Vikan - 15.04.1971, Síða 7

Þaö er mikilsvert, að þingmenn hafi góða
aðstöðu til að geta rækt
starf sitt sem bezt. En hvaða aðstöðu
hefur hinn almenni kjósandi til
að afla sér nauðsynlegra og hlutlausra
upplýsinga, sem eru
eru forsenda þess, að unnt sé að mynda
sér skoðun á mönnum og máiefnum
SENN
BYRJAR
BALLID
i FOhbRI
AlaVÖRU
Þa'ð var fjörugt og storma-
samt i þinginu undir lokin.
Þingmenn kepptust við að
iáta að sér kveða og körp-
uðu óvenju mikið. Frum-
vörp og fyrirspurnir þyrl-
uðust um salina eins og
skæðadrífa, og lieilir skafl-
ar mynduðust af stórfeng-
legum tillögum og bjarg-
ráðum. Það leyndi sér ekki,
að kosningar eru í nánd.
Þótt mikið væri rifizt,
voru þó þingmenn allra
flokka sammála í tveimur
málum. Þeir komu fram
sem einliuga stétt í eigin
kjarabaráttu og bækkuðu
sjálfir launin sin verulega.
Mundu víst fleiri stéttir
vilja fá að njóta slíkra for-
réttinda í launamálum.
Og þingmenn úr öllum
st jórnmálaflokkunum
fimm báru fram annað
frumvarp, sem vafalaust
verður líka samþykkt. Það
gerir ráð fjrrir styrkveit-
ingu til þingflokkanna til
að greiða kostnað við sér-
fræðilega aðstoð. Þing-
menn telja, að það hafi
orðið flóknara með hverju
ári að afla bvers kyns nauð-
synlegra upplýsinga við
undirbúning nýrra mála.
Lagt er til, að hver flokk-
ur fái 200 þúsund krónur
og auk þess siðan 40 þús-
und krónur fvrir hvern
þingmann.
Tillöguregnið undir lok-
in blýtur samkvæmt þessu
að liafa rýrt liin lágu laun
þingmanna vegna kostnað-
ar við upplýsingaöflun. En
bættan á, að þingmenn
verði að fórna fé úr eigin
vasa fyrir föðurlandið, er
væntanlega úr sögunni í
framtíðinni.
Þingmönnum ber að
sjálfsögðu að bafa bærileg
laun, og tæplega sextíu
Jjúsund króna mánaðar-
kaup er svosem engin
ósköp, enda eru þau sem
betur fer aðeins hluti af
tekjum bvers þingmanns.
Og ekki er síður mikils um
vert, að þingmenn liafi
góða aðstöðu til að geta
rækt starf sitt sem bezt.
En vel mætti hinn al-
menni kjósandi líta i eigin
barm af þessu tilefni og
lmga að því, hvaða aðstöðu
hann liefur til að afla sér
nauðsynlegra og hlutlausra
upplýsinga, sem eru for-
senda þess, að unnt sé að
mynda sér skoðun á mönn-
um og málefnum. Öll dag-
blöð landsins eru pólitísk,
reka markvissan áróður og
reyna að móta skoðanir
lesenda sinna. Einu fjöl-
miðlarnir, sem teljast eiga
hlutlausir, eru útvarp og
sjónvarp, en ekki verður
sagt, að þeir aðilar standi
vel í stöðu sinni livað hlut-
lausa túlkun þjóðmála
snertir. Hvaðan á þá al-
menningur að fá upplýsing-
ar, sem hægt er að trúa og
byggja á?
Aukin menntun, bætt lífs-
kjör og dvínandi stéttaátök
Iiafa gert það að verkum,
að menn eru ekki lengur
jafn trúaðir í pólitík og áð-
ur var. Sá hópur manna
vex stöðugt, sem lætur
ekki skefjalausan og einlit-
an áróður bafa áhrif á sig.
En skortur á hlutlausum
upplýsingum veldur því, að
almennt og uggvænlegt
ábugaleysi ríkir á stjórn-
málum hér á landi.
-—o—
Já, kosningar eru í nánd,
og senn byrjar ballið. Senn
verður allt svo einfalt i
þessu flókna þjóðfélagi.
Senn verða menn annað
bvort með geislabaug um
enni eða liorn og klaufir.
Senn verða málefni annað
livort „fjöregg þjóðarinn-
ar“ eða „landráð“.
Senn verður svo auðvell
að leysa öll liin erfiðu
vandamál okkar — ef við
viljum aðeins trúa og kjósa
rétt.
G. Gr.
15. TBL. VIKAN 7