Vikan - 12.12.1974, Blaðsíða 33

myrkurs og drunga vetrarins, en
þaft, sem verst var, aö hann var á
valdi Sortadraugsins fræga, er
hann haföi svo oft heyrt getiö um
og kunni nokkrar sögur af,
hvernig hann villti fólk.
Hann rifjaöi upp sögurnar, er
hann kunni af draugnum. Honum
var það huggun I raun, að allar
voru þær á eina lund, aö hann
geröi aídrei manni mein i villu.
Hann vissi, aö þetta var góöur og‘
sannur draugur, aöeins smá-
prakkari, villandi og tælandi,
meöan ekki varö neitt til ráöa
fyrir feröamanni. Næturlangt gat
villan staöiö, en hún var hættu-
laus aö öllu leyti, jafnvel þótt
hann yröi yfir sig þreyttur og yröi
aö leggjast fyrir i rima til hvfldar.
Veöur var fremur hlýtt, og ekki
var nein hætta á kulda eða
vosbúö.
Eftir aö Astgeir haföi gert
itrekaöar tilraunir til aö finna
eitthvaö, sem hann gæti áttaö sig
á, fór hann aö hugsa ráö sitt á
fleiri vegu. Hann var mjög vel aö
sér um allt, er snerti þjóötrú og
ýmis alþýöleg ráð gegn draugum
og duldum vættum. Hann var
alinn upp viö slika trú, enda
kominn af galdramönnum i ættir
fram. Hann haföi heyrt um
óbrigöult ráö til aö átta sig i villu
og ná aftur réttri leiö.
Villuráö Astgeirs var fólgiö i
þvi, sem var gömul og arftekin
venja og trú af einfaldri og hald-
góöri reynslu kynslóöanna, að ef
skilinn væri eftir einhver hlutur
af villuráfandi manni, og tækist
honum aö finna hann aftur i
villunni, rynni hún samstundis af
honum og hann næöi þegar réttri
átt aftur.
Til aö framkvæma þetta gamla
og holla ráö, skildi Astgeir eftir
vettlinga sina á þúfu og hélt svo
áfram göngu sinni i þeirri von aö
finna þá aftur. Hann haföi
sterkan grun um þaö, aö hann
færi alltaf sama hringinn og gengi
sennilega mjög nærri sömu
slóðinni. Aö visu minnkaöi
myrkriö stórlega vonina um, aö
hann myndi finna vettlingana.
Astgeir gekk svo drykklanga
stund um mýrina, án þess aö
finna vettlingana. En hann
skimaöi vel og vandlega I
kringum sig, þó hann sæi litiö,
aðeins myrkur, endalaust
myrkur.
Hann gekk Jengi. Hann hélt
sjálfur, að þaö heföi veriö allt aö
tveimur klukkutlmum. En allt I
einu fann hann vettlingana. >að
var eins og hann skynjaði þá á
óskiljanlegan hátt, og fremur var
aö hann ræki fótinn í þá en aö
hann sæi þá. En þegar hann haföi
vettlingana aftur milli handa sér,
uröu snör umskipti fyrir honum.
Villan bráöi af honum, og hann
kannaöist undir eins viö sig. Hann
var i rima ekki langt fyrir vestan
ærhúsin á Litlu Reykjum. Hann
var alveg viss um þaö, aö hann
var mörgum sinnum um kvöldið
búinn að vera þarna i sama
rimanum, án þess aö þekkja
hann. Astgeir var fljótur aö taka
rétta stefnu heim til bæjar. Hann
sá bráölega ljósin á Reykjum.
Þaö var ekki nema stuttur spölur
heim.
Þegar Ástgeir kom heim, var
komiö langt fram yfir vökulok, og
allir gengnir til náöa á bænum.
Hann hafði gert ráö fyrir þvi, aö
hann kæmiheim um kvöldiö, áöur
en vakan væri öll. Fólkiö var þó
ekki undrandi, þótt hann kæmi
ekki á tilsettum tima, hélt aðeins,
aö hann heföi tekiö sér gistingu
úti i Langholtshverfi hjá
kunningjum sinum og kæmi
morguninn eftir.
Astgeir fór sem hljóölegast, er
hann fór inn I bæinn. Hann háttaöi
i rekkju sina og svaf til morguns.
Um morguninn sagöi hann fóstur-
foreldrum slnum feröasöguna og
dró ekkert undan, hvorki um
villuna né návist Sortadraugsins.
Einnig sagði hann frá þvi,
hvernig honum haföi tekist aö
losa sig úr villunni meö þvi aö
beita ráöinu fræga, er hann haföi
heyrt talaö um. En hann sagöi
ekki öörum söguna i þetta skipti,
og uröu þessi atvik þvi ekki I
hámælum.
Astgeir varö slöar var viö
Sortadrauginn, og kann ég fleiri
sögur af honum, er hann sagöi
mér.

- 'et- .
,*r' -• -
2*. vr.
-*« t w -v- -
Rjómaísterta -
eftirréttur
eða kaff ibrauð ?
Þér getið valið
Ef til vill vitið þér ekki, að yður býðst
12 manna Emmess ísterta, sem er með tveim
tertubotnum úr kransakökudeigi. — Sú er þó
raunin. Annar botninn er undir isnum, en hinn
ofan á. ísinn er með vanillubragði og ispraut-
aðri súkkulaðisósu. Tertan er því sannkallað
kaffibrauð, enda nefnum við hana kaffitertu.
Kaffitertan er fallega skreytt og kostar aðeins
358.00 krónur. Hver skammtur er því ekki dýr.
Reglulegar ístertur eru hins vegar bráð-
skemmtilegur eftirréttur, bæði bragðgóður og
fallegt borðskraut í senn. Þær henta vel við
ýmis tækifæri og eru nánast ómissandi i barna-
afmælum.
Rjóma-fstertur kosta:
6 manna terta kr. 335.00
9 mannaterta — 410.00
12 mannaterta —* 565.00
6 manna kaff iterta — 380.00
12 manna kaffiterta — 670.00
cc‘Emm m
ess Lbl
50. TBL. VIKAN 33