Vikan - 29.11.1973, Qupperneq 48

frá þvf aö vera eins greinilgur hér
og I öörum löndum. Likurnar
benda til þess, að stéttaskipting
sé ekki á eins háu stigi hér á landi
til vill er þjóðfélagið ekki nógu
stórt og ekki nógu fjölbreytilegt
til þess. Ef til vill er það enn i svo
nánum tengslum við „stéttlausa”
sjómanna- og bændaþjóðfélagið i
strjálbýlinu.
Siðir manna og venjur eru
einhæfari hér en i öðrum þróuð-
um löndum. Annars staðar er
algengt, að töluveröur munur sé á
mállýzkum stétta, smekk þeirra
og fegurðarskyni, mannasiðum,
klæðaburði, orðavali og llfsstil.
Hér er þessi munur ýmist ógreini-
legur eöa enginn.
Þessi munur á llfsvenjum
stétta er jafnáberandi i Sovétrikj-
unum og á Vesturlöndum, svo að
jafnræðiö á tslandi á sér ekki
margar hliðstæður.
Hinu má svo ekki gleyma, aö
menn eru hér, þrátt fyrir jafn-
ræöið, ófeimnir við að raða
mönnum upp f mannfélagsstiga
og stunda mannjöfnuð. Það sýnir,
að lika hér eru til einhverjir
mælikvarðar, til að raða mönnum
I stéttir. En i heild ætti þessi stigi
aö vera styttri en i erlendum
þjóöfélögum.
HLUTVERK
STÉTTASKIPTINGAR
Hreyfapleikinn i stétta-
skiptingunni og áhugi fólks á aö
færa sig upp stigann veldur sál-
rænum þrýstingi á borgarbúa.
Samkeppnin milli manna er
mikil. Og óttinn viö að biöa lægri
hlut veldur mörgum angist.
Þessi spenna er bæöi jákvæö og
neikvæð. Hún stuölar að hinni
öru hagþróun, sem einkennir
nútfma þjóðfélög. Baráttan um aö
halda stöðu sinni I mannfélags-
stiganum og bæta hana veldur
þvi, að menn sýna meiri dugnað
en ella, bæði þeir, sem komast
áfram, og hinir, sem reyna þaö,
en tekst ekki. Menn sækjast eftir
betri menntun og þjálfun til þess
að bæta aðstöðu sina i þessari
baráttu. Allt stuðlar þetta að
örari hagþróun en ella væri^
Stéttaskiptingin getur varla
talizt sanngjörn. En það er ekki
heldur hægt að afnema hana, þvi
að hún er innifalin i eðli manns-
ins. Það er ekki hægt að banna
mönnum að hafa mannjöfnuð i
frammi gagnvart sjálfum sér og
öðrum.
Ekki má heldur gera of mikið
úr mikilvægi þessa mann-
jafnaðar. Menn geta lifaö
hamingjuríku lifi, þótt þeir hafi
ekki áhuga á stéttaskiptingunni
og taki ekki þátt i þeirri baráttu,
sem fylgir klifri manna i mann-
félagsstiganum.Menn geta lika
nú orðið komizt efnahagslega
mjög vel af án hennar.
Segja má, að stéttaskipting
nútfmans gegni vissu hlutverki,
þar sem hún leyfir mikla
hreyfingu milli stétta. Hún
verkar eins og hvati á menn. Þeir
sjá aö vlsu, að aöstaöa manna er
yfirleitt misjöfn, en þeir sjá líka,
að kerfið gerir mönnum um leið
kleift aö sigrast á erfiöleikum
slæmrar aðstöðu.
Steinhjartaö
Framhald af bls. 9
Morguninn eftir hélt enn áfram
aö snjóa og bæði Arne og Steinn
þurftu að fara til bæjarins.
— Má ég sitja I hjá þér? spuröi
Steinn. — Þá get ég komið viö á
stöðinni og sótt bókakassann
minn. Hann er áreiöanlega
kominn núna.
Karlotta skenkti tei I bollana
þeirra.
— Aktu nú varlega i dag, Arne!
Hann horfði undrandi á hana.
— Ég ek alltaf varlega. Það
veiztu Karlotta.
— Já, en i dag er hált og þið
eruð tveir i biinum.
Hann kinkaði kolli. — Já, við
erum tveir i bilnum, endurtók
hann og horfði rannsakandi á
hana, en hún foröaðist augnatillit
hans.
Skömmu seinna lögðu þeir af
staö i bllnum. Og i þetta skipti
stóð Karlotta ekki á tröppunum
og veifaði til manns sins I kveöju-
skyni.
Þegar Arné og Steinn sátu hliö
við hlið i bflnum og óku i átt til
bæjarins, sagði Arne: — Kannski
þú eigir ekki alltaf gott meö að
VÖLUSKRÍN,
Laugavegi 27, simi
15135.
Þroskaleikföng,
barnabækur.
Sendum i póstkröfu
um allt land.
48 VIKAN 48. TBL.