Vikan - 16.12.1976, Page 44

Sfáin pililir tr.í timmiiulcgi lil miðvikudugs
HRUT'JRINN 21. mars — 20. apn/
Vertu ekki svona eirðarlaus. Þín bíður
verkefni, sem þú verður þó að hafa dálítið
r”“ fyrir sjálfur og leggja svolítið á þig til að
komast yfir. Happalitur er grár.

NAUT'Ð 21. apríl — 21. mai
Þú situr mikið heima þessa viku og vinnur
að einhverju smáverkefni, sem gefur þér arð
i aðra hönd. Það verður óvenju lítið um
gestagang, svo að þú hefur nægan tíma.

TVIBURARNIR 22. mai - 21. júni
Þú verður beðinn að gerast milligöngumað-
ur í einkamáli vinar þíns og annarrar
persónu. Þessi vika verður fremur róman-
tisk fyrir þá, sem eru í tilhugalífinu.

KRABBINN 22. júni — 23. júii
Þú hefur verið orðhvass og fælt frá þér fólk,
sem stendur þér ofar í mannfélagsstiganum
en vill þó halda kunningsskap við þig.
Reyndu að bæta fyrir þetta.
LJÓNIÐ 24.júii -- 24. agúst
Kunningjafólk þitt er að gefa þig upp á
" _ ;A bátinn vegna þess, hve þú virðist hafa lítinn
. )> tima aflögu fyrir það og sekkur þér niður i
vinnuna. Breyttu áætlunum þínum.

f.
i.v-rn) fo
MEYJAN 24. ágúst — 23. sep
Einkalífið verður skemmtilegt og ánægju
ríkt. Þú hefur stundum mjög góð áhrif á
';-ú fólk
og getur verið mjög heillandi i
framkomu. Liklegt er að þér berist gjöf.
VOGIN 24. sept — 23. okt.
Þér er ráðlegt að gæta skaps þíns, vertu
■ ekki of þverlyndur og varastu einstreng-
ingshátt. Það er ekki ólíklegt að þú farir í
leikhús eða bió um helgina.
■í .■■j-A-v 2
SPORÐDREKINN 24. okt. - 23. nóv.
Á vegi þínum verður manneskja, sem þú
þarft að leysa eitthvert verkefni með og ert
dálitið óöruggur með sjálfan þig, því þessi
persóna kann betur til verka en þú.
1
, BOGMAÐURINN 24. nóv. - 21. des.
Lukkan brosir við þér þessa viku og þú
munt að öllum líkindum eignast marga nýja
kunningja, sem þú kynnist á heimili vina
þinna. Þú fréttir af óheppni vinar þíns.

STEINGEITIN 22. des. 20. jan.
Hæverskt eðli þarfnast uppörvunar, bæði
manninum sjálfum til góðs og einnig til
blessunar öllum, sem kynnast honum.
Gættu þess að vera ekki of eigingjarn.
VATNSBERINN 21. jan. — 19. febr.
Þessi vika verður skemmtileg og þú færð
mörg tækifæri til þess að njóta lífsins í
rikum mæli. Gerðu ekki of miklar kröfur til
umhverfisins og njóttu ánægjunnar.
FISKARNIR 20. febr. — 20. mars
Tveir vinir þínir af hinu kyninu eru að
bræða eitthvað með sér, sem sannarlega
mun koma þér á óvart. Líklega verðurðu
heima á föstudagskvöldið.
STdÖRNUiPfl
„Hve margabúðinga bjugguð þér
til? V ar þessi sá eini? ’ ’
„Nei, herraminn. Ég bjó til fjóra.
Tvo stóra og tvo minni. Hinn stóra
búðinginn ætlaði ég að bera fram á
nýársdag og hinir tveir litlu voru
handa ofurstanum og frú Lacey til að
borða seinna, þegar þau væru orðin
einaftur.”
„Einmittþað, einmittþað,” sagði
Poirot.
„Reyndar var það ekki rétti búð-
ingurinn, sem þið fenguð i dag,
herra minn, ” sagði frú Ross.
„Ekki sá rétti?” sagði Poirot
og hleypti spyrjandi i brýrnar.
„Hvernig stóð ó því?”
„Jú sjáið nú til, herra minn, við
eigum stórt jólamót. Postulínsmót
með þyrni- og mistilteinsskrauti
ofan á, sem jólabúðingurinn er alltaf
soðinn í. En til allrar óhamingju
urðum við fyrir miklu óhappi. í
morgun þegar Annie var að teygja
sig upp í skápinn til að sækja það
skrikaði henni fótur svo að það
brotnaði. Nú ogauðvitað gat ég ekki
borið þann búðinginn fram, eða
hvað? Það gátu vel verið brot í
honum. Þess vegna urðum við að
nota hinn — þann sem ég ætlaði að
bera fram á nýársdag, og var i ósköp
venjulegri skál. Hún er fallega kúpt,
en ekki líkt þvi eins skrautleg og
jólamótið. Ekki veit ég hvar í ósköp-
unum er hægt að komast yfir annað
eins mót. Þeir búa ekki lengur til
svona stóra hluti. Allt einhverjar
smáskálar. Það er ekki einu sinni
hægt að kaupa disk sem tekur átta til
tíu egg og beikon eins og vera ber.
Ah, öllu feraftur núorðið. ”
„Já svo sannarlega,” sagði Poi-
rot. „En í dag hefur það ekki verið
svo. Þessi jóladagur hefur verið rétt
eins og jóladagarnir i gamla daga,
ekki satt?”
Frú Ross stundi. „Jæja, ég er
glöð að yður skuli finnast það, herra
minn, en að sjálfsögðu hef ég ekki
þá aðstoð sem ég hafði áður fyrr
Ekki vant fólk á ég við. Stúlkurnar
nú á timum...,” hún lækkaði rórn-
inn lítilsháttar...þær eru ósköp
viljugar og vilja gera vel, en þær
hafa ekki fengið náuðsynlega þjálf-
un herra minn, ef þér skiljið hvað ég
á við.”
„Já, tímarnir breytast,” sagði
Hercule Poirot. „Mér finnst það
líka sorglegt stundum.”
„Þetta hús, herra minn,” sagði
frú Ross, „er of stórt, vitið þér,
fyrir frúna og ofurstann. Frúin, hún
veit það. Að búa í einu horni þess
eins og þau gera er ekki eins og það
á að vera. Húsið lifnar aðeins við á
jólunum þegar öll fjölskyldan kem-
ur hingað.”
„Er þetta ekki í fyrsta skiptið
sem Lee-Wortley og systir hans
koma hingað?”
„Jú, herra minn.” Ofurlitillar
varkárni gætti nú í röddu frú Ross.
„Hann er reglulega indæll herra-
maður, en, ja — mér finnst svolítið
undarlegt að fröken Sara skuli velja
hann að vini, að minnsta kosti eftir
því sem við eigum að venjast. En —
fólk er öðru vísi í Lundúnum! Það
er leiðinlegt að systir hans skuli
vera svona illa haldin. Hún þurfti
að gangast undir uppskurð. Hún
virtist sæmileg til heilsunnar fyrst
eftir að hún kom hingað, en sama
dag og hrært var í búðingnum
versnaði henni svo að hún hefur
legið í rúminu síðan þá. Ég býst við
að hún hafi farið á fætur of snemma
eftir uppskurðinn. Ah, læknarnir
reka mann upp úr rúminu og af
spítalanum svo snemma nú orðið að
maður getur varla staðið ó fótun-
um. Ég get bara sagt yður sem
dæmi þegar kona frænda míns...”
Frú Ross hóf að segja frá spitala-
vist ættmenna sinna af mikilli inn-
lifun og bar meðferð lækna nútím-
ans saman við þá miklu umhyggju
og nærgætni sem fólki var sýnd
áður fyrr, og ekki var só saman-
burður nútímanum í hag.
Poirot hlustaði kurteislega á frá-
sögn hennar þar til honum þótti
óhætt að stöðva orðaflauminn án
þess að móðga hana. „Ég átti eftir
að þakka yður,” sagði hann, „fýrir
þessa ágætu og íburðarmiklu máltíð
Leyfið þér að ég veiti yður lítil-
fjörlegan þakklætisvott?” Hann
stakk brakandi fimmpundaseðli i
lófa frú Ross, sem sagði grunn-
færnislega:
„Nei, þessu get ég alls ekki tekið
á móti, herra minn.”
„Jú, það verðið þér að gera, frú
Ross. Ég biðyður.”
„Jæja þó, fyrst þér endilega
viljið. Þetta er ákaflega fallega gert
af yður, herra minn.” Frú Ross tók
við þóknun þessari eins og ekkert
væri sjálfsagðara og hún ætti hana
svo sannarlega skilið. „Og ég óska
yður, herra minn, gleðilegra jóla og
farsæls nýárs.”
FIMMTI KAPlTULI.
Jóladeginum lauk eins og flestum
jóladögum. Kveikt var á trénu, með
teinu var borin fram skínandi jóla-
kaka, og var henni tekið ákaflega
vel. Síðan var snarl í kvöldmatinn.
Bæði Poirot og gestgjafar hans
fóru snemma i háttinn.
„Góða nótt, herra Poirot,” sagði
frú Lacey. „Ég vona að yður hafi
þótt þetta ónægjulegur dagur.”
„Þetta hefur verið yndislegur
dagur, madame, yndislegur.”
„Þér eruð afar hugsandi á svip-
inn,” sagði frú Lacey.
„Ég er að brjóta heilann um
enska búðinginn.”
„Fannst yður hann kannski held-
ur þungur í maga?” spurði frú
Lacey varfærnislega.
44 VIKAN 51. TBL.