Vikan - 30.08.1979, Blaðsíða 17

upp í huga mér, ég var viss um að ég
hefði einhverntíma séð þau. Og þar með
er ekki allt sagt því að þegar ég fór með
Simoni til að skoða útihúsin einn daginn
rataði ég og vissi líka hvernig þar myndi
vera innanhúss. Er það ekki rétt
Simon?”
Þessi sakleysislegu orð mín virtust
vekja óánægju, Simon hleypti í brýrnar
og andlit frænda míns varð eins og
þrumuský. „Vitleysa! Þú lætur imynd-
unaraflið hlaupa með þig, Della. Þú
getur aldrei hafa hitt bróður minn og
fjölskyldu hans.”
„Víst er það mögulegt, frændi," mót-
mælti ég. „Mamma sagði mér að þegap
hún hefði verið í heimsókn hjá Violu
frænku fyrir mörgum árum síðan hefðu
þær farið i heimsókn hingað. Það er
KZ INNRÉTTINGAR LEYSA
STÓR OG SMÁ GEYMSLU-
VANDAMÁL.
UPPBYGGING KZ
INNRÉTTINGA ER ÁN
VERKFÆRA. MIKLIR
BREYTINGAMÖGULEIKAR.
KZ INNRÉTTINGAR I
SKRIFSTOFUNA, VÖRU-
GEYMSLUNA, BÍLSKÚR-
INN OG BÚRIÐ
. E4
EGGERT KRISTJANSSON
& CO HF
SUNDAGORÐUM 4
SIMI 85300___
mögulegt að ég hafi verið með en þá var
ég aðeins barn að aldri. Fyrst þegar ég sá
málverkið mundi ég það ekki en ég man
það núna. Það er vel af sér vikið eða
hvað finnst þér? Ég var ekki einu sinni
byrjuð í skóla. Ég hlýt að hafa alveg ein-
staklega gott minni,” sagði ég og hló.
„Öllu líklegra er að þú hafir alveg ein-
stakt hugmyndaflug,” sagði frændi minn
þurrlega og sneri sér að frú Buller-Hunt-
er. En ég var svo áköf að sanna mál mitt
aðég hélt áfram:
„Það var líka eitthvað annað, eitt-
hvað sem þú veist sennilega um. Litli
drengurinn hafði ..Þarna brugðust
orðin mér því minningin var ekki fyrr
komin upp i huga mér en hún hvarf
aftur.
„Hvað hafði hann?” Rödd frænda
míns var svo ótrúlega hörð að þeir sem
sátu við borðið litu undrandi hver á ann-
an og síðan á okkur. Safírblá augu frú
Buller-Hunter glitruðu af óánægju.
augu Clives lýstu daufum áhuga,
Vaughan virtist skemmta sér, Simon leit
ekki út fyrir að fylgjast með samtalinu
og augu frænda míns voru hörð og svip-
laus eins og glerkúlur. Ég fann að ég
roðnaði af feimni.
„Ör eða eitthvað slíkt,” stamaði ég.
„Eitthvað slíkt? Eins og tvö höfuð til
dæmis?” spurði Clive til að létta á and-
rúmsloftinu. „Pabbi, hafði Ross frændi
tvö höfuð?”
James frændi svaraði ekki þessari
gamansemi hans. „Við munum ekki tala
meira um svona bull,” sagði hann reiði-
lega.
Óþægileg þögnin sem á eftir fylgdi var
að lokum rofin af frú Buller-Hunter.
„Segðu mér St. John, varst þú með í
Drury Lane þegar söfnunin var fyrir
Henry Compton?” spurði hún á sinn
viðkunnalega hátt.
Reiðin hvarf úr andliti hanS. „Ég var
þar, frú mín, og mér fannst mikið til
koma,” svaraði hann.
„En hve það var gaman að heyra það.
Ég býst ekki við að drottningin hafi
getað komið þar sem hún syrgði enn
eiginmann sinn?”
„Nei, en hún keypti tvo miða og það
var mjög fallega gert af henni.”
Frú Buller-Hunter brosti samþykkj-
andi og samræðurnar komust á frjáls-
legri grundvöll. Frændi minn varð aftur
jafnvingjarnlegur og hann átti að sér.
Eftir kvöldverðinn fór Simon inn í her-
bergi sitt og gestimir fóru að spila. Ég
var að lesa spennandi bók en hugurinn
leitaði aftur og aftur að málverkinu og
daufum minningum minum. En þó fór,
eins og svo oft vill fara þegar maður
reynir mikið á sig til að muna eitthvað,
að ég gat ekki fundið hvað það var sem
braust um í huga mínum. Ungi drengur-
inn, Ross, hvað hafði hann sýnt mér?
Eða var þetta eitthvað sem mig hafði
dreymt? Kannski hafði frændi rétt fyrir
sér, kannski hafði ég aldrei séð þessa
fjölskyldu. Og þó . .Allt í einu varð mér
hugsað til Violu frænku. Kannski myndi
hún muna hvort ég hefði komið með
mömmu í heimsókn hingað. Hvernig
svo sem á því stóð fannst mér sem ég
hefði ekki gert skyldu mina gagnvart
henni, að reyna ekki að heimsækja
hana. Ég ákvað að bæra fyrir þessa van-
rækslu mína við fyrsta tækifæri.
Næsta morgun var ég enn jafn
ákveðin í þessu. Ég sagði frú Buller-
Hunter því frá þessari áætlun minni
þegar ég átti að fara í tíma. „Mér finnst
að ég ætti að heimsækja Violu frænku í
dag. Ég er viss um að mamma myndi
vilja það. Ef ég get talað við hana og
fært henni fréttir að heiman hressist hún
kannski.” Ég fann líka mér til skelfingar
að ég átti jafnerfitt með að halda ein-
hverju leyndu og ég alltaf hafði átt. Ég
sagði: „Ég vonast líka til að hún muni
hvort ég hef komið hingað áður."
Frú Buller-Hunter bað mig um að
setjast niður og stillti sér upp fyrir
framan mig, glæsileg að vanda. „Della,
ég verð að ræða við þig um framkomu
þína í gærkvöldi. Ég held að þú hljótir
að gera þér grein fyrir því að þú reittir
frænda þinn til reiði i gær og hélst samt
áfram að ræða um þetta hugarfóstur
þitt.”
„Ég get ekki séð neitt rangt við að
segja að mér fyndist ég hafa séð fjöl-
skylduna áður því að það er satt. Varla
getur verið rangt aðsegja það?”
„Þú sagðir það Della og hélst áfram að
tala um það þrátt fyrir að frændi þinn
hefði gefið greinilega í skyn að hann
vildi ekki ræða þetta frekar. Oftar en
WT\
M
FÉLAG ÍSLENZKRA HLJÓMLISTARMANNA
útvegar yður hljóðfœraleikara
og hljómsveitir við hverskonar tœkifœri

2D
Vinsamlegast hringið í 20255 milli kl.14-17
LByndardómar
gamla kluusturiins
35. tbl. Vikan 17