Vikan - 09.01.1975, Blaðsíða 5

. . . gáfaðan . . .
Já, vei þeim karlmanni, sem
konur telja heimskan, og karl-
manni er ekki nóg að vera vel að
sér á afmörkuðu sviði, þvi að
hann á jafnt að gera við þvotta-
vélina og velja hljémplötuna,
sem kirkjukórskvenfélagið ætl-
ar að gefa organistanum á
fimmtugsafmælinu hans. Takist
karlmanni hins vegar að telja
konu trú um, að hann sé vitur,
er hann á grænni grein. Hvað
best dæmi um það eru viðtök-
urnar, sem Hrútur Herjólfsson
hlaut af Gunnhildi kóngamóður,
þá er hann leitaði hirðvistar hjá
Haraldi gráfeldi syni hennar.
. . . guði hlýðinn . . .
Ætli þeim þyki nú guðhræðsl-
an ekki best i hófi?
• • • dyggðugan.
Dyggur skal hann vera, trúr
og tryggur konu sinni og ekki
dirfast að lita á aðrar konur
framhjá henni, hversu girnileg-
ar sem þær kunna að vera til
sálar eða likama.