Vikan - 26.02.1981, Blaðsíða 26

les afraksturinn fyrir fjölskylduna á
kvöldin.
Bókin sem Silja er að þýða núna er
unglingabók og þá er gott að hafa
stelpurnar í gagnrýninni. Ekki er enn
alveg búið að ákveða nafnið á sögunni
og sýnist sitt hverjum. Helst kemur til
greina að kalla hana „Vá fyrir dyrum”.
Það gæti kannski vafist fyrir þeim sem
þekkja ekki aðra vá en „vaaaáááááá!!!!”
Táningnum finnst „Á flótta með
farandleikurum” miklu meira spenn-
andi. „Launráð í Lundúnum” kemur
einnig til greina.
Sagan er eftir Geoffrey Trease og er
skrifuð áriö 1940, „og gerist ennþá fyrr,
eða um 1600,” segir Silja. „Aðal-
persónurnar eru tveir unglingar en ein
aukapersóna er sjálfur Shakespeare.
Sagan gerist í spennandi umhverfi, leik-
húsi. Elísabet drottning kemur líka við
sögu.”
Á lestri kvöldsins er helst að merkja
að hann sir Philip sé mesti fantur og
fúlmenni. Það verður svo að koma í Ijós
hvort það er rétt.
Þegar yngri dóttirin, Sigþrúður, sér
fram á að mamma er ekki búin að þýða
meira fer hún fram á að fá að fara út að
leika. Smástund er prúttað um tíma-
lengd og önnur praktisk atriði. Sigþrúður er
greinilega gallhörð samninga-
manneskja. „Jæja, skutlastu þá aðeins
út fyrir dyrnar,” segir Silja. „Dóttirin
semur ekki af sér og finnst „rétt út fyrir
dyrnar” allsendis ófullnægjandi.
Samningar takast og öllu réttlæti er
fullnægt.
Aðeins er eftir að teyga seinustu
loftlítrana að loknum löngum starfsdegi.
Einn dagur í lifi Silju Aðalsteinsdóttur
er á enda.
Kvöldttund og afrakatur morgunaina laainn gagnrýnum f)ölskytdumoðlimum. Sigþrúður, Gunnar og SHJa.
Að loknu þriggja stunda verki, eftir
klukkutima setu ö Landsbóka- Hamingjusöm, með höfundar-
safninu. eintökin f fanginu.
m m
i fii if
\
26 Vikan 9. tbl.