Vikan


Vikan - 06.08.1992, Síða 48

Vikan - 06.08.1992, Síða 48
< co É= Þ= O o co O QQ CO < < AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA ÆVINTÝRI VERULEIKANS TTTTTTfTTTTTTTTTTTTTTTTTT ÞANNIG Guö, mig langar svo aö tala um kynferöislegt áreiti en veit ekki al- veg hvort þaö er í mínum verkahring af því aö ég er ekki sérfraeöingur. Ég hef bara orö- ið fyrir því tvisvar sinnum á ævinni og misst atvinnu vegna þess aö ég var ekki þannig. Já, það var svarið sem ég gaf þegar ég var klipin af yfirmanni mínum, ung kona á fjölmenn- um vinnustaö. Ég er ekki þannig, varö mér á aö segja viö þessar aðstæður og hef alltaf veriö undur ánægö meö þetta svar mitt. En þá var eng- in umræöa um þessa hluti í gangi og ekkert gert i slíkum málum, yfirleitt. En núna? Er eítthvað gert í því á vinnustöð- um á íslandi í dag? Er konan ekki að biöja um þvíumlíkt ef hún er lífsglöð og ástfangin af lífinu og leyfir öörum aö sjá þaö. Klæðir sig í glaða liti og frjálslegan stíl, finnst gaman. Þaö er oft mikil vinna á bak viö glaðlegt viömót, eða eins og sagt hefur veriö; þaö þarf mik- inn kraft og vilja til aö vera hamingjusamur vegna þess aö maður veldur sinni eigin hamingju. Þaö er annars skrýtiö aö sumir menn reyna aö hrifsa til sín fegurðina eins og blóm sem þeir vilja slíta en kær- leikurinn er víös fjarri því að eðli hans er aö gefa, ekki hrifsa. Konur eru fullfærar um aö koma skilaboðum til manna um hvort þær vilji vera þeim eitthvað og menn ættu aö bíöa eftir þessum skilaboöum áöur en þeir vaða út í blómabeöiö. Því aö konur eru sannarlega blómabeð í þessu lífi. Ef maö- ur elskar konu eöa kona elskar mann má viökomandi gefa af sér og sýna væntumþykju en það er allt annar og betri hlutur en aö hrifsa til sín þaö sem ekki er fúslega veitt. Og þegar atvinnumál tengj- ast slíkum atvikum er mikill vandi á höndum, sérstaklega hjá þeim sem verður fyrir áreitinu. Hvaö á viðkomandi aö gera? Þegja og skipta um vinnustað? skyldi hann fá góð meömæli frá yfirmanninum sem klípur? Er óhætt aö treysta því? Veröa menn ekki pirraðir yfir því aö konur eru ekki þannig, yfir því aö konur gera mannamun og elska ekki alla jafnt? Ég bara spyr? Jæja, jæja, þaö má alténd skrifa skáldsögu þar sem allt er látið flakka. Maöur breytir bara um nöfn á persónunum og hrærir duglega í pottinum svo að allir geti ekki jafn auöveldlega séð hver er hvað. Svo getur maður flutt út í einhverja eyju og lifaö einangraöur, sáttur við sinn Guö, eða flutt úr landi, fundiö sér land þar sem menn viröa konur, menn sem segja fallega: „Ef þetta er gott fyrir þig er ég ánægöur." Hvernig kynnuð þið við þaö, stúlkur mínar? TÍMASETNING í fyllingu tímans gerast hlutir ekki mínútu fyrr ekki mínútu síðar. Ég þakka Guði fyrir mistök mín og sorgir. Biðtiminn er á enda. í fyllingu tímans byrjar lífið. „Þessi ágæta ætt yðar minnir mig á kartöflugras." Það sló þögn og undrun á gestina en gesturinn bætti við til skýringar: „Mér virðist nefni- lega að það besta af henni sé neðanjarðar." Maðurinn gortaði ekki meira af ætt sinni það kvöldið. Það var við réttarhöld í afskekktri sveit. Lögfræöingur, sem haföi þar málflutning, sneri sér að tveim öldungum og sagöi í hæönistón: - Ég hef heyrt aö þiö séuö hraö- lygnir hér í sveit. - Þaö er nokkuð til í því, svaraði annar gamlinginn um hæi, - en sá er munurinn á okkur og yöur aö við tökum enga borgun fyrir. „Allt fær sá sem bíður,“ muldr- aði maður við sjálfan sig á veit- ingahúsi, - „en hann fær það kalt.“ - Hvaðan kemur þessi mikli fróðleiksþorsti hjá syni þínum? - Fróðleikurinn kemur frá mér en þorstinn frá föður hans. Ungur maöur kom eitt sinn inn í stórverslun sem haföi alls konar kvenfatnaö til sölu, sneri sér að fallegri afgreiöslustúlku og kvaöst þurfa aö kaupa hanska handa unnustunni, en ekki vita hvaða númer hún notaði. Eftir nokkra umhugsun sagöi hann við stúlk- una: „Má ég halda i höndina á yöur?“ Afgreiðslustúlkan leyföi honum að halda um stund í hönd sér og svo sagöi hann: „Mér finnst þetta vera rétt stærö. Ég ætla að fá eina hanska af sömu stærð og þér notið.“ Stúlkan pakkaði inn hönskun- um og sagöi svo: „Var það nokkuð fleira?" „Þaö getur verið,“ sagöi piltur- inn brosandi. „Þegar ég fer aö hugsa um þaö held ég að kærast- an mín gæti notað nýjan brjósta- haldara." LAUSN SÍÐUSTU GÁTU Lausn á siðustu krossgátu + + + + + + + + + + + + + E + G + 0 + + + + + + + B Ö R N + 0 G + A L L + + + + + + + A L E I N + 0 F L 0 F + + + + + + + G I N S E N G 0 L G A + + + + + + + A + A T Y F I R + A R + + + + + + +1 L I T I Ð + S E F R + + Þ R E M I L L + A + + E K L A + 0 Þ J Ó F A N A + K + E R R A D R A F + Ó Ð F L U G A A R N A + + R A K T E Ð A + D + + F R U N S U + A S K A + H + B A S L + N N + S N E R T U R F A K A + T + E I N D A G I + + R + + T A L S 1 M I + I R + S A M T + V S 1 L D + F I M A + A R + F E T T A E Ð L I L E G U R + G U M A Ð + A R + A + N A L + R 1 S + M A R + K U L + R A N N S A K A + M U N + F Ö G A + D L + S I Ð A + F I R N + A L + + + E L D A + F L Æ R Ð + S Y N D I R + G A U M + E K K I L S + L A + N A F I R R U + R E I Ð I N G I + A + F + N + G R I Ð + + + R Ö A + P i L S Þ U S A + N I B B A + A M 0 R + 0 K + M E N G U N + P U L S A T 0 R F A + + F A G N A Ð + R 0 T N A + A T U Þ U M B A L D A L E G U R 1 + S L I T VIKAN 48 16. TBL. 1992

x

Vikan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.