Vikan - 02.01.1976, Síða 25

sögum, því kínverjar telja kirsu-
berjatréð skilningstré góðs og ills.
Þegar leiktjöldin koma fullsmíð-
uð upp frá trésmíðaverkstæðinu
taka leikmyndamálararnir við, og
með skissur Sigurjóns að fyrirmy'nd
eru þau síðan máluð. Við hittum
m.a. fyrir Guðrúnu Svövu Svavars-
dóttur sem var í óða önn að bera
lit á fjalimar með stórum lím-
kústi til að þxr litu út fyrir að
vera bæði gamlar og veðraðar.
Segja má, að það sé frekar
formið en liturinn, sem ber leik-
myndina uppi að þessu sinni,
lítill tími fer I að dytta að smá-
munum, en aðaláherslan er lögð á
heildarsvipinn.
Sjálfri finnst undirritaðri,
leikmyndum á íslenskum sviðum
sé oft stuttaralega getið í leik-
gagnrýni, oft aðeins fáeinar línur
og þar með punktur og basta.
Er ekki sjálfsagt að vanda betur til
Smiðir og /eiksviðsmenn tóku sér
augnablikshlé frá vinnunni og
settust niður fyrir Ijósmyndarann,
frá v. Gís/i Árnason, Sigurjón
Snorri Björnsson, Guðmundur
Finnsson og Ríkharð Þórarinsson.
Unnið að uppfærslu leikmyndar á senunni.
Guðrún Svava Svavarsdóttir leik-
myndamálari ber lit á f/ekana, sem
Sesúan er byggð úr.
Tréð I mótun á trésmíðaverk-
stæðinu.
leikmyndagagnrýni, leiktjalda-
teiknurum og málurum til örv-
unar?
Síðasta pensilstrokan er síðan
útfærð, þegar leiktjöldin standa
fullgerð á senunni og rétt lvsing
fellur á þau, cn lýsingin er ákaf-
lega mikilvæg á leiksviði og getur
ráðið úrslitum.
Þess bet að geta, að það fcllur
einnig í hlut leikmyndateiknarans
að teikna leikbúninga, sem síð-
an eru saumaðir á saumastofu
1. TBL. VIKAN 25