Vikan - 28.09.1972, Blaðsíða 25

Nú er hægt að sjá hvemig
vellrikar aðalsfjölskyldur bjuggu
á fyrri hluta þessarar aldar
- með þvi að bregða sér i Norræna húsið
og blaða þar i safnskrá Hallwylska
safnsins i Stokkhólmi.
fulltrúar rikisvaldsins mundu
ekki skilja mikilvægi þess,
sérhver hlutur i höllinni yrði að
varöveitast á sinum stað, svo að
heildarsvipurinn héldist, og þess-
vegna var gjafabréfið fullt af
ströngum fyrirmælum. Þannig
mátti t.d. ekki hreyfa nokkurn
hlut af sinum stað, nema til þess
að ljósmynda hann eða skrásetja.
Ef einhver hlutur - þrátt fyrir
þessi ströngu fyrirmæli - yrði
tekinn burt, skyldi skilin eftir
nákvæm lýsing af honum. Og svo
varð safnskráin til.
Svo nákvæmlega var unnið að
skráningu muna, að verkinu var
ekki lokið fyrr en löngu eftir
dauöa von Hallwyl greifaekkju
árið 1930, en þá hafði lika skapast
alveg einstætt ritverk. Það liggur
I augum uppi, að þvilikt rit hefur
ekki mikið gildi fyrir hinn
almenna safnskoðara, en ritið er
vísindamönnum sú uppspretta.
sem seint mun þverra.
Vera má, að hinu sérstæða
safni listaverka eftir hollenzka
meistara og listaverkum úr
postulini, silfri, bronzi o.fl. hafi
ekki verið raðað samkvæmt
ströngustu nútima kröfum
fræðslusafna. Gefendurnir höfðu
heldur ekki hug á þvi. Það sem.
þeir vildu sýna, var einmitt
hvernig fjölskylda, er til þess
haföi ráð, safnaði listmunum og
kom þeim fyrir á heimili sinu.
Vaxandi vinsældir.
Nú er svo komið, að safn-
stjórnin hefur frjálsari hendur en
áður. Að visu geta safngestir ekki
enn gengið frjálst um safnið,
vegna þess að enn hafa ekki
fundizt öryggisráðstafanir, er
leyfi slikt. Sýningargestir verða
enn að hlýða reglum þeim, er með
gjafabréfinu voru settar, að
skoða safnið i fylgd
leiðsögumanns, sem er sérfróður
I listasögu þess. En þrátt fyrir
þetta nýtur safnið stöðugt
aukinna vinsælda. Þannig eru það
ýmis fyrirtæki, sem sjá sér bæði
hag og ánægju i þvi að halda fundi
sina i safninu og ljúka þeim með
skoðunarferð um það og ef til vill
enda I eldhúsinu, þar sem fund-
argestir' fá sér matarbita úr
eigin skrinum, þvi að sjálfsögðu
eru upprunaleg eidhúsáhöld öll
varðveitt undir glerhjálmum.
Auk þess er nú unnt að lána
hluti úr safninu til sýninga út um
allan heim, lög safnsins má túlka
á það frjálsan hátt.
A sumarkvöldum setja nú ungir
leikarar upp sýningar i garði
safnsins og kammertónleikar eru
haldnir i sölum þess. Hallwylska
safnið, sem svo mörgum sýnist
gamaldags, sómir sér nú vel
innanum nútimalegri sænsk
fræðslusöfn, sem hafa það að
markmiði að tengja hina ört
vaxandi nútimamenningu við
gamlan menningararf.
39. TBL. VIKAN 25