Vikan - 08.07.1976, Side 23

blaeddi alla leið niður í lungu, og ég
þurfti að taka inn verkjatöflur á
klukkutímafresti. — Hann gaf mér
fleiri ófagrar lýsingar á þjáningum
sínum, og á meðan hugsaði ég
alvarlega um að strjúka heim.
Þegar dagskráin endaði í sjón-
varpinu, fóru allir inn á stofurnar i
háttinn. Stuttu síðar fór hjúkrunar-
kona á stofugang með vagn hlaðinn
alls kyns pillum, bæði deyfandi og
svæfandi og bauð gestum deildar-
innar fyrir svefninn. Ég fann það á
mér, að ég myndi lítið sofa um
nóttina, en gat ómögulega fengið af
mér að biðja um svefntöflu. Það
væri síður en svo hraustleikamerki,
hugsaði ég. Mér er nefnilega mjög
svo annt um, að aðrir álíti mig
heilsuhrausta. Eitthvað svaf ég þó
og dreymdi þá aðallega slöngur og
lækna hvert innan um annað.
Klukkan sex um morguninn var
ég vakin til þess að mæla mig og
Það væri nú gaman að breyta
neflaginu svolítið. Hvað segið þið
um geirsnef eða þórarinsnef?
pissa í skál. Það átti víst eitthvað að
athuga þvagið. Mér fannst, að vel
hefði mátt blða með að vekja mig
til kl. 8, en það er ekki auðvelt, þar
sem vaktaskiptin eru eldsnemma á
morgnana. Ég mátti ekkert borða,
svo að ég gat lítið gert mér tii
dundurs annað en að lesa um
morguninn. Ég var óhemju spennt
og kipptist við, ef einhver rak
höfuðið inn um dyrnar. Hvað er
klukkan? spruði ég alltaf eins
kæruleysislega og ég gat, og eflaust
var það öllum Ijóst, hvað ég var
orðin spennt.
Klukkan 11 kom hjúkrunar-
konan með sprauturnar. Þeir, sem
eiga svæfingu og aðgerð 1 vændum,
fá svokallaðar ..kærulevsissprautu”
klukkutíma áður en svæfingin er
framkvæmd. Þetta var býsna
hraustleg hjúkrunarkona, og ég sá,
að hún hafði þrjár sprautur með-
ferðis. — Þetta færðu til þess að þér
líði vel, saði hún, um leið og hún
stakk nálinni á bólakaf í rassinn á
mér, — þetta til þess að þér verði
ekki óglatt, þegar þú vaknar, — og
þetta til þess að... Ég heyrði ekki
meira. Svo pakkaði hún mér inn I
hvítt lak og skellti á mig bréfmiða
með nafni mínu á og öðrum
gagnmerkum upplýsingum. —
Svona, sagði hún. Nú fer þér að líða
vel. — Mér leið eins og kind 1
sláturhúsi.
Sprautan verkað fljótt, og ég hlýt
að hafa sofnað, þvl að stuttu seinna
kom einhver inn og rúllaði rúminu
með mér innanborðs út á gang inn í
stóra lyftu og inn á skurðstofu á
næstu hæð. Þar rúllaði ég mér úr
rúminu yfir á mjóan bekk og mig
minnir, að einhver hafi sagt mér að
skorða höfuðið einhversstaðar. Ég
var fram úr hófi lífvana og máttlaus
svona eins og manni gæti liðið á
10. glasi, og ég átti afar stirt um
mál. Ég man eftir mörgum konum
með bláar plasthettur. og mér
fannst allt ilma af dauðhreinsun.
Nú kom svæfingalæknirinn að-
vífandi, rólegur að vanda. gekk að
mér, dró upp ermina á vinstri hendi
og leitað að góðri æð á handarbaki
mínu. Ekki gekk það nú sem best.
því að ég er æðasmá mjög. og
seinna fékk ég stóran marblett á
handarbakið. Þegar æðin var fund-
in, stakk hann I hana nál. og stuttu
seinna fann ég citthvað rammt
renna í lungun á mér, og svo
rotaðist ég alveg. Ég get ómögulega
skilið fólk, sem finnst gott að láta
svæfa sig.
Hvað gerðist frá því að ég sofnaði
um kl. 12.30 og þangað til ég
vaknaði kl. 4. veit ég náttúrlega
28.TBL. VIKAN 23