Vikan - 03.07.1969, Síða 25

SUMARSAGA UIKUNNAR
EFTIR MAX VAN DERVEER
ÚR SAFNI
ALFRED HITCHCOCKS
Hún hafði liðið nóg. Lothario
varð að deyja.
Mona Rope keypti ódýran hatt
í lítilli búð, einn varalit í ómerki-
legri snyrtivöruverzlun og rek-
una í skransölu. Síðan gekk hún
til fólksbílsins sem hún hafði tek-
ið á leigu fyrr um daginn, og
hraðaði sér líkt og hún óttaðist
að verða staðin að einhverju mis-
jöfnu. Hún virtist róleg, en var
óstyrk innra með sér. Þessi þátt-
ur áætlunar hennar var sá fyrsti,
sem hafði nokkra hættu í för
með sér, og þar af leiðandi hafði
hún ekki efni á að þekkjast af
einhverjum vegfaranda eða lenda
í neinskonar smáslysi.
Lófar hennar voru rakir er
hún ók varlega út frá verzlunar-
svæðinu og beygði inná River-
view Boulevard. Á vinstri hönd
voru skrautheimili með breiðum
millibilum á grænum flötum, sem
lágu hátt. Til hægri hallaði mjög
undan fæti niður á árbakkann,
og skærmáluð þök, sem einstaka
sinnum brá fyrir milli stólrra
trjánna voru það eina, sem gaf
til kynna að þar niðri frá væru
fleiri skrautheimili.
Hún beygði útaf búlivarðinum
inná Barnhilt-ökuveg og mjakaði
bílnum niður bratta brekkuna
unz hún hemlaði framan við lok-
aðar dyr tvöfalds bílskúrs, sem
tilheyrði dásamlega fallegu stein-
húsi. Hún var fljót að finna lyk-
27. tbi.
VIKAN 25