Vikan - 25.03.1970, Qupperneq 3

13. tölublað - 25. marz 1970 — 32. árgangur
í ÞESSARI VIKU
„Þegar Lori Kensington kom ókunnug til ÓS-
alsseturs ættmenna sinna, varS henni
um og ó. Hún skildi naumast heimilisfólkiS
og þau tengsi sem bundu þaS saman.
BúgarSurinn virtist búa yfir ýmsum leyndar-
dómum, enda kom það fljótlega í Ijós." Frá
þessu segir í upphafi nýrrar framhaldssögu,
„RauSa herberginu", sem hefst í þeþssu
blaSi og er spennandi frá upphafi til enda.
Fyrir ekki alllöngu
var haldin á Hótel Sögu tízkusýning
Félags kjólameistara hér á landi.
Tiu kjólameistarar tóku þátt í sýningunni og
alls voru sýndar rúmlega 30 flíkur,
sem allar voru sérstaklega saumaSar af
þessu tilefni. ViS birtum myndir á fjór-
um síSum frá þessari tízkusýningu
í þessuu blaSi.
Sambía er riki í sunnanverSri Afríku
og hét áSur NorSur-Ródesía. ÞaS er sjö sinn-
um stærra en Island og íbúar eru tæpar
fjórar milljónir. í þessu blaSi birtum viS
grein, þar sem brugSiS er upp svipmynd
af ástandinu i landinu, sem raunar gæti
átt viS hvaSa vanþróaS land sem er.
ÞaS eru fleiri skaSvaldar en eiturlyfin,
sem ógna lifi og heilsu okkar. Eitt af þvi
er til dæmis reykingar, en æ betur kemur
nú í Ijós meS auknum vísindalegum rann-
sóknum skaSsemi þeirra. Um allan heim,
og þó sérstaklega í Bandaríkjunum, er hafin
herferS til þess aS fá menn til aS hætta
aS reykja. VIKAN hefur ákveSiS aS slást
í hópinn og birtir athyglisverSa grein um
skaSsemi reykinga.
Einn mesti viSburSur ársins er líklega opnun
heimssýningarinnar í Japan, EXPO 70, en
sagt er aS hún sé stórkostlegasta sýning,
sem sést hefur í heimi hér. Hún var opnuS
15. marz siSastliSinn, og i tilefni af þvi
birtum viS grein um Japan, sem nú er
orSiS þriSja mesta framleiSsluland heims.
Margir spá því, aS 21. öldin verSi fyrst og
fremst öld Japans.
Lionsklúbburinn heldur árlega allfrumlega
skemmtun, sem kallast Kútmagakvöld.
Þessi skemmtun er einvörSungu fyrir karl-
menn og er snæddur dýrSlegur matur
úr ríki sjávarins. VIKAN brá sér á Kútmaga-
kvöldiS í ár, sem haldiS var aS Hótel Sögu,
og í næsta blaði birtum við skemmtilegar
svipmyndir þaðan.
í NÆSTU VIKU
FORSfÐAN PáskaforsiSu okkar prýSa allar stúlkurnar sex úr Ungu kynslóSinni
1970. Sjá fleiri myndir af þeim inni í blaSinu. Skreytinguna annaðist Blómabúðin
Dögg, en páskaeggið lánaði SælgætisgerSin Nói. (Ljósm. Sigurgeir Sigurjónsson).
I FULLRI ALVÖRU
SlÐASTA SlLDIN
Langt er síSan fariS var að ympra á því að
ekki gæti það gengiS til lengdar fyrir okkur
íslendinga að treysta aðeins á sjávarútveg og
landbúnaS til að lifa af, og var EFTA-aðildin
hvaS helzt réttlætt með því aS hún gæti orðiS
iðnaði okkar Ivftistöng og þar með rennt nýrri
stoð undir byggingu þjóSarbúsins.
Nú er þaS svo að enn erum við jafnnær um
hvað EFTA færir okkur, hvort heldur þaS verður
gott eða illt. En eitt er víst að oft var þörf, en
nú er nauðsvn að eitthvaS nýtt komi þjóðarbú-
skap okkar til bjargar. Þvi að fyrir skömmu voru
okkur í fjölmiðlum tilkynnt tiðindi, sem eru ein-
hver þau geigvænlegustu í samanlagðri íslands-
sögunni. Þau voru á þá leiS aS sildin okkar
blessuð, þetta duttlungafulla og langelta silfur
hafsins, væri svo gott sem útdauð og þorskurinn,
önnur mesta heillaskepna þessa lands, virtist
einnig vera aS komast á heljarþröm.
Kunnara er en frá þurfi aS segja aS svo til
allur útflutningur okkar er sjávarafurðir, og aS
þeir tveir fiskar sem efnahagur okkar hefur
byggst á einkum eru einmitt þessir tveir, sem nú
virðast eiga ekki ýkjalangt í örlög geirfuglsins.
Og ef marka má þaS sem til þessa hefur komiS
fram í umræðum um þessi mál er ekki sjáanlegt
að enn hafi veriS fundin önnur ráðn gegn hásk-
anum en aS „hopa úr einu vigi í annað", eins
og komist var að orði í sjónvarpsþætti fyrir
skömmu.
Það hefur einnig komið fram að á alþjóSa-
ráðstefnum um fiskimál hafa Islendingar fyrir
löngu ráSlagt meiri varkárni í sókninni gegn
fiskistofnunum en aðrar þjóðir hafa viljaS fallast
á. Þetta kæruleysi erlendra þjóSa stafar efalaust
að minnsta kosti meðfram af þvi að hjá þeim
flestum eru fiskveiSar aSeins aukaatvinnuvegur,
en ekki algert lífsspursmál eins og hjá okkur.
Áreiðanlega er full þörf á að íslendingar tví-
efli tilraunir sínar á alþjóðavettvangi í þá átt aS
látið verði af að reka fiskveiðar sem tillitslausa
og eyðileggjandi rányrkju, eins og til þessa
hefur verið gert. Þessutan er varla úr vegi aS
við athugum alla hugsanlega möguleika á ráð-
stöfunum, sem við gætum gert á eigin spýtur.
Sú var tíðin að sú hugmynd þótti ekki óeSlileg
aS við helguðum okkur allt landgrunnið og öðl-
uðumst þar með möguleika til aS hindra þar
hóflaust rupl sistækkandi flota milljónaþjóðanna.
Víst er um það að nú er sú stund er krefst þess
að einskis sé látið ófreistað. dþ.
VIKAN
Útgefandi; Hilmir hf. Ritstjóri: Gylfi
Gröndal. Blaðamenn: Dagur í>orleifsson, Matthildur
Edwald og Ómar Valdimarsson. Útlitsteikning: Hall-
dóra Halldórsdóttir. Auglýsingastjóri: Sigríður Þor-
valdsdóttir. — Ritstjórn, auglýsingar, afgreiðsla og
dreifing: Skipholti 33. Símar 35320 — 35323. Pósthólf
533. Verð í lausasölu kr. 50,00. Áskriftarverð er 475
kr. fyrir 13 tölublöð ársfjórðungslega, 900 kr. fyrir
26 tölublöð misserislega. — Áskriftargjaldið greiðist
fyrirfram. Gjaldd. eru: Nóv., febrúar, maí og ágúst.
13. tbL VIKAN 3