Vikan - 13.03.1969, Blaðsíða 17

me'ff miklu mannfalli; annars staðar liefur orðið minna um mann-
víg', en margir slasazt og miklar skemmdir orffi'ð á mannvirkjum.
Ótalin fólskuverk hafa verið framin í viðskiptum mótmælendanna
og þess aðila, sem hin rikjandi stjórnarkerfi beita í viðureign sinni
við þá: lögreglunnar.
Ekki vantar að hér uppi á íslandi hafi einnig komið til mótmæla-
átaka, þótt vitaskuld hafi þau ekki verið jafn umfangsmikil og úti
í heimi. Kröfuspjöld hafa veri'ð borin um götur, rúður brotnar, eggj-
um kastað, sparkað og slegið með kylfum og berum hnefum. Menn
eru ekki á eitt sáttir um hvað hér valdi. Hömlulaus unglingalýður,
sem leitar útrásar í slagsmálum? Xilraunir vissra metnaðargjarnra
ungmenna í ákveðnum pólitískum félögum til að vekja athygli á
sjálfum sér? Eða útrás vantrúar á núverandi forustumenn þjóðar-
innar og stjórnarkerfi, vegna sívaxandi kreppuástands? Og saman
við þetta er svo rökrætt um meintan ruddaskap lögreglumanna og
skrílslæti mótmælenda.
Vikan hefur reynt að skyggna málið í von um að geta varpað sem
skýrustu ljósi á inntak þess og ástæður. í þeim tilgangi höfum við
rætt við ýmsa a'ffila úr báffum fylkingum og auk þess Ieitað álits
nokkurra spakra manna hlutlausra, sem ætla má aff flestum fremur
geti skýrt orsakir og afleiðingar hlutlægt og fræðilega.
VIÐTÖL: DAGUR ÞORLEIFSSON
EG HEYRÐI BJARKA
KALLA: „LATIO HANA
EKKI SJÁST"
Birna Þórðardóttir: Tólt spor í cnnis
síirið.
Birna Þórðardóttir hefur með
þátttöku sinni í aðgerðum ís-
lenzkra demonstranta orðið ein
meiriháttar valkyrja í alþýðu-
munni. Við hittum hana á skrif-
stofu Árna Halldórssonar hrl.,
þar sem hún vinnur eins og sak-
ir standa. Það leynir sér ekki á
enni hennar örið eftir tólfspora-
áverkann, sem hún hlaut af ein-
hverju frægasta höggi íslands-
sögunnar hin síðari árin.
Birna er ættuð úr Borgarfirði
eystra, norðanstúdent frá því í
fyrra og hyggur nú á nám í þjóð-
félagsfræði í því landi þar sem
hvað mest hefur kveðið að mót-
mælaaðgerðum stúdenta og ann-
arra ungmenna: Vestur-Þýzka-
landi.
Hún segir svo frá átökunum
við Tjarnarbúð tuttugasta og
fyrsta desember:
— Ég var komin út á Austur-
völl og hélt á fána, þegar lög-
regluþjónn kom allt í einu aft-
Framhald á bls. 41.
Sigurður A. Magnússon: Hvað veldur
hjásctu ungra framsóknar- og alþýðu-
flokksmanna?
MÓTMÆLAAÐGERÐ-
IR: BEZTA RÁÐIÐ TIL
AÐ RASKA STÖÐN-
UÐU KERFI
Sigurður A. Magnússon, rit-
höfundur og ritstjóri Samvinn-
unnar, hefur komið mjög við
sögu mótmælaaðgerða hér á
landi upp á síðkastið. Hann tók
vel í að gera okkur grein fyrir
viðhorfum sínum til mótmæl-
anna.
— Að mínum dómi er þessi
mótmælaalda alveg skiljanleg,
segir Sigurður. — Eg hef samúð
með þessu unga fólki. Eg hygg
að undirrót mótmælaaðgerðanna,
sem nú ganga yfir heiminn, sé
að unga fólkið skynjar, að eldri
kynslóðin er stöðnuð í úreltum
viðhorfum og gerir sér enga
grein fyrir því sem er að ske.
Mikill meirihluti heimsbúa líður
hungur, og ekkert raunhæft er
gert til að bæta úr því, þótt íbúa-
fjöldi jarðarinnar vaxi hröðum
skrefum. Þetta hlýtur að enda
með katastrófu, ef ekki er tekið
í taumana, en þeir sem með
völdin fara virðast ekki hafa
Framhald á bls. 44.
Er þetta hægt, Matthías?
„I»aö var ekki annað að sjá en þeir ...
hefðu í huga . . . líkamsárás á ráð-
herrann. Það voru hrópuð skammar-
yrði og hótanir og reynt að velta bíln-
um.“
n. tbi. VIKAN 17