Vikan - 09.01.1975, Blaðsíða 39

Hreingerning.
Kæri draumráðningaþáttur!
Ekki alls f yrir löngu dreymdi mig draum, sem mér
þykir ákaflega merkilegur, einkum vegna þess hve
skýrt og greinilega ég man eftir honum, yf irleitt man
ég lítið eftir draumum mínum.
I draumnum fannst mér ég koma inn í herbergið
mitt og blöskraði mér, hve mikið drasl var þar. Allt
var á rúi og stúi og þykkt ryklag á gólf inu og húsgögn-
unum. Ég miklaði mjög f yrir mér að þurfa að taka til
þarna, því að mér fannst það hlyti að taka marga
klukkutíma. Eigi að síður dreif ég mig af stað fram í
eldhús og náði í sóp og fötu með vatni. Svo tók ég til ó-
spilltra málanna og verkinu miðaði vel áfram.
Þegar ég var um það bil að Ijúka hreingerningunni,
fannst mér vera barið að dyrum. Ég lagði frá mér
gólfklútinn og fór fram til aðopna. En þar var enginn.
Ég hélt mér hefði misheyrst, en um leið og ég tók aft-
ur til við gólfþvottinn, var barið aftur og nú sýnu á-
kveðnar en áður. Ég rauk fram og hafði fokið svolítið
i mig yf ir þessu ati, sem ég þóttist vita, að verið væri
að gera í mér. Þegar ég reif upp hurðina, stóð storkur
á dyrapallinum og heilsaði hann mér brosandi.
Mér varð svolitið hverft við þetta, en áttaði mig
strax og bauð storkinum kurteislega til stofu.
Draumurinn varð ekki lengri en þetta.
Ég vona, að þú getir ráðið þetta f I jótlega, þvi að mér
leikur mikil forvitni á að vita, hvað þessi draumur
boðar.
Með kærri kveðju og þakklæti.
Stefán.
Draumurinn er allur fyrir ánægju, gleði og ham-
ingju. Þú eignast erfingja, áður en langt um líður.
Innbrot.
Kæri þáttur!
Ég er ekki sérlega trúuð á drauma, en þó þykist ég
stundum hafa orðið vör við, að mig haf i dreymt fyrir
ýmsum atburðum. Fyrir nokkrum nóttum dreymdi
mig svo draum, sem hefur valdið mér allmiklum
heilabrotum og jafnvel áhyggjum. Ég hef reynt að
hrista þetta af mér og hugsa sem svo, að þetta sé tóm
vitleysa og ekkert mark sé takandi á draumum. Mér
hefur samt ekki tekist að gleyma draumnum og bið
þig þess vegna að ráða hann f yrir mig. Dragðu ekkert
undan í ráðningunni. Ég vil fyrir alla muni fá að vita
allt, sem þú getur ráðið af þessum draumi.
Þá er best að byrja að segja f rá draumnum.
Ég þóttist ganga eftir verslunargötu i svarta-
myrkri, og leiddi ég tvo syni mína, sem eru ellef u og
átta ára. Kolniðamyrkur var og engin götuljós, svo að
varla sá handa skil.
Allt í einu segir yngri drengurinn við mig: —
Mamma, við skulum brjóta þennan búðarglugga og
stela öllu sælgætinu úr honum.
Mér hvarð hverft við þessi orð og þóttist ekki heyra
til hans, en hann endurtók þá sömu orðin og togaði í
hendina á mér til þess að f á mig til að nema staðar. Ég
reyndi þá að telja honum hughvarf og koma honum í
skilning um, að við mættum alls ekki brjótast inn. Þá
for eldri bróðir hans að tala um það líka, að við skyld-
um stela úr búðunum þarna. Mér varð ekki um sel, en
eftir svolitið þras, þorði ég ekki annað en láta undan
þeim.
mig dreymdi
Svo gengum við á röðina og brutum rúðurnar í
búðagluggunum. Yngri drengurinn gekk á undan og
sparkaði í glerið, svo að það fór í mola. Bróðir hans fór
næstur og hrifsaði allt verðmætt úr gluggunum og tróð
því í gríðarstóra tösku, sem ég hélt á. Þegar við
höfðum haldið þessu áfram dágóða stund, kom lög-
reglubíll akandi eftir götunni. Billinn nam staðar, og
við vorum öll tekin föst.
Næst f annst mér við vera f yrir rétti og átti að dæma
okkur til að borga allar skemmdirnar og skila aftur
þýf inu.
Ég vona, að þú getir ráðið þennan draum, því að
mér stendur stuggur af honum.
Með fyrirfram þakklæti fyrir birtinguna og ráðn-
inguna.
Ein vantrúuð á drauma.
Þú þarft ekki að hafa neinar áhyggjur af merkingu
þessa draums, því að hann er fyrir góðu einu, einkum
sonum þinum til handa. Þjófnaður er nefnilega eitt
hiðbesta, sem unnt er að fremja — idraumi.
A SKAUTUM.
Kæri draumráðandi!
Nýlega dreymdi mig undarlegan draum og þætti
mér óumræðilega vænt um, að þú réðir hann fyrir
mig.
Draumurinn var á þessa leið:
Hávetur var, frost og snjór yfir öllu. Ég var ein
f.eima og fannst mér eins og mér leiddist ákaf lega að
hanga inni, því að úti var mjög gott veður, þó að kalt
væri.
Ég fór þess vegna niður i geymslu og leitaði þar að
skautunum mínum, sem ég notaði mikið, þegar ég var
yngri, en eru nú orðnir alltof litlir á mig.
Ég fann skautana og gekk með þá út. Ég mátaði þá
ekki og datt ekki einu sinni í hug, að þeir væru of litlir,
enda kom í Ijós, að þeir voru mér mátulegir, þegar ég
setti þá á mig seinna í draumnum.
Ég gekk stef nulaust, lengi að mér f annst, og vissi ég
ekkert, hvar ég ætti helst að leita að skautasvelli, en á
skauta ætlaði ég. Það var komið myrkur, en þó sá ég
vel til, því að tunglið var í f yllingu og stjörnubjart.
Loks kom ég að stóru vatni, sem var lagt ísi. Ég var
hrædd um, að ísinn væri kannski ekki nógu vel heldur,
svo að ég gekk mjög varlega út á hann.
En það brakaði ekki einu sinni í honum. Ég batt á
mig skautana og renndi mér hring eftir hring. Ég
skemmti mér óskaplega vel og fannst ég aldrei hafa
rennt mér á eins góðu skautasvelli. Lengi vel var ég
ein að renna mér þarna, en allt í einu fannst mér vera
komið margtfólká svellið. Fæstaf því var þó á skaut-
um, en allir horfðu á mig og klöppuðu mér lof I lófa-
fyrir hve vel ég renndi mér.
Ég vaknaði uppaf draumnum, áður en meira gerð-
ist.
Með þökk fyrir ráðningu.
Ragnhildur.
Þú eignast marga nýja og góða vini.