Vikan - 20.02.1986, Blaðsíða 61

Allir hafa eflaust upplifað það einhvern tíma
á ævinni að vera hundleiðir á sjálfum sér og
útliti sínu. Og líklega eru flestir sjaldnast full-
komlega ánægðir, vilja ljóst hár hafi þeir dökkt,
blá augu hafi þeir græn og svo framvegis. En
vonandi eru þeir hinir sömu ekki alltof upp-
teknir af útliti sínu því það eru aðrir hlutir sem
skipta meira máli og gefa lífmu gildi.
Hins vegar þýðir ekki að gera alltof lítið úr
þeirri staðreynd að það hefur áhrif á líðan fólks
hvernig það upplifir sjálft sig og þá kemur
auðvitað fleira til en útlitið en það hefur líka
áhrif. Það veitir ákveðna öryggiskennd að vita
að maður lítur eins vel út og mögulegt er.
Þá erum við komin að upphafinu aftur - að
vera hundleiður á sjálfúm sér, sem varð kveikj-
an að þessum þætti. Við fengum unga konu,
sem við vissum að svona var ástatt um, til að
leika aðalhlutverkið.
Einn morgun, þegar hún mætti ógreidd og
óánægð í kennslustund og sá brosviprur á
andlitum nemenda sinna, ákvað hún að gera
eitthvað í málinu. Hún byrjaði á að panta sér
klippingu hjá Hrund Eðvardsdóttur á Salon
Veh. Að vandlega athuguðu máli ákveður
Hrund að klippa hárið stutt í hnakkanum en
láta síddina að mestu halda sér að framan.
Síðan litar hún hárið koparbrúnt. Þessi klipp-
ing gefur marga möguleika og er þægileg fyrir
leikmenn að eiga við.
Þegar hér var komið sögu ákvað sögupersón-
an okkar að vera svolítið flott á því og pantaði
sér snyrtingu hjá Ragnhildi Hjaltadóttur,
snyrtisérfræðingi á Salon Veh. Hjá henni fékk
hún bæði góð ráð og glæsilega kvöldsnyrtingu.
Að síðustu fórum við með sögupersónuna á
þrjá staði, í verslunina Fanný á Laugavegi,
Kjallarann á Laugavegi og til Valgerðar
Torfadóttur í Galleri Langbrók-Textíl. A þess-
um þremur stöðum var hún klædd upp og ár-
angurinn varð svo glæsilegur að leiðin lá beint
á Hótel Sögu þar sem myndirnar voru teknar.
Það þarf vart að taka það fram að allt kostar
þetta peninga en við eigum það kannski stund-
um inni hjá okkur að stjana svolítið við okkur
og verðum ef til vill betur í stakk búin á eftir
að takast á við gluggapóstinn.