Vikan - 02.11.1939, Page 22

22
VIKAN
'Nr. 44, 1939
Bogi Ólafsson, yfirkennari, var eitt sinn
að fara í stíl eins nemanda síns, Björns
Sveinbjörnssonar, nú stud. jur.
Ýmislegt fann Bogi stílnum til foráttu
og sagði meðal annars:
— Þetta er alveg eins og þér séuð í 1.
bekk. Það er þó afsakanlegri villa hjá smá-
börnum en hjá þriggja álna strák í 5.
bekk.
#
Halldór Þorbjömsson, sem nú les lög-
fræði hér við háskólann, kom eitt sinn upp
hjá Boga og var ólesinn að vanda.
Er hann hafði gert margar misheppn-
aðar tilraunir til að leggja út, sneri Bogi
sér að næsta manni, skipaði honum að
taka við og sagði um leið:
— Við skulum lofa greyinu að sofna
aftur.
Munið I. kvöldvöku Blaðamannafé-
lags Islands að Hótel Borg annað
kvöld kl. 9.
Einhverju sinni spurði Bogi Sigurgeir
Jónsson, sem nú er í viðskiptaháskólan-
um, að því, hvað t h e þýddi í einhverju
vissu sambandi. Kvað Sigurgeir það tákna
heild. Þá sagði Bogi:
— Táknar það heild ? Ef ég segi: t h e
Sigurgeir, á það þá að tákna yður
allan ?
#
Tveir málhaltir piltar voru um eitt skeið
í sama bekk í Menntaskólanum, og bar
þá til í enskutíma, að Bogi tók upp ann-
an drenginn, sem stamaði. Lét Bogi hann
lesa og stama góða stund og hlustaði á
aðfarirnar með mestu hógværð og kurteisi.
En síðan tók hann upp hinn piltinn, sem
var nú málhaltari og uppburðarminni en
nokkru sinni. Þá varð Boga að orði:
— Skammastu þín ekki, strákskepnan
þín, að herma eftir bekkjarbróður þínum.
25. Icrossgáta
Vikunnar.
Lóðrétt:
1. Skapbrestur. — 2. Umhugað. —
3. Ónefndur. — 4. Sóðaskapur. — 5.
Skörp. — 6. Hlunnindi. — 7. Listmál-
ari. — 8. Skammst. 9. Mál. — 10.
Æðir. — 11. Tímabil, eignarf. — 12.
Tónn. — 13. Handverk. — 14. Kenjar.
—• 22. Ullarhnoðri. — 23. Samteng-
ing. — 25. Slösuð. — 26. ,,Þar er
alltaf ilmur". — 28. Finna að. — 30.
Um ------, bók. — 31. Stinga sér. •—
33. Sjálfhælinn. — 35. Hljóðið. — 37.
Sælgæti. — 38. Hér um bil, útl. —
39. Kyrrð. — 40. Fölna. — 45. Manns-
nafn. — 46. Skipa. — 47. Fersk. —
48. Bitvargur. — 49. Bíta. — 50.
Rólegur. — 54. Andaðist. — 58. -inn,
helgibók: — 59. Danskt stórblað,
skammst. — 60. Kemst. — 61. Gorti.
— 64. Á fugli, þolf. — 66. Verksmiðja.
— 68. Norskt skáld. — 69. Refsa. —
71. Vel búin. — 72. Þrír eins. — 74.
Forsetning. — 75. Fleirt.ending. —
76. Fljót á ítalíu. — 77. Leikari.
8 9 /o ft IX 13 «4
1
■ " Ho
Lárétt:
1. Hlutdrægni. •— 15. Hlýleg. — 16. Lauk við. —
17. Dýrðlegur. — 18. Möguleikar. — 19. Upp-
hrópun. — 20. = 8. lóðrétt. — 21. Farvegur. —
23. Kunna við sig. — 24. Hávaði. — 26. Ritstjóri
Dvalar. — 27. Fjörug. — 29. Myndhöggvari. —
31. Húsdýr. — 32. Fæða. — 34. Hæðir. — 36.
Klæðnaður. — 40. Földu. — 41. Oft. — 42.
Óþekktar. — 43. Elskendur. — 44. Óhörðnuð. —
45. Kvenmannsnafn. — 48. Siðmenntun. — 51.
Gælunafn. — 52. Flugmaður. — 53. Skemmtistað-
ur. — 55, Algengt nafn. — 56. Átt. — 57. Ein-
kennisbókstafir. — 59. Áburður. — 61. Klerkur.
— 62. Forsetning. — 63. Á hálsi. — 65. Undir-
búið. — 67. Neðst. — 69. Mannsnafn, eignarf. —
70. Rangl. — 72. Lag. — 73. Vatnsfall í Ameríku.
— 76. Átti lausláta konu. — 78. Sokkar.
Eins og kunnugt er hefir Jóhannes Kjar-
val gefið út bók, sem hann nefndi ,,Grjót“.
— Skömmu eftir útkomu bókarinnar hitt-
ust þeir á götu Kjarval og Jónas frá
Hriflu. — Kjarval spurði Jónas, hvernig
honum fyndist nafnið á bókinni. — Jónas
kvað það býsna gott, — en þó fyndist sér
það full-hart. — Kjarval spurði, hvað
hann meinti með því.
— Jú, sagði Jónas, — hún hefði eigin-
lega átt að heita bara ,,Leir“.
*
IMunið I. kvöldvöku Blaðamannaíé-
lags Islands að Hótel Borg annað
kvöld kl. 9.
*
Gunnar Hafdal heitir maður og á heima
á Akureyri. — Hann hefir gefið út ljóða-
bók, er hann kallaði „Glæður“. — Á Akur-
eyri er einnig hagyrðingurinn þjóðkunni,
Páll Vatnsdal, og hafa þeir Hafdal löngum
elt saman grátt silfur. — Einhverju sinni
kom upp eldur í íbúð Hafdals — og sögðu
gárungarnir, að kviknað hefði í upplaginu
af „Glæðum“.
Orti þá Páll þessa vísu:
Af Glæðum titilblaðið brann
— en brunnið gat ei meir,
því að logar vinna ekki á
eldföstum leir.
NÝ VEÐFANGSEFNI
Á SVIÐI LÆKNISFRÆÐINNAR.
Framh. af bls. 4.
stækki, og getur með því valdið alvarlegri
þvagteppu. Hefir um fá ráð önnur verið
að ræða en uppskurð við þessum alvar-
lega sjúkdómi, en með því að dæla inn
kirtli, eða bæði frá framheilakirtli og kyn-
kirtli, rýrnar iðulega fljótlega blöðruháls-
kirtillinn svo, að ekki þarf frekari aðgerða
við.
Þá má nefna, að það er ekki óalgengur
sjúkdómur á sveinbörnum, að annar, eða
báðir kynkirtlar séu langt upp í kviðarholi
frá fæðingu. Með því að dæla inn safa frá
framheilakirtlinum, ganga kynkirtlarnir
iðulega niður á sinn eðlilega stað, og er
þar með sparaður vafasamur uppskurður.
Ef skýra ætti frá öllum nýjungum á
þessu sviði, þá yrði það eitt efni í langan
fyrirlestur. Kirtlarannsóknir og kirtla-
lækningar eru eitt allra merkilegasta við-
fangsefni læknavísindanna síðustu árin.
Fjöldi sjúkdóma, líka þeirra sálrænu, eru
bundnir við starfsemi kirtla þessara, því að
starfsemi þeirra eru forlög okkar, góð eða
ill.
Munið I. kvöldvöku Blaðamannafé-
lags Islands að Hótel Borg annað
kvöld kl. 9.