Vikan - 13.12.1990, Síða 71

aður í skóla fyrir lélega frammi-
stöðu hættir fljótlega að mæta (
skólann en hann gæti til dæmis
verið frábærlega laginn í höndun-
um. Ég er alveg á því að skamma
krakka þegar það á við en svo á
líka að hrósa þeim fyrir það sem
vel er gert. Mér finnst líka að
minnsta kosti helmingur allra
kennara illa hæfir í starfið því þeir
geta sjaldnast viðurkennt að í
bekkjum geti verið fólk sem þarf
öðruvísi athygli en stjörnu-
nemandinn.
GEF MÉR VARLA TÍMA
TIL AÐ VERA í
SAMBÚD
Ég geri rosalegar kröfur til ann-
arra og ótrúlegar kröfur til sjálfs
mín líka. Ég hef svo margt sem
ég þarf að koma frá mér að ég er
eiginlega aldrei heima. Ég sleppi
því frekar að sofa en að skilja eftir
lausa enda einhvers staðar. Ég
hef alltaf unnið tvöfaldan vinnu-
tíma og vinn helst á nóttunni líka.
Ég gef mér varla tíma til að vera í
sambúð en samt vil ég vera í
sambúð. Það er eflaust erfitt að
búa með mér því ég á það til að
fara dálítið hratt yfir. Ég vil geta
lifað borgaralegu lífi en vera samt
mjög óvenjulegur. Mér finnst að
fólk þurfi að hafa breidd, vera
bæði hestakerra og plógur. Fólk
hefur svo æðislega hæfileika að
adidas
Éghefmilljón
galla eins og
alliraðriren
mérerná'
kvœmlega
sama hvað
fólkheldurum
migoggefvel
gertgrínað
sjálfum mér
því ég veit
hverégerog
hvarégstend
gagnvart
sjálfummérog
þáfinnstmér
mu * i_■
SÁTTUR VIÐ ALLT
ÞAD LIÐNA
Mig langar að gera svo margt í
lífinu að ég er að reyna að gera
þetta allt í einu og þá flýti ég mér
of mikið og vanmet punktana sem
mestu máli skipta. Því aukaatriðin
eru aðalatriðin mín. Ég hef milljón
galla eins og allir aðrir en mér er
nákvæmlega sama hvað fólk
heldur um mig og get vel gert grín
að sjálfum mér því ég veit hver ég
er og hvar ég stend gagnvart
sjálfum mér og þá finnst mór allt í
lagi. Ég hef yfirleitt fengið að vera
ég sjálfur og lifði mikið i mínum
eigin heimi sem barn. Sem
unglingur held ég að ég hafi upp-
lifað flest það sem hægt er að
lenda í, bæði gott og slæmt, ann-
að en að fara að drekka of mikið
því ég drekk ekki áfengi, reyki
ekki og drekk ekki einu sinni kaffi.
Maður þarf ekki endilega að
moka skítinn til að finna lyktina af
honum.
Ég hef ekki alltaf verið gáfaður,
alla vega alls ekki alltaf praktískur
en ég vil ekki taka lán tyrir næst-
um allri íbúðinni og vera alla æv-
ina að borga af henni bara til þess
eins að fá þak yfir höfðuðið. Þetta
húsnæðisbasl skemmir fólk á
besta aldri. Auðvitað verður fólk
að gera þetta en í því sem öðru
vil ég reyna að finna einhverja
nýja leið. Ég er 98 prósent sáttur
við allt sem ég hef gert og hefur
gerst í minu lífi.“ □
á sjónvarpið og fara svo að sofa-
hvers vegna ekki að kaupa sér
líkkistu með sjónvarpi strax?“
ER AD SKRIFA
LEIKRIT FYRIR
SJÓNVARP
Svo er oft sagt við mig: „Það fá
ekki allir sömu tækifæri," en tæki-
færi fyrir mér er eitthvað sem
maður skapar sjálfur. Ég veit að
það fá ekki allir sama tækifæri til
menntunar þó það sé látið í veðri
vaka á íslandi en maður verður
þá bara að taka því og berjast
og sækja á brattann. Svona hefur
þetta alltaf verið í gegnum tíðina.
Ég hef gaman af að búa til sýn-
ingar, sjá hugmynd sem fyrst kom
upp í kollinum framkvæmast og
verða að veruleika, öllu umstangi
í kringum þetta, öllum þrotlausu
æfingunum og reddingunum út
um allan bæ, en fer hjá mér þegar
ég á svo að taka við lófatakinu
fyrir þær. Nú er ég að skrifa leikrit
fyrir sjónvarp og ætla að gera allt
sem ég geti til að koma því að og í
það vil ég ekki nota atvinnu-
leikara heldur venjulegt fólk. Ég
er alltaf að reyna að brjóta upp
viðtekin form og hefðir og spyrja:
Hver segir að svona og aðeins
svona sé hægt að nálgast þetta
viðfangsefni? Ég er hæstánægð-
ur ef ég get vakið einhvern til um-
hugsunar, jafnvel þó niðurstaða
hans verði að ég hafi kolrangt fyr-
ir mér.