé viðhöfð í því
sambandi. Það er því vitaskuld
nokkur hætta á, að inn í lög-
regluliðið slæðist ofbeldissinnað-
ir menn og fautar, sem alls stað-
ar annars ættu frekar heima.
— Viltu ef til vill meina að
ruddar og slagsmálahundar
reyni að smokra sér inn í lög-
regluna til að geta stundað eftir-
lætisiðju sína undir laganna
vernd?
-— Það er auðvitað ekki úti-
lokað, ef menn eru einungis
valdir í lögregluna eftir líkam-
legu atgervi.
— Heldurðu að skortur sé á
nægum aga í lögregluliðinu?
— Það er efalaust. Agaleysi
okkar íslendinga kemur þar
fram eins og víðar. Þjálfun lög-
reglunnar þarf að miða að því,
að hún verði sem áhrifamest án
þess að misbeita valdi sínu. En
á það skortir mjög eins og er.
Eg get bætt því við, að ég hef
fengið ótal upphringingar frá
fólki, sem hefur ljótar sögur að
segja af ofbeldi og misþyrming-
um af hálfu lögreglunnar, venju-
lega þá í sambandi við ölvun.
Þess háttar nær auðvitað engri
átt og kemur engum fremur í
koll en lögreglunni sjálfri. Fólki
er sagt að bera virðingu fyrir
Alþingi og opinberum stofnun-
um, en þá virðingu getur eng-
inn skapað nema hlutaðeigandi
stofnanir sjálfar. Það á auðvitað
einnig við um lögregluna. Þetta
er sérstaklega áríðandi ef átaka-
tími fer í hönd; hafi lögreglan
þá ekki virðingu og stuðning al-
mennings, er hætt við að hún
geti litla stjórn haft á ástand-
inu.
— Teiurðu ekki að skrílslæti
sumra mótmælenda afsaki að
nokkru ofstopaframkomu ein-
stakra lögreglumanna?
— Vel þjálfuð og öguð lög-
regla á að geta fjarlægt illinda-
seggi úr hópi mótmælenda án
þess að beita misþyrmingum.
Takist henni það ekki, er hætt
við að hún glati fljótlega sam-
úð almennings.
☆
Við hverja snertingu hans
Framhaid af bls. 29 Jg* uðu herbergi hennar, þreytt, pf. # 4 wm
hamingjusöm.
Gaby strauk yfir hnakka hans
með fingrum sinum. Hún hugs-
aði til þehra manna, sem hún
hafði eiskað á undan Júrgen.
Einhvern veginn höfðu það allt-
af verið vonbrigði. Enginn þeirra
hafði getað lyft henni upp í hæð-
ir hamingjunnar. Hún haiði
viljað losna við þá alla aftur,
eins fljótt og auðið væri.
— Muntu alltaf elska mig?
spurði hún lágt.
— Alltaf, svaraði hann.
— Lika, þegar ég verð orðin
gömul og ljót?
Hendur hans struku henni. —
Þú verður aldrei gömul og ljót,
ástin. í mínum augum verður þú
alltaf eins og núna, ung og fögur.
Hún lokaði augunum. Henni
var nóg að heyra rödd hans,
finna hendur hans. Hjá Júrgen
var allt svo öðruvísi. Að vera
ástmær hans, var eins og það
sem hana hafði hingað til að-
eins dreymt um. Það var meira
en lítilfjörleg fullnæging, meira
en örlítil löngun, það var villt-
ur hjartsláttur tveggja hjartna,
það var svimandi hringiða, un-
aðarfull ástríða.
Hún var löngu búin að fá
sönnun fyrir því, að hún væri
falleg, að hún hefði tælandi lík-
ama. En að hún gæti elskað á
þennan hátt, svona heitt og ó-
eigingjarnt, það vissi hún fyrst
núna.
Og í fyrsta sinn á ævinni fann
hún hvað það var að vera af-
brýðisöm. Afbrýðisöm yfir öllu.
Afbrýðisöm vegna kvenna, sem
ennþá ættu eftir að vera í lifi
hans, vegna kvenna, sem á und-
an henni höfðu verið. Fyrir
þennan mann átti ekkert annað
að vera í þessum heimi en að-
eins hún, ekkert annað, ekkert
þar að auki.
— Veiztu, hvað ég held stimd-
um, Júrgen? spurði hún allt í
einu. — Ef þú værir nú giftur,
ef kinan þín væri nú í Berlín,
væri ást okkar þá aðeins ódýrt
hliðarstökk, mundi hún enda í
tilgangsleysi ævintýrsins?
— Nei, svaraði hann, — nei,
Gaby, ég gæti ekki lifað án þín
eftir þetta.
Hún beygði sig yfir hann, nak-
in og blygðunarlaus, með augna-
ráði kattar, sem ekki sleppti
bráð sinni. — Júrgen, ég veit
að þú hefur elskað konu þína.
Eg hef séð mynd af henni, hún
var svo gjörólík mér, ef nú væri
um ást móti ást að ræða, hvora
mundir þú þá velja?
— En, elskan, þú veizt, að
þannig er það ekki. Janine er
dáin, hún mun aldrei koma aft-
ur, þú veizt að ég hef aldrei
elskað neina eins og þig.
Framhald á bls. 50
HAGSYN
HÚSMÓÐIR
NOTAR
UTAVER
II22 - 24
T32ZG2
Gólfdúkur — plast, vinyl og línóleum.
Postulíns-veggflísar — stærSir 71/2x15, 11x11 og 15x15 cm.
Amerískar gólfflísar — Good Year, Marbelló og Kentile.
Þýzkar gólfflísar — DLW.
Hollenzkur Fiesta dúkur — eldhúss- og baSgólfdúkur.
Málningavörur — frá Hörpu hf., Málning hf. og Slippfél. Rvíkur.
Teppi — ensk, þýzk, belgísk nylonteppi.
Fúgavarnarefni — Sólinum, Pinotex.
Silicone — úti — inni.
Veggdúkur — Somvyl, frönsk nýjung.
Vinyl veggfóSur — br. 55 cm.
VeggfóSur — br. 50 cm.
_y
11. tw. VIICAN 47