Vikan - 24.08.1972, Blaðsíða 14
GEIR HALLGRÍMSSON, BORGARSTJORI
IFTIR LÚPUS
Styrkleiki hans
er rökfesta og andlegt
jafnvægi
Mestur valdamaður í Sjálfstæðis-
flokknum eftir fráfall Bjarna heit-
ins Benediktssonar er sennilega Geir
Hallgrímsson, og margir spá honum
æðstu foringjatign áður Iangt um
líði. Hefur Geir og til að hera flesta
kosti, er sjálfstæðismönnum þykja
helzt prýða leiðtoga sina, en þó mun
honum ráðlegt að gæta sín í sam-
keppninni. Öndvegi flokksstjórnar
gefst ekki alltaf þeim, sem næstur
því situr, enda þótt svo reyndist um
Jóhann Hafstein. En hvað sem ger-
ist i þeim efnum á næstunni virð-
ist einsýnt, að Geir Hallgrímsson
teljist um þessar mundir álitlegast-
ur af yngri mönnum í Sjálfstæðis-
flokknum, og sizt vantar hann kapp
og framgirni. Hann sýndist þó lengi
ætla að láta sér nægja forustu i
borgarmálum Reykjavíkur, en tveir
atburðir árið 1970 skáru mjög úr
um framtíð hans. Annar var sigur
Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn-
arkosningunum i höfuðstaðnum, en
hinn sviplegur dauðdagi Bjarna
Benediktssonar í eldsvoðanum á
Þingvelli.
Geir Hallgrímsson fæddist í
Reykjavík 16. desember 1925 og er
sonur Hallgrims Benediktssonar
stórkaupmanns og alþingismanns og
konu hans, Áslaugar Geirsdóttur
Zoéga, og her Geir nafn afa síns.
Hann varð stúdent í Reykjavík 1944,
en las síðan lög við Háskóla Islands
og lauk prófi i þeim fræðum 1948.
Að því búnu hélt Geir vestur um
haf til Bandaríkjanna og stundaði
þar árlangt framhaldsnám í lög-
fræði og hagfræði. Hann rak mál-
flutningsskrifstofu í Reykjavík 1951
—1959, en var jafnframt frá 1955
forstjóri hlutafélagsins, sem kennt
er við föður hans. Geir Hallgrims-
son var kjörinn borgarstjóri í
Reykjavik haustið 1959 ásamt Auði
Auðuns, en tókst það embætti óskipt
á hendur að ári liðnu og hefur rækt
síðan.
Geir Hallgríinsson varð kappsam-
ur og skeleggur málsvari Sjálfstæð-
isflokksins þegar á skólaárum og
naut þá strax trausts samherja. Átti
hann sæti í stjórn Heimdallar, fé-
lags ungra sjálfstæðismanna i
Reykjavik, 1943—1946 og aftur 1950
1953 og var formaður þeirra sam-
taka síðasta áiið, en Sambands
ungra sjálfstæðismanna 1957—1959.
Lét Geir sig og varða málefni
Reykjavikur ungur að árum og var
kjörinn borgarfulltrúi 1954 og jafn-
an endurkosinn siðan. Þótti hann
tilvalinn eftirmaður Gunnars Thor-
oddsen, er hann hætti sem borgar-
stjóri og gerðist ráðherra 1959. Helg-
aði Geir sig einvörðungu borgar-
stjóraembættinu langa hrið, en vissi
þó mætavel af alþingishúsinu ná-
lægt sér. Var hann kjörinn annar
varafulltrúi Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík i alþingiskosningunum
haustið 1959 og enn 1963 og skauzt
öðru livoru inn um dyr hallarinnar
við Austurvöll, en varð fyrsti vara-
maður 1967. Hreppti Geir Hallgríms-
son fast sæti á alþingi við andlát
Bjarna Benediktssonar og mun þá
hafa boðizt ráðherradómur, en eigi
viljað skiptá á svo tvísýnum frama
og metorðum sínum í Reykjavík
skömmu eftir borgarstjórnarkosn-
ingarnar. Ilins vegar tók Geir þátt í
prófkjöri Sjálfstæðisflokksins til
framboðs í höfuðstaðnum við al-
þingiskosningarnar 1971 og reynd-
ist harla sigursæll i þeirri viðureign.
Skipaði hann annað sæti framboðs-
listans og gekk þar með að þingsæti
vísu. Hann gaf og kost á sér til vara-
formennsku í Sjálfstæðisflokknum
gegn Gunnari Thoroddsen á lands-
fundi vorið 1971 og vann þá glímu.
Reynsla Geirs Ilallgrímssonar úr
borgarstjórastarfinu kemur honum
að miklu gagni í landsmálabarátt-
unni. Hann er árrisull og starfsam-
ur ög skipuleggur hvern vinnudag
eins og önnum kafinn kaupahéðinn
eða iðjuhöldur, sem lætur ekki
neina mínútu sólarhringsins ónot-
aða. Vekur stundvísi hans og skyldu-
rækni traust allra, er til þekkja, og
ókunnugir hrífast gjarnan af mynd-
arskap og glæsileik borgarstjórans.
Geir er og mæltur vel, en hann nýt-
ur sin betur í vandlega undirbúnum
tækifærisræðum en hörðuni deilum
á róstusömum málþingum. Styrk-
leiki hans er rökfesta og andlegt
jafnvægi, en hann er stundum eins
og vanbúinn, ef skotið er óvænt að
honum ör eða spjóti, og bregzt þá
kannski við eins og vandræðalega.
Geir hættir til að vera hátíðlegur í
bragði og tíðkar aldrei gamansemi
i orðaskiptum i kappræðum, þó að
hann bregði oft fvrir sig kímni ella
14 VIKAN 34. TBL.