Vikan - 11.09.1974, Blaðsíða 45

dýra. Þau hafa það að starfi að
ala upp hvitar mýs, rottur og
hunda, sem notuð eru við rann-
sóknir i læknavisindum.
Ljónsunginn litli, sem var
kvenkyns, fékk nafnið Aura og
varð brátt eftirlæti fósturforeldra
sinna. A nóttunni fékk Aura að
sofa á milli þeirra i hjónarúminu
og undir höfðinu hafði hún gaml-
an púða. Hún tók svo miklu ást-
fóstri við þennan púða, að hún
fékkst ekki til að sofa á nokkrum
öðrum — þeytti þeim með
hramminum út úr rúminu um leið
og þeir voru settir hjá henni.
t>egar Aura var orðin nokkurra
mánaða gömul var hún komin
upp á lag með að opna allar dyr i
húsinu og fór þar allra sinna
ferða. Hún gat meira að segja
opnað isskápinn og tæmdi hann
oftar en einu sinni i leit að góð-
gæti. Baðherbergið var henni
ert um i fyrstu, þvi að hún vildi
fá að þvo sér að sið ættingja
sinna. En þegar búið er i nýtizku
húsi eru hreinlætiskröfurnar
meiri en i ljónabyggð og þvi hætti
fóstri hennar ekki fyrr en hún
hafði vanizt baðinu — og brátt
fannst henni svo gaman i baði, að
hún gat varla beðið eftir þviað fá
að setjasti baðkarið og busla þar.
A daginn fékk hún að hlaupa um
á stórri afgirtri lóð umhverfis
húsið og klifra þar i trjánum.
Bréfberanum og geslum, sem að
garði bar, var þó ekkert um þenn-
an „vörð”, sem lét vita af þvi að
það væri hann, sem þarna réði
rikjum. Þótt Aura hræddi gesti.þá
var hún strax ósköp ljúf og þæg og
þegar fóstri hennar fer með hana
i gönguferðir i bandi er hún eins
og þægasti hundur. Einnig finnst
henni ákaflega gaman að aka i bil
og bregzt hin versta við, ef hún er
skilin eftir heima og veit, að fóst-
urforeldrar hennar eru að fara
eitthvað akandi.
Þegar Aura var orðin 20 mán-
aða varð hún breima i fyrsta sinn.
Það lýsti sér m.a. með miklum
bllðuhótum við Willi fóstra henn-
ar og varð hann brátt marinn og
blár eftir faðmlögin. Hann sá, að
við svo búið mátti ekki standa, og
fór strax að litast um eftir maka
handa henni. Eftir fjóra daga
hafðist upp á maka við hennar
hæfi. Hann hét „Boy”, átti heima
I litlum einkadýragarði og hafði
húsbóndaárið yfir ungfrúna. Boy
flutti til hennar og þau urðu strax
ástfangin, þótt ekki likaði Boy
nýju heimkynnin sérlega vel og er
hann hálf eirðárlaus þar enn i
dag. Þegar Boy hafði dvalizt hjá
sinni heittelskuðu i tvo mánuði
varð hún þunguð og 106 dögum
siöar fæddi hún þrjá unga, en
tveir þeirra voru látnir er þeir
fæddust. Willi Gassner var við-
staddur fæðinguna og þótt Aura
þyrfti ekki á neinni hjálp að
halda, hafði Willi það á tilfinning-
unni, að hún væri honum þakklát
fyrir að hafa verið hjá sér. Aura
gekk sjálf frá naflastrengnum og
sleikti ungana sina þurra, einnig
þá dauðu. Dýralæknir beið I
næsta herbergi, tilbúinn að gera
keisaraskurð, ef á þyrfti að halda.
Meðan á ástaratlotum skötu-
hjúanna stóð leit Aura ekki við
fósturforeldrum sinum og hélt sig
Aura og unnusti hennar, Boy.
Litli unginn, afkvæmi Aura og Boy, i könniinarleiðangri I eldhúsinu.
alveg utandyra, meira að segja á
nóttunni. En um leið og hún vænti
sin fór allt i fyrra horf og Aura tók
ekki annað i mál en fá að sofa á
milli Willi og Krimhild.
Nú eru fjögur ljón á heimili
Willi og Krimhild Gassner þvi
auk ungans litla er systir Boy sezt
að á heimilinu. Nágrönnunum er
ekkert um ljónafjölskylduna, þvi
þeir eru hræddir um að ljónin geti
sloppið út og gert fólki mein.
Gassner-hjónin telja þó litla
hættu á þvi og benda á að hingað
til hafi ekkert ljónanna sýnt árás-
arhneigö, og þær rispur og þeir
marblettir, sem þau hjónin hafa
hlotið, hafi hlotizt þegar þau hafi
veriö að leika við ljónin, ef frá eru
skildir marblettir, sem Willi fékk
i faðmlögunum við Aura. Þau eru
þess fullviss, að þeim takist að
hafa hemil á ljónunum, þvi sjálf
hafi þau kynnzt ljónunum svo vel,
aö þau geti auðveldlega sett sig
inn i hugsanagang þeirra.
Aura lét sér mjög annt um ung-
ann sinn litla. Hvað skyldi vera til
matar i dag?
37. TBL. VIKAN 45