Vikan - 14.09.1972, Qupperneq 9
Mjög fáir reyna sjálfsmorð án þess að hafa möguleika á að lifa það
af - láta örlögin ráða. Það eru fleiri karlmenn, sem deyja, en
„jafnréttið“ hefur jafnað þetta, svo að nú eru það álíka margar
konur sem fremja sjálfsmorð í stórborgunum. En það eru miklu
fleiri konur sem gera sjálfsmorðsTILRAUNIR . . .
Hér fer á eftir' úrdráttur úr viðtali við dr. med. Nils Retterstöl,
pófessor við Neevegaarden-sjúkrahúsið í Bergen en hann hefur
manna mest unnið að vandamálum taugasjúklinga og eiturlyfja-
neytenda og skrifað um það margar ritgerðir og bækur.
f Noregi deyja álíka margir fyrir eigin hendi og í umferðarslysum ...
uð vel, segir prófessorinn. —
Við vitum að það er nokkuð
algengt hjá háttsettu fólki,
fólki, sem hefur mikla ábyrgð
og býr við mikið taugaálag og
á hinn bóginn meðal þeirra
sem búa við aumust kjör.
Það er greinilega meira um
sjálfsmorð í borgum en í sveit-
um, meira um þau meðal.ein-
hleypra en fjölskyldufólks og
fleiri meðal þeirra sem eru
sjúkir andlega eða líkamlega
og greinilega eru sjálfsmorð al-
gengust meðal drykkjusjúklinga
og eiturlyfjaneytenda. Þar sem
færri sjálfsmorð eru meðal
giftra en ógiftra, mætti ætla að
félagsskapur sé mönnum mik-
ils virði, en einhleypir geta
haft gömul vandamál og eru
einmitt ógiftir þeirra vegna.
Sjálfsmorð eru óalgeng með-
al barna, en frá kynþroska-
skeiði og fram eftir aldri eykst
fjöldi sjálfsmorða fram undir
40—50 ára og tíu árum síðar
hvað karlmenn snertir. Þar
verður aftur á móti hlé fram
undir 70 ára aldur. Áður og
fyrr var fjöldi sjálfsmorða á
elliárum miklu tíðari en nú og
það bendir til að ellitrygging-
ar hafa eitthvað að segja, þótt
þær séu gallaðar á mörgum
sviðum.
KARLMENN FRAMKVÆMA
FREKAR SJÁLFSMORÐ, EN
KONUR GERA FLEIRI
SJÁLFSMORÐSTILRAUNIR
— Við skulum athuga svo-
lítið 50—60 ára aldursstig karl-
manna, þá koma oft í ljós lík-
amlegar þjáningar, sem margir
halda að séu ólæknandi og eru
það kannski. Og eftir því sem
árin líða bætast oft sálræn
vandræði ofan á. Það geta ver-
ið heilasjúkdómar, sem orsaka
ellihrumleika, ofnotkun áfeng-
is eða óhóflegt pilluát og alls-
herjar öryggisleysi.
Það að þessi einkenni geri
vart við sig tíu árum fyrr hjá
konum, þrátt fyrir hærri með-
alaldur, er ekki eingöngu að
kenna breytingaskeiðinu, held-
ur líka breyttum lifnaðarhátt-
um. Konan hefur fram að þessu
haft jafnvel of mikið að gera,
en skyndilega er hún orðin ein,
stundum í sambúð við alltof
störfum hlaðinn eiginmann.
Hún hefur alls ekki búið sig
undir slíkar breytingar, hefur
ekki hugsað fyrir nýjum við-
fangsefnum, nýju starfi eða
áhugamálum.
Karlmenn framkvæma sjálfs-
morð á annan hátt en konur,
oftast grípa þeir til að skjóta
Framhald á hls. 46.
37. TBL. VIKAN 9