Vikan - 02.01.1976, Blaðsíða 3

Icrjí, svo það var líflcgt á bænum.
Við áttum hcima við Háalcitisveg,
rétt hjá þar scm Miklabraut og
Háalcitisbraut msetast nú. Þaðan
var dýrðlegt útsýni til Esjunnar
og yfir alla Reykjavík og flóann.
Það var sveitabragur á þcssu, afi
og amma ráku þarna lítið bú um
tíma, cnda lítil byggð í kring, ckki
einu sinni smáíbúðahverfið tekið
að byggjast. Við lékum okkur með
leggi og skeljar í þúfunum þarna,
og þcgar ég sótti mjólkina í bsc
við Grensásveginn þá fór ég yfir
holtið, sem allt var í þúfum og
götuslóðum, og mér fannst þetta
mikið ferðalag.
-Ég átti þess ekki kost að
ganga menntaveginn, svo ég fór
að vinna að loknu skyldunami, en
stundaði jafnframt nám I Náms-
flokkum Reykjavikur, eftir þvi sem
tíini vannst til, Iserði tungumál,
vélritun, bókfærslu og fl. Jafn-
framt hef ég lært tungumál í
cinkatímum.
- Hvernig kynntust þið Birgir?
Við kynntumst cins og al-
gcngt er um ungt fólk — á dans-
lcik í gamla Framhcimilinu, sem
þá var við Skipholt — ekki langt
frá Sjómannaskólanum. Birgir var
á þeini árum virkur félagi í Fram.
— Við trúlofuðum okkur vorið
’óó. Það sama ár um haustið ætl
aði ég í Húsmæðraskóla Reykja-
víkur, ég fór. til að vera við
skólasetninguna, en veiktist þann
sama dag af lömunarveiki og
átti ég í því fram á árið ’56. Eftir
það fór ég að vinna á skrifstofu
Sjálfstæðisflokksins.
— Svo að Birgir hefur ekki
þurft að snúa þér í pólitíkinni?
— Nei, það reyndi ekki á það.
Annars var ég ekkert pólitisk á
þcssum áruoi. Ég vann hjá Sjálf-
stæðisflokknum í mörg ár, en síðar
á lögfræðiskrifstofu hjá Páli S.
Pálssyni, hrl. og síðar hjá Birgi,
þegar hann opnaði skrifstofu sína.
— Þið giftuð ykkur ung, var
það ekki?
— Jú, við þóttum ósköp ung,
ég átján ára, hann tvítugur.
— Og þig hefur líklega ekki
órað fyrir því, að þú værir að
giftast tilvonandi . borgarstjóra
Rcykjavíkur. Ég minnist þess, að
fyrir tæpnm tveimur árum sagði
maðurinn þ'inn I viðtali við Vik-
una, að staða hans hefði ekki síður
í för með sér breytingar á þínu
lífi. Er það starf að vera borgar-
stjórafrú?
— í raun og veru er það starf.
Til þess er ætlast, að eiginkonan
standi við hlið borgarstjóra við
ákaflega mörg tækifæri, og þessi
tækifæri eru það mörg, að við
vetðum að skipuleggja gerðir okk-
ar langt fram í tímann.
— Þcgar maður hugsar um
það, þá hlýtúr staða þín sem
borgarstjórafrú að hafa nokkur út-
gjöld í för mcð sér. -Finnst þér ef
til vill, að þetta ætti að vera
launað starf?
— Mér fyndist það fyllilega
koma til greina.
— Er þetta kannski vanþakklátt
starf? Finnst þér veislurnar og
móttökurnar vera hégómi einn,
sem þú neyðist til að taka þátt i
vegna manns þins?
— Nei, það finnst mér alís
ekki, enda gæti ég þá ekki staðið
í stöðu minni. Ég geri ráð fyrir
þvi, að margir telji opinberaf
1. TBL. VIKAN 3