Vikan - 02.07.1987, Blaðsíða 34

„Pabbi keypti handa mér fyrsta gítarinn þegar
ég var sjö ára gamall," segir Friðrik er ég bið
hann að rifja upp fyrstu skrefín á tónlistar-
brautinni. „Þetta var svona plastgítar en ég
lærði nú aldrei að spila almennilega á hann
því það var eiginlega ekki hægt að stilla hann.
En námið hófst fyrir alvöru þegar ég var tíu
ára og bjó uppi í Mosfellssveit. Þá fór ég að
læra á gítar hjá Lárusi Sveinssyni trompetleik-
ara. Mér fannst þetta voðalega skemmtilegt
og hafði brennandi áhuga; gítarinn varð fljótt
hluti af sjálfum mér. 12-13 ára byrjaði ég svo
að spila með hljómsveitum; bílskúrsböndunt
sem komu fram á skóladansleikjum og áttu
takmörkuðum vinsældum að fagna. Ég man
nú ekki nöfnin á þessum böndum, svo ómerki-
legt var þetta tilstand, eitthvað rámar mig þó
i eitt sem hét Salvador og starfaði í Austurbæj-
arskólanum. 16 ára hóf ég síðan nám á
klassískan gítar í Tónskóla Sigursveins.“
Þegar þú varst 17 ára varð Mezzoforte
til. Hver var aðdragandinn að stofnun hljóm-
sveitarinnar?
„Við Eyþór Gunnarsson kynntumst þegar
við vorum skólafélagar í Vörðuskóla. Við
áttum þarna sameiginlegt áhugamál, tónlist-
ina, og byrjuðum brátt að spila saman. Unr
tíma vann ég í hljóðfæraversluninni Rín og
Jói (Jóhann Asmundsson) og Gulli (Gunn-
laugur Briem) komu stundunr í búðina. Við
fórum að kjafta saman og komumst að því
að við höfðum svipaðan tónlistarsmekk. Nú,
þetta varð til þess að við ákváðum að fara
að spila saman."
- Tóku menn þetta af alvöru, var stefnt á
toppinn frá fyrstu tíð?
„1 fyrstu var nú alvaran lítil, æfingar voru
skrykkjóttar og æfmgastaðir hinir ýmsu
skúrar víðs vegar urn bæinn. Síðar gerðumst
við félagar í Ljósunum í bænum og þá kynnt-
umst við Steinari Berg hjá Steinum hf.“
- Steinar gaf einmitt út fyrstu plötuna ykk-
ar:
„Já, á þessum árurn var Steinar með Spil-
verk þjóðanna á samningi og ætlaði að gefa
út plötu með því 1979 en svo var hætt við
það. En hann frétti að við spiluðum saman í
hljómsveit senr enn hefði ekki verið kornið á
framfæri og vildi gefa út plötu með okkur.
Þessu tilboði tókum við bara feginshendi.“
- Hvernig var fyrstu plötunni tekið?
„Henni var tekið alveg ágætlega en sú
músík, sem við spilum, virðist þó renna treg-
legar í fólk en til dæmis poppmúsík. Mezzo-
forte spilar fusion senr á íslensku er kölluð
bræðingur. Þetta heiti er ósköp rökrétt því
tónlistin á rætur sínar að rekja til hinna ýmsu
tónlistarstefna, til dæmis funks, rokks og jafn-
vel diskós. Þetta er alþjóðleg tónlist sem á
Hver sá sem dytti í hug
aóflytja lagfyrir aðra,
án þess að hafa spilað
það í heilu lagifyrir
sjálfan sig, œtti alvarlega
að íhuga að fara tilsér-
frœðings og láta athuga
í sér heilann!
jöfnum en nokkuð takmörkuðum vinsældum
að fagna um allan heim.“
- Hélduð þið áfrarn að starfa á svipuðum
grundvelli eftir útgáfu fyrstu plötunnar?
„Ja, við spiluðum á fleiri tónleikum og feng-
um fleiri tækifæri til þess að koma fram. Svo
spiluðum við inn á nokkrar plötur. En þetta
var nú bara alltaf hjáverk sem aldrei var tek-
ið af neinni meiri háttar alvöru. Erlendur
markaður var að minnsta kosti mjög fjarlæg-
ur draumur.
1982, þegar við gáfurn út plötuna Mezzo-
forte 4, var Steinar Berg að byrja að þreifa
fyrir sér á erlendum markaði og ákvað að
reyna að koma okkur á framfæri. Svo fór nú
að enginn vildi gefa lögin okkar út en Steinar
var þó ekkert að láta deigan síga og stofnaði
eigið útgáfufyrirtæki í Englandi. Við vorum
þar með komnir inn á alþjóðamarkað og það
ótrúlega gerðist: lagið hans Eyþórs, Garden
Party, náði alveg feikilegum vinsældum, bæði
í Englandi og á meginlandi Evrópu. Hæst
komst það í 17. sæti enska vinsældalistans."
- Komu þessar vinsældir ykkur á óvart?
„Já, þær komu manni hreinlega í opna
skjöldu. Satt best að segja var franrtíð hljóm-
sveitarinnar um þetta leyti óráðin. Við
höfðum ýrnsar sjálfstæðar áætlanir í gangi;
ég hafði einmitt nýlokið burtfararprófi frá
Tónskólanum og_ fengið styrk til náms í
Bandaríkjunum. Ég átti reyndar ekkert eftir
nema að kaupa farmiðann út. Þessir óvæntu
atburðir breyttu því heldur betur gangi mála.
Skyndilega höfðum við tækifæri til að spila
erlendis og lögin okkar virtust njóta vinsælda.
Við stóðum frammi fyrir þeirri staðreynd að
þetta hjáverk okkar var að taka breytingum
og nú urðum við að ákveða hvort halda ætti

I I
SSSSB£^fll
«111! é, i k m wllilllliiif
V Jflk Æ .. |
„Guð minn góður, hvar grófstu nú þetta upp?“ spyr Friðrik þegar hann sá þessa mynd. Hún var tekin í Klúbbnum 1978: Einbeitni og innlifun skína úr
svip tónlistarmannanna.