Vikan - 03.05.1979, Blaðsíða 26

Smásaga eftir Ed Lacy
Rothögg lögreglumannsi
— Al, notaðu nú höfuðið, sagði saksóknarinn.
Það morar allt af fréttamönnum hérna. Ef þú
heldur Winston hér, þó ekki sé nema rétt yfir
nóttina, getur það gert hann taugaveiklaðan,
eyðilagt keppnina, fyrirtæki upp á þrjár
milljónir króna . . . og ég veit ekki hvað meira.
Þegar gamli billinn ók inn í Harbour
Bay (994 íbúar), spurði litli maðurinn,
sem sat við hliðina á bílstjóranum:
— Af hverju dregurðu úr hraðanum,
Buddy? Höfum við villst? Ég skil ekki,
hvers vegna við erum að flækjast um i
þessum fomgrip, þegar þú átt stóran og
góðan bfl sjáflúr. Mér þykir þetta vægast
sagt undarlegL
Buddy, vöðvastæltur risi i slitnum bol
og gallabuxum og með fýlulegt og
undirförult andlit, lagði bílnum fyrir
framan einu vínbúðina i bænum og
sagði:
— Haltu nú bara kjafti, Artie. Við
höfum ekki villst, og ég veit vel, hvað ég
er að gera. Taugamar hafa ekki verið sem
bestar undanfama daga. Farðu nú inn og
kauptu eina flösku af góðu viskíi.
Rödd hans var há og skerandi. Artie
gretti magurt andlit sitt og spurði:
— Veistu, hvað þú ert að segja,
Buddy? Ertu orðinn vitlaus?
— Ef þú heldur ekki kjafti, Artie, skal
ég persónulega sjá til þess, að þú gerir
það. Ég meina það, sem ég segi. Farðu
inn og kauptu flöskuna, annars geri ég
það sjálfur.
Artie leit út fyrir að ætla að segja
eitthvað, en ekkert varð úr því. Hann
fór út úr bílnum, án þess að segja orð.
Buddy leit út um bflgluggann, á fátæk-
lega aðalgötuna, ræskti sig og spýtti.
Þrekvaxinn, gráhærður maður í
slitnum einkennisbúningi kom að
bilnum.
— Það er bannað að spýta á göturnar
hér, sagði hann. — Gerðu það ekki
aftur.
Buddy þrýsti stórum likama sinum út
úr bilnum, stillti sér upp fyrir framan
lögreglumanninn, brosti og sýndi það
sem eftir var af tönnunum og spýtti
aftur.
— Allt í lagi, sagði lögreglumaðurinn
hægt, — nú er nóg komið. Komdu með
mér. Þú ert handtekinn.
Artie kom hlaupandi út úr
vinbúðinni, stillti sér upp á miili þessara
stóru manna og hvislaði:
— Veistu, hver það er, sem þú hefur
tekið fastan?
— Já, mann, sem viljandi hefur brotið
lögin hér. Ég handtek hann.
— Það geturðu ekki gert — þetta er
BUDDY WINSTON! hrópaði Artie.
Buddy hló stórkarlalega og skrækti:
— Það er allt i lagi, Artie. Þessi
leikfangaiögga segist vilja taka mig
fastan. Leyfum honum bara að reyna.
Það getur orðið gaman.
Lögreglumaðurinn lagði stóra hönd
sfna á skammbyssuna.
— Þú kemur með mér. Ég nota
skammbyssuna, ef það reynist nauðsyn-
legt. Af stað með þig.
— Buddy, taktu það nú rólega, vældi
Artie.
Fangelsið, lögreglustöðin, póststofan,
brunaliðið, almenningsklósettið og
borgarstjóraskrifstofan, allt var þetta
undir sama þaki, í gömlu, hrörlegu húsi
vð aðalgötuna. Artie flýtti sér að næsta
simaklefa, og 20 mín. eftir að hann hafði
hringt i fyrsta sinn, var lögreglustöðin
undirlögð af fréttamönnum og
ljósmyndurum, sem komið höfðu með
þyrlum og bílum. Lögreglumaðurinn
neitaði að tala við þá.
Nákvæmlega 90 minútum eftir að
Buddy hafði verið komið fyrir í eina
klefa fangelsisins, kom bíll hins opinbera
saksóknara, og maður að nafni mr.
Smith tróð sér i gegnum stóran hóp
blaðamanna og inn á skrifstofu lögregl-
ABBA á hálum ís
Nýlega tók breska
sjónvarpsstöðin, BBC,
upp skemmtiþátt í Ölpun-
um, sem ber heitið
„Snowtime Special”.
Þarna koma fram frægar
stjörnur eins og Leif
Garrett, Boney M,
Jacksons, Kate Bush, Leo
Sayer — og Abba.
wm
Fólk fylgdist með hegð-
un þeirra nýskildu hjóna-
kornanna, Agnethu og
Björns, af mikilli athygli.
Meðan á upptöku stóð
brostu þau hvort til ann-
ars, við kvöldverðarborðið
yrtu þau sjaldan hvort á
annað — og fóru hvort
sína leið á kvöldin.
— Ég veit ekki fyrir
víst, hvenær skilnaðurinn
verður endanlega um garð
genginn, sagði Björn. —
Það er allt undir réttinum
komið. Kannski innan
fjögurra vikna, kannski
innan fjögurra mánaða.
Bæði harðneituðu því,
að skilnaðarorsökin væri
sálfræðingur nokkur í
Stokkhólmi.
— Við leituðum bæði
til hans, í von um að
hann gæti hjálpað okkur
til að leysa vandamál
okkar, sagði Björn. —
Honum tókst það ekki.
— En því ættum við
ekki að geta komið fram
26 Vikan 18. tbl.