Vikan - 16.03.1972, Síða 37

18 TÍMUV4 4 IJNEAN
HEFVZ.W
SÉ£> WS/
EZS/09AZ T\
IKArFIT/MA
ÚrVAEWÍÐ
Æ 7Z/ ÞEÍZ
SÉU &&£A//Æ.?
MAFZEÚAF
sÁusr
S/fíAST...
Lendi Marzbúi hér að morgni,
berst fréttin um það á göturnar
strax klukkan 1 í Vísi. .
S/ÐESTE EEETT/E SUAZ
MATZ&rA EEEMA...
Vísir er saminn allt til kl. hálf ellefu
að morgni, og síðan liða aðeins
tvær og hálf klukkustund, þar til hann
birtist á götunum.
IVÆ-STA DAOr
/>£TTA lA)£ A/C// Z/S/ / Qyf.H
Frétt getur birzt allt að 18 klukkustundum
fyrr í Visi en í morgunblöðunum.
Fréttir VISIS eru fréttir dagsins í dag.
Fyrstur meö
fréttimar
visir
ies spilaöi betri blues en flestir
í Chicago og í Jeff Beck Group
gerðum við meira við Chicago-
bluesinn en áður hafði verið
gert. Þá vorum við algjörlega
hættir að stæla aðra.
— Hefurdu áhyggjur af þvi
Jtú, þegar þú erl súperstjarna
um allan heim, að þú dettir allt
í einu upp fyrir?
— Ég er með rétt fólk í
kringum mig. No one is going
to fuck me up. Ég veit hversu
mikið ég þarf að vinna, en ég
veit líka að ég þarf að hvíla mig
að minnsta kosti í tvo mánuði á
ári og því flutti ég hingað
til Winsor. Ég tók þá ákvörðun
þegar fólk var farið að tala við
mig eins og ég væri ekki venju-
legur maður.
—Því hefur verið haldið
fram, að framkoma þín verði
stundum óviðráðanleg og að
músíkin líði fyrir það.
— Já, sumir gagnrýnenda
hamra á þessu en okkur finnst
framkoma okkar og músík falla
vel saman. Svona erum við. Að
vísu höfum við ekki orðið fyr-
ir alvarlegum áföllum ennþá.
en það er aldrei að vita hvað
skeður. Þannig var það til dæm-
is með Janis Joplin. Hún var
byggð upp og síðan rifin niður.
Loks var hún drepin. Fólk eins
og hún finnur að verið er að
fara illa með sig, og reynir í
örvæntingu að bregðast við því
á einhvern hátt.
— Heldur þú að þú náir þeim
aldri að þú verðir að hætta að
verða rokksöngvari?
— Ég er 26 ára núna og get
ekki séð sjálfan mig á sviði þeg-
ar ég verð 35 ára, en maður
ætti að hætta þegar maður
tapar sambandi við áheyrendur.
En tökum til dæmis Lennon.
Hann er þrítugur en hefur samt
sent frá sér það bezta. sem hann
hefur gert (Imagine). Sjálfur
hugsa ég ekki mikið um að
hætta, því ég lifi fyrir liðandi
stund en ég finn það þegar þar
að kemur. Ég kærði mig ekki
um að vera i þessum bíssniss
ef ég gæti ekki sungið.
— Þú ert í aðstöðu til að
hafa áhrif á þjóðfélagið. Finnst
þér bú þurfa að nota þess að-
stöðu?
— Ég held að það sé mikil-
vægt að maður geri það, en
ekki nauðsynlegt. Mér finnst
erfitt að semja lög um venju-
lega hluti eins og ást, hvað þá
þjóðfélagsvandamál. Vietnam
striðið er orðið heldur leiðin-
legt eftir átta eða níu ár. Eg
finn aftur á móti til með skipa-
smiðunum í Upper Clyde, ég
veit hvað atvinnuleysi er ógur-
legt. Ég hef gefið peninga í
styrktarsjóðinn þeirra, en ég sé
enga ástæðu til að vera að
standa fyrir einhverju veseni
þeirra vegna. Ég verð ekki mjög’
vark við hluti sem eru að ske
hinum megin í heiminum, til
dæmis Bangla Desh og það allt,
en ég læt mig skipta hvað skeð-
ur i Glasgow, vegna þess að
það er nær mér. Á hverju
kvöldi kveiki ég á sjónvarpinu
og sé alltaf það sama: I.R.A. og
vesenið í írlandi. Maður verð-
ur hundleiður á þessu. Ég vildi
óska að maður fengi einhvern-
tíma að sjá góðar fréttir.
— Angrar það þig, þegar fólk
œtlar að nota sér velgengni
þína núna með því að gefa út
gamlar upptökur með þér?
— Nei. Til þess eru upptökur,
til að hlusta á þær. Mér finnst
gamlar upptökur með mér ekki
góðar, en ef fólk vill kaupa
þær, þá er þeim það velkomið.
Ekki hefðir þú komið hingað og
tekið við mig viðtal fyrir þrem
árum, vegna þess að þá hefði
fólk ekki áhuga ámér. Þaðsama
er að segja um hljómplötufyr-
irtækin, sem gefa út gamlar
upptökur með mér nú. Nú er
markaður fyrir þær. Fólk vill
hlusta á mig núna.
— Heldurðu að þú gœtir
komið af stað óeirðum ef þú
kœrðir þig um?
— Já, ég er bloody viss um
það. Ef ég segði við fólk á
hljómleikum hjá okkur, þegar
allt væri komið í fullan gang,
að fara og berja lögregluþjón-
ana, þá myndi fólkið gera það.
Við erum með lög sem setja fólk
í mikið stuð, til dæmis „Plynth"
og „Losing You“. Þá hlaupa
allir upp að sviðinu.
—■ Hrœðir það ykkur ekk\?
— Nei, í Bandaríkjunum rík-
ir mikið hatur í garð lögregl-
unnar, en ég er aldrei hræddur
við áheyrendur okkar. Þetta er
dálítil móðursýki, en þó önnur
en hún var þegar Small Faces
voru upp á sitt bezta. Mig hef-
ur oft langað að vera í áheyr-
endahópnum og finna tilfinn-
inguna þar. Annars held ég að
okkar hljómleikar séu einstak-
ir. Ég hélt að Who gætu þetta
1 1 TBL. VIKAN 37