Vikan - 08.07.1976, Page 36

■■ FERDASKRIFSTOFA
RfKISIAIS
fí/*,
9, §
^OURISI ^
Snæfellsnes og Vestfirðir
Kynnist náttúrufegurð Snæfellsness og Vestfjarða. Ferðaskrifstofa ríkisins
efnir til 7-daga hringferða um Snæfellsnes, Breiðafjörð, Barðaströnd og
Vestfirði til ísafjarðar; heim um Djúpveginn nýja, Laxárdalsheiði og
Borgarfjörð. Kunnugur leiðsögumaður verður með í förinni, gist á
hótelum. Verð kr. 54.900 á mann, allt innifalið. Brottför 20. og 27. júní,
4., 11. og 25. júlí. Nánari upplýsingar veittar á skrifstofunni, Reykjanes-
braut 6, símar (91) 1 .1 5.40 og 2.58.55.
******
Blóm og gjafavörur
í miklu úrvali
Skreytum viö öll tækifæri
Blómabúóin DÖGG
Álfheimar6 sími33978
Reykjavíkurveg 60 sími 53848
-
36 VIKAN 28. TBL.
ÞAÐ SEM Á UNDAN ER KOMIÐ:
Marianne d' Asselnat er ung kona
af frönskum og enskum aðalsœttum.
Foreldrar hennar voru hálshöggnir í
frönsku byltingunni, og Marianne
elstuppíEnglandi, en meinleg örlög
hrekja hana á flótta þaðan til
Frakklands, þarsem hún hyggst leita
uppi œttingja sína. Á franskri grund
skiptast á skin og skúrir en þegar hér
er komið sögu, hefur Marianne
kynnst Napóleon keisara — að vísu t
fyrstu án þess að hafa hugmynd um,
hver hann var— og átt með honum
ástríðufullar nœturstundir, en lendir
svo í klóm hinna svörtu riddara t
neðanjarðarhreyftngu aðalsins, sem
ákæra hana fyrir svik og samstarf við
erkióvininn. Þeir loka hana inni í
dýflissu, og ekkert virðist btða henn-
ar og vinar hennar Jolival annað en
hin grimmilegustu örlög. En þegar
neyðin er stærst er hjálpin næst, og
tveir góðtr vinir Mariannes opna
þetm leiðina til frelssins. Þau hafa
komist á snoðir um samsæri gegn
Napó/eon, og Marianne hyggst reyna
að vara hann við....
Það sem
hann hafði gert fyrir hana í
kvöld, hafði máð burt allan við-
bjóð og hatur, en 1 þess stað var
kominn innilegur hlýleiki og
sem snöggvast gleymdi hún ótta
sínum. Ef maðurinn, sem hún
elskaði, hefði ekki verið í bráðri
hættu, hefði hún verið barnslega
hamingjusöm yfir því að vera bor-
in í höndum manns, sem þekkti
ekki hugtakið veikleiki.
Jason óð nú út í mógult skólpið,
sem náði honum upp í mitti og
hann hélt henni eins hátt og
honum framast var unnt, svo að
hún vöknaði ekki. Hún horfði á
veðurbarið andlit hans, skarpan
vangasvipinn og skapfestulegan
munninn. Við og við leit hann á
hana og brosti, eins og til þess að
stappa í hana stálinu, og svipur-
inn á andliti hans varð blíðlegur.
Þrátt fyrir óþefinn allt i kringum
þau, lagði frá honum lykt af
tóbaki og ilmvatni, sem hún
kunni vel að meta.
„Verið hugrökk," sagði hann
loksins. „Við erum rétt að segja
komin.“
Nú voru þau komin út í aðalhol-
ræsið og þar var aftur hægt að
ganga eftir mjórri syllu. Sterkur
andblær barst á móti þeim og
framundan var dimmt op, en þar
fyrir utan tók áin við. Jason lét
Marianne gætilega frá sér, en tók
síðan kyndilinn úr helkaldri
hendi Arcadiusar og hjálpaði hon-
um þvi næst upp á sylluna.
Gracchus var þegar kominn
þangað. Skömmu síðar voru þau