Vikan - 25.03.1970, Blaðsíða 45

I'lllllllIIIli
LfU
MYNDATÖKUR FYRIR
ALLA FJÖLSKYLDUNA
#
YIÐ MYNDUM RÆÐI í SVART-HVÍTU
OG 1 LIT
*
FERMINGARKIRTLAR Á STOFUNNI
*
Garðastræti 2 - Reykjavík - Sími 20900
Enn sem komið er, get ég
ekki sagt að gripirnir liafi
beinlínis hjálpað mér, en
þeir valda mér ósegjanlega
mikilli gremju, þar sem þeir
liggja þarna i jafn snyrti-
legum umbúðum og þeir
voru, þegar þeim var rænt
úr verzlun gullsmiðsins. Ég
lield, að við ættum að hætta
að hugsa um hleklcinn, sem
vantar, við megum ekki ein-
blína of mikið á eitthvað,
sem er ef til vill eklci til. Og
nú skulum við bregða okkur
fimm ár aftur í tímann.
Það leið nokkur tími,
þangað til Flindt gerði sér
grein fyrir því, hvað það var,
sem vinur lians og sam-
starfsmaður átti við. En að
lokum samþykkti hann hug-
myndina. Lögreglumennirn-
ir tveir unnu i nokkra daga
að því að rannsaka ýmislegt,
sem gerzt hafði fyrir fimm
árum.
Þeir fundu margt, sem
vakti áhuga þeirra. En það
var efnarannsóknastofan,
sem kom raunverulega skriði
á málin. Efnafræðingur, sem
hafði mikla þekkingu á gim-
steinum, henti Jeppesen á,
að nokkrir steinanna væru
falsaðir.
— Vissir þú það, spurði
Flindt undrandi.
— Nei, svaraði Jeppesen.
—- Það var ekki það, sem ég
átti við, þegar ég sagði að
mér gremdust gripirnir. Það
var, að þeir skyldu liggja svo
snyrtilega, liver i sinni öskju.
Venjulega gefa innbrotsþjóf-
ar sér ekki tima til að búa
svo vel og vandlega um þýf-
ið. Annað hvort hendir hann
því niður i tösku, eða sting-
ur þvi í vasa sina.
— Áttu við, að við eigum
að heimsækja Karl Bovense
aftur?
— Bráðum. Ég á aðeins
eftir að ná tali af manni, sem
var afgreiðslumaður hjá
Karli Bovense, þegar inn-
l)rotið var framið. Ef til vill
hefur hann frá einhverju að
segja....
Flindt gramdist dálitið. að
.Teppesen skyldi ekki vilja
segja honum allt, sem hon-
um bjó i lmga. En þannig
var ])að oftast. .Teppesen var
getspakur og liafði auðugt
ímyndunarafl, og það har oft
undraverðan árangur. En
liinn þéttholda Jeppesen
skipti heiðrinum alltaf bróð-
urlega milli sín og vinar
síns, svo að Flindt lét gremju
sína ekki í ljós.
Seinna um daginn bað
Jeppesen Flindt að koma
með sér til Karls Bovense.
Karl Bovense var liár og
glæsilegur maður, verzlun
hans, sem var í hjarta borg-
arinnar var einnig mjög
glæsileg. Hann var tæplega
fimmtugur að aldri, dökk
augu bans voru greindarleg,
og hár hans var hrafnsvart
og þykkt. Föt hans báru þvi
vitni, að þar fór duglegur
kaupsýslumaður, sem hafði
á fáum árum unnið sér orð-
stír sem einn af mestu kaup-
sýslumönnum borgarinnar.
Gullsmiðurinn bauð gest-
unum til skrifstofu sinnar,
og bann lokaði dyrunum á
eftir þeim. — Get ég aðstoð-
að ykkur á einhvern liátt?
spurði liann kurteislega.
.Teppesen kom strax að
kjarna málsins. — Já, þér
gelið sagt okkur á hvern hátt
þér björguðuð yður úr fjár-
hagsvandræðum þeim, sem
])ér voruð i fyrir fimm ár-
um, sagði hann.
Karl Bovense varð greini-
lega móðgaður. — Ber mér
nokkur skylda til að skýra
lögreglunni frá því? Ég fæ
alls ekki skilið livers vegna
þér eruð að skipta vður af
því.
— Ég geri það af þvi að
ég veit, að þér gerðuð það
með því að fremja trygginga-
svik. Nokkrir steinanna í
skartgripum þeim, er þér til-
kynntuð að stolið hefði ver-
ið, voru sviknir. Þér fenguð
tryggingaféð greitt, sem
væru þeir ósviknir. Játið
þér?
Augnaráð Karl Bovense
varð flölctandi.
— Þetta . . . þetta getur
ekld verið rétt. Ætlið þér að
halda því fram, að ég verzli
með svikna steina?
.Teppesen hristi höfuðið. —
Nei, herra Bovense, það var
greinilega sérfræðingur, sem
hafði skipt um steina, og
sviknu steinarnir báru þess
vitni, að þeir komu frá yðar
eigin smiðastofu. Ég levfi
mér að lialda því fram að
skartgripirnir hafi verið
fluttir beint frá verzlun yð-
ar til hússins við Vinarveg
85, og það hafi ekki verið
hreyft við þeim siðan.
Gullsmiðurinn fölnaði.
Svitinn spratt út á honum og
hann leitaðist örvæntingar-
fullur við að finna leið út úr
ógöngunum. Að lokum gafst
liann upp.
— Ég játa það. Ég féll
fyrir freistingunni þá, ég var
á barmi gjaldþrots. Það var
heimskulegt af mér að segja
tryggingarfélaginu, að stein-
arnir hefðu allir verið ósvikn-
ir, en ég fékk bætur fyrir þá
sem slíka....
Jeppesen kinkaði kolli. —
Þalcka yður fyrir, þetta var
skynsamlegt af yður....
— Ég mun sjálfur gera út
um málið við trvggingarfé-
Fullkomnasta gardínu- uppsetning á markaönum
meö og án kappa 1 fjölbreytt litaúrval ,<£> I ZETA j Skúlagötu 61 slmar 25440 1 25441
i3 tbl- VIIvAN 45