Vikan - 24.08.1972, Blaðsíða 37

ÁSTARSAGA
FRÁ PARlS
vísað til borðs i glerbúrinu i fram-
stafni hans. Vélarnar rumdu, og
Parísarinn rann hægt frá árbakk-
anum og tók stefnu á kirkju
Vorrar Frúar. Þau sigldu undir
brýr, þar sem nokkrir slæpingjar
héngu og störðu á fljótið, renndu
meðfram árbökkunum, þar sem
elskendur sátu á öllum bekkjum
og kysstust. 1 þessu glerbúri var
maður furðu einangraður gagn-
vart háreysti borgarinnar og
gauraganginum i bilunum. Þýö
tónlist hljómaði úr gjallar-
hornum, og nú skaut Borgareyj-
unni upp úr miðju fljótinu eins og
framstefni á heljarmikium nökk-
va. Kveikt var á lampa á borði
þeirra, og yfirþjónn rétti þeim
matseðilinn. Aimée beið átekta,
enda tók sendiherrann að sér að
velja þeim réttina.
„Það gleður mig, að ég skuli
verða til þess að bjóða yður á
fyrstu siglingu yðar um Signu og
sýna yður Paris frá öðru sjónar-
miði en þér eruð vanar”.
Hann strauk gráýrt hárið á
þunnvöngunum óstyrkum
fingrum. Stúlkan áætlaði, að
hann gæti ekki verið mikið yfir
fertugt, en fannst hann þó ekki
hafa útlit fyrir að vera nema eitt-
hvað á fertugsaldri. Það, sem
henni geðjaðist bezt að, var er-
lendi hreimurinn i djúpri rödd
hans.
„Sjáið þér!” sagði hún.
Dökkar útlínurnar á kirkju
Vorrar Frúar bar við rökkvaðan
kvöldhimininn.
„Fyrstu kvöldin, sem ég var I
Paris, gekk ég alltaf niöur á ár-
bakkana, þegar rökkva tók. Ég
var gagntekinn af Paris. Ég er
bara sveitastúlka”.
„Ég er lika hálfgerður sveita-
maður hérna i höfuðstað yöar, og
hann hefur alveg gagntekið mig
»>
Þeim var borið kjötseyði, og
þau neyttu kvöldverðarins,
meðan báturinn renndi kringum
báðar eyjarnar. Aimée drakk
kampavin, og viö það tók hún aö
gerast ræðnari.
„Mér hefur alltaf liðið hér vel.
Ég saknaði ...” v
„Viss manns?”
„Nei, ég ætlaöi aö segja ein-
hversog meö því á ég viö meira en
einhvern mann. Það er ekki
gaman að hafa litil auraráð og
engan, sem manni þykir vænt
um. Dagarnir verða svo langir”.
BÁTURINN renndi nú niður
eftir Signu, framhjá Louvre, sem
kastljósin vörpuðu skærri birtu á.
„Það er skritiö, að ég skuli hafa
þjáðst eins og þér. Ég gæti veriö
mjög hamingjusamur, en ég ,er
það ekki. Það er eins og mig
vanti lika eitthvaö, — en ekki I
kvöld ...”
Hann mannaði sig upp og flýtti
sér að hella meira kampavini i
glösin þeirra. Það freyddi örlitið
yfir barmana. Hann döggvaði
visifingurinn i froðunni á glas-
barminum og bar hann upp að
eyranu á Aimée.
„Má ég? Það boðar ham-
ingju”.
Stúlkan skynjaði þetta ekki sem
ástaratlot, helduf þægilegan
svala. Maðurinn hélt höndinni
kyrri nokkru lengur en hann hefði
þurft.
„Francois gerir þetta lika”.
„Hver er Francois?”
„Æskuvinur minn”.
„Hvað gerir hann?”
„Hann er landmælingamaður”.
„Hann er sannarlega heppinn!
Mælir hann líka, hve mikil gæfa
það er að vera vinur yðar?”
„Nei, eins og stendur er hann
að mæla Afriku”.
„Afrika er stór, hann verður
aldrei búinn að mæla hana!”
„Hann mælir ekki nema litinn
hluta af henni. Hann kemur heim
eftir þrjá daga. Hann á heima
andspænis mér, hinum megin ár-
innar, Leiru”.
„Elskar hann yður?”
Stúlkan hrökk við, og maðurinn
baðst afsökunar.
„Afsakið, ég er vist of hispurs-
laus”, sagði hann.
„Alls ekki, og ég get sagt yður:
Ég kem til meö að elska hann.”
Nú var diskurinn hennar
tekinn, og hún roðnaöi, en ekki
vegna játningar sinnar, heldur
vegna þess að þjónninn hafði
heyrt, hvað hún sagði. Þau fóru
nú framhjá Concordetorginu og
stefndu i áttina til Auteuil, milli
raða af kuldalegum nýjum húsum
annars vegar og verksmiðjanna
hins vegar.
„Afhverju buðuð þér mér út i
kvöld?”
„Af þvi mér leizt svo vel á and-
litiö á yður i morgun”.
„Bara i morgun? Og nú hafið
þér séö mig i heilt ár. Þér eruð
býsna lengi að átta yður á hlut-
unum. Nei, það var ekki af þvi”.
„Nei, það var ekki af þvi”.
„En af hverju var það þá?”
Hún horfði beint i augu hans, og
hann leit ekki undan.
„Viljið þér endilega vita, af
hverju það var?”
„Já”.
„Af þvi mér varð litið á hnéð á
yður, þar sem þér stóðuð við
vegginn og voruð að taka af yður
skóinn. Það er fallegasta hné,
sem ég hef séö. Það er ...”
„Þakk’ yður fyrir, ég veit,
hvernig það litur út”. Hún hefði
átt að móögast af þessu, en hún
gat það ekki.
„Eruð þér reiðar?”
„Nei”.
Þegar þau voru komin til Saint-
Cloud, snéri báturinn hægt við.
Þaö var komin nótt, og upplýst
glerbúrið speglaðist i dökku yfir-
borði Signu.
Hljódfœrahús Reyhjnuihur
(augauegi 96 simi: I 36 56
Þér lærið nýtt tungumál á 60 tímum!
Llnguaphone
lykillinn að nýjum heimi
Tungumálanámsheið á hljámplötum
eða segulböndum:
ENSKA, ÞÝZKA, FRANSKA, SPANSKA.
PORTUGALSKA. ITALSKA, DANSKA.
SÆNSKA. NORSKA, FINNSKA.
RÚSSNESKA, GRlSKA. JAPANSKA o. fl.
Vcrð aðeins hr. 4.500-
MBORGUNARSKILMALAR
Einar Farestveit & Co. hf., raftækjaverzlun.
Befgstaðastræti 10, sími 16995.
. . . Ef þér gerið kröfur til snöggrar fryst-
ingar, sem lengirgeymsluþol matvælanna,
þá uppfylla KPS fystikisturnar kröfur yðar.
270 og 400 lítra kistur á lager.
Frysting allt að -35°.
Mjög góðir greiðsluskilmálar.
KPS fyrir vandláta.
34. TBL. VIKAN 37