Vikan - 09.01.1975, Blaðsíða 43

epAYSOF
^thur'
Hann getur ekki ráftiö yfir henni, meira aft
segja varla komist nærri henni. Umhverf-
is hana er stöftugt hópur aftdáenda. Hvaft
dregur þá aft henni? Ekki getur þaft verift
hún sjálf. Hljóta þaft ekki aft vera örn og
Gawain....
... Efta er þaft kannski hún sjálf?Augu
hennar hafa ekki leiftraft svona siftan þau
voru nýgift. Hún er næstum lagleg, nei,
falleg!”
Jean de Barry haffti verift eftirlæti hirftar-
innar um \Legurinn, einkum kvennanna,
en þegar kona hans kemur skyndilega á
vettvang, reiftist hann og um leiö hverfa
töfrar hans.

ó, hve undarlegt! Hann verftur ásttanginn af konunni sinni! Færir
henni blóm og sælgæti. Og þaft, sem gerist á eftir, kemur okkur ekki
vift, þótt þaft skipti þau tvö miklu....
Þau halda heimliftis og tvimenna. Gawain hristir höfuftift.
En örn verftur aft rifta til strandarinnar,
þar sem vikingar hafa iftulega vetursetu,
meftan þeir blfta byrs til Thule.
Næsta vika — Dvalarstafturinn.
,,Uss! örn, þú ert næstum eins heimskur
og faftir þinn. Alltaf skaltu láta allt fara
vel. Þetta er eins og sykurleftja á vopni!
Fuss!”
Vorift kemur og vetrarstormarnir hætta
aft gnaufta. Gawain fær far meft skipi til
Bretlands.