Vikan - 28.09.1972, Blaðsíða 27

ISLENZKRI TIZKU
jukkar og úlpur frá lit fyrirtækjum.
I.efturbuxur og jakkar á dömur og hcrra vöktu sérstaka athvgli
okkar. Buxurnar virtust injög liprar og klæðilegar, en slfkur klæðnaöur
er að sjálfsögðu alldýr. Siddin á kvenkápunum var yfirleitt vel ofan við
hné, en viddin var mismunandi, allt frá mjög aðskornu yfir i mjög
mikla vidd. Kvenbuxurnar voru flestar með nýja sniðinu, sem vikkar
strax frá mjöðmum. Karlmannabuxurnar voru viðar neðst, ýmist með
uppbroti eða ekki, jakkar ýmist ein- eða tvihnepptir.
I>arna mátti einnig sjá ýmislegt hentugt á börnin, úlpur, peysur,
buxur og skó, en óneitanlega mættu fataframleiðendur taka hressilega
við sér og gera miklu liflegri og skemmtilegri fatnað á börn. Þeir
mundu uppskera þökk þúsund mæðra, sem nú ganga sig upp að hnjám i
leit að fötuni á börnin, en fintia litið annað en einlitar buxur og peysur.
Upp með myndauðug munstur og fjörlegar litasamsetningar á börninl
l’a’i' .María liarðardóttir. Kristin Sigurðardóttir og llelga Möller \iiktu
vissulega athygli i miðbænum, en enginn fékk þær þó til að stanza og
eiga við sig tal, nema kentpan Pétur lloffmann. sem gerði hlé á \ ið-
skiptunum til að njóta kvenlegs yndisþokka, i Alalossull.