Vikan - 26.02.1981, Side 15

Framhaldssaga
engin brögð ef þú vilt að konan þín haldi
lífi. Er þaðskilið?"
„Já.”
„Gott og vel. Ef þú skyldir vera að
velta því fyrir þér hvort einkaritarinn
þinn tilkynni að þú sért horfinn þá get ég
sagt þér að hún fékk skeyti þess efnis að
þér hafi seinkað og að hún megi búast
við þér á þriðjudaginn. Þá hefurðu nægi-
legan tíma til að komast undan."
Ég var viss um að þegar þremenning-
Sá hlær
best...
arnir hefðu tæmt bankann myndu þeir
myrða mig. Ég gerði mér engar grillur í
þeim efnum.
Ég sagði ekkert.
Hann þrýsti á hnapp og Harry kom
inn.
„Gættu hans, Harry, og fylgstu vel
með honum.”
Harry brosti breitt til mín: sjálfs-
ánægður, öruggur með sig og kynþokka-
fullur.
„Komdu góurinn," sagði hann. „Þú
ert búinn að reyna þitt, hér eftir eru það
viðskiptin einber.”
Ég stóð hægt upp og gekk I keng á
eftir honum út úr herberginu og inn í
heita og raka nóttina.
Harry kveikti á sterku vasaljósi og
gekk með mér yfir grasflötina að stórri
hlöðu. Við fórum þar inn.
Lýsingin i hlöðunni voru tvær berar
ljósaperur sem héngu niður úr sperrun-
um. 1 hlöðunni miðri var brynvarinn
bíll. Hann var eftirlíking af bílnum sem
ég hafði oft og einatt séð á aðalgötunni I
Sharnville. Hjá bílnum stóðu tveir há-
vaxnir og þreklegir menn í brúnum
öryggisvarðabúningi.
„Líttu á, góur,” sagði Harry. „Hvað
finnst þér?”
Mennirnir tveir horfðu á mig meðan
ég skoðaði þá. svo gekk ég hægt um-
hverfis bilinn. Ég fann engan galla,
hvorki á bílnum né einkennisbúningun-
um.
„Þetta er vel unnið verk,” sagði ég.
Harry kinkaði kolli og glotti.
„Sjálfsagt. Vertu viss um það, góur-
inn. Gáðu betur að. Við viljum engin
mistök, er það nokkuð?"
„Þetta er vel gert,” endurtók ég.
„Sjáðu þetta.”
Hann opnaði bílinn ökumannsmegin,
hallaði sér inn og tók I handfang. Nafn
fjárflutningafyrirtækisins, sem málað
var með rauðum stöfum á báðar hliðar
bilsins, hvarf upp I þak bílsins. Annað
merki birtist þar sem stóð: Calo hús-
munir hf. Númeraplöturnar breyttust í
Los Angeles-númer.
„Sætt, finnst þér ekki?” sagði Harry.
„Við förum allir burt i bilnum þegar
búið er að hlaða hann.”
Allir nema ég, hugsaði ég.
„Nokkuð snjallt,” sagði ég.
„Eínt. Nú förum við í íbúðina þina og
sækjum tækin þín. Komdu nú.”
Við fórum út úr hlöðunni og gengum
yfir grasflötina þangað sem Chevrolet-
inum hafði verið lagt.
„Þú keyrir, góurinn. Ég fylgist með
þér.”
Hann sat við hlið mér og ég setti
vélina i gang og ók út á veginn.
Harry sagði: „Ég hef verið að brjóta
heilann um þig, góurinn, og það sem þú
sagðir við mig. Þar sem þér skjátlaðist
var að treysta Joe. Joe er einfaldur
svertingjastrákur. Foringinn hefur hugs-
að um hann og þegar svertingjastrákur
trúir á einhvern stendur hann með
honum I blindni. Allt sem þú sagðir við
Joe fór beina leið til foringjans. Það var
foringinn sem sagði Joe að láta þig fá
þyssu. Foringinn er sniðugur. Hann
hugsar alltaf fram I tímann. Hann
hugsaði sem svo að ef Joe léti þig ekki fá
byssu myndirðu sjálfur kaupa þér byssu.
Það er að hugsa fram í tímann. Það var
ágæt hugmynd hjá þér að fá Joe til að
sleppa Glendu út. Hugmyndin var ágæt,
en .þér skjátlaðist þegar þú hélst að þú
gætir treyst Joe. Hvað gerðist? Þú varst
laminn í klessu og Glenda er ennþá
lokuðinni.”
Ég sagði ekkert. Ég hægði á mér þegar
ég var kominn niður afleggjarann og
beið eftir að komast út I umferðina á
hraðbrautinni.
„Ég blekki ekki sjálfan mig svo
mikið,” sagði Harry, „að halda að það
séu þrjár milljónir dollara í hvelfing-
unni. Ég held að Klaus sé alveg jafn-
klikkaður og þú segir að hann sé. Ef til
vill er milljón þarna. Milljón skipt í þrjá
hluta er ekki sérlega spennandi. Nú ætla
ég að gera þér tilboð, góurinn. Þú færð
Glendu og fimmtíu þúsund og ég fæ
afganginn. List þérá það?”
Er þetta ein blekkingin enn? hugsaði
ég.
„Hvað kæmi fyrir Joe og Benny?”
„Segðu mér nokkuð. Myndi heyrast
út á götu ef hleypt yrði af byssu í
hvelfingunni?”
„Það myndi ekki einu sinni heyrast
inni I bankanum.”
„Mér datt það i hug. Mín hugmynd er
sú að þegar búið er að pakka niður I
kassana kála ég Benny og Joe, læt þig
svo fá fimmtíu þúsund og byssu. Ég
sting áf í bílnum með góssið og þú ferð
og stútar Klaus og sækir Glendu.
Þessum bíl verður lagt I grennd við
bankann. Þú notar hann. Hvað segirðu
um það?”
Og hvað hindrar þig í að skjóta mig
þegar þú ert búinn að skjóta Benny og
Joe? hugsaði ég.
„Hvað með mennina tvo sem sjá um
bílinn?”
„Ekkert mál. Þeir fara um leið og þeir
eru búnir að koma bíinum í kjallarann.
Þeir hafa sinn eigin bíl. Það er ekki fyrr
en þýfið er komið í bílinn sem ég læt til
skarar skríða. Ég sé um peningana. Ég
set fimmtíu þúsund í einn kassann. Um
leið og ég er búinn að stúta Joe og Benny
læt ég þig fá kassann og byssu og þá sérð
þú um þig sjálfur og ég um mig.”
Nú ókum við eftir aðalgötunni í
Sharnville. Ég beygði i áttina að fjöl-
býlishúsinu þar sem ég bjó.
„Verður Klaus einn með Glendu?”
„Auðvitað. Það eru engir fleiri. Þú
þarft ekki annað að gera en labba
þangað inn og stúta honum. Hvernig list
þér á það?"
Ef ég lifði nægilega lengi til að ná til
VÍRNET HF.
BORGARBRAUT. BORGARNESI.
Svartur galvaniseraður saumur. — Mótavír.
— Bindivír. — GirÓingalykkjur.
Sími 93-7296, Borgarnesi.
9. tbl. Vikan 15