Vikan - 25.06.1998, Qupperneq 50

Þýtt og endursagt: Þórunn Stefánsdóttir
/
Hefur þú verið á ferðinni á laugardegi í Soho í New York, séð fjóra stóla og borð
á götuhorni og skilti sem á stendur skrifað stórum stöfum FREE ADVICE?
Iþremur stólanna sitja
vinkunurnar Ainy
Alkon, Caroline Joh-
nson og Marlowe
Minnick sem saman
reka ráðgjafarþjónustuna
Ókeypis ráðgjöf. Fjórði
stóllinn er ætlaður gestum
og gangandi sem vilja þiggja
ráð frá þeim.
Þær Amy, Caroline og Mar-
lowe kynntust fyrir nokkrum
árum þegar þær unnu saman
á stórri auglýsingastofu í
New York. f>ær uppgötvuðu
að þær áttu margt sameigin-
legt; þær voru áhættufíklar,
frakkar og forvitnar, tilbún-
ar að taka áhættu og mæta
afleiðingunum. Hugmynd-
ina fengu þær eitt föstudags-
kvöldið þegar þær fóru á bar.
Þjónninn, sem afgreiddi þær,
50
var eymdin uppmáluð og
hafði varla orku til að færa
þeim glösin. Vinkonurnar,
sem ekki eru aðeins þekktar
fyrir að klæða sig furðulega
heldur einnig fyrir áhuga á
samferðafólki sínu, spurðu
hvers vegna lægi svo illa á
honum. Hann settist hjá
þeim og sagði þeim langa,
dapurlega sögu um elskuna
sína sem nýlega hafði yfir-
gefið hann. Þær buðu honum
þrjár glæsilegar axlir að
gráta við og góð ráð, sem að-
allega voru gefin í þeim til-
gangi að koma honum til að
hlæja. Eftir fimmtán mín-
útna spjall stóð þjónninn
upp úr stólnum sem nýr
maður, tilbúinn að takast á
við lífið á nýjan leik. Hann
þakkaði þeim fyrir og sagði:
„Þið eruð frábærar, þið ætt-
uð að leggja þetta fyrir ykk-
ur.“ Næsta dag ákváðu þær
að setja upp skiltið, borðið
og stólana fjóra og bjóða
ókeypis ráðgjöf öllum sem á
þurftu að halda. Á skiltinu
stóð stórum stöfum
ÓKEYPIS RÁÐGJÖF- frá
lífsreyndum sérfræðingum.
Á eftir fylgdi fjölbreyttur
listi um ráðgjöfina; um ást-
ina, stefnumótið, ráð til að
hætta að naga neglurnar, um
mannasiði, samskipti á
vinnustöðum og hvernig
best er að fæla burtu leið-
indagagaurinn sem alltaf er
að reyna við þig. Þær segjast
hafa verið nokkuð vissar um
að enginn myndi setjast í
gestastólinn, en hugsuðu
sem svo að allavega gætu
þær á þennan hátt hitt
skemmtilegt fólk. Það kom
þeim því mjög á óvart að
stólarnir voru ekki fyrr
komnir upp en fólk flykktist
að og fékk sér sæti í „ráð-
gjafarstólnum“. Reynsla
vinkvennanna úr auglýs-
ingabransanum, að leysa
vandamál og hugsa skipu-
lega, kom þeim að góðum
notum við að leysa úr vanda-
málum gestanna og svara
spurningum eins og „Finnst
ykkur að ég ætti að lita hárið
á mér rautt?“ eða „Hvaða
litur haldið þið að klæði
hundinn minn best?“
Þær vinkonurnar segja það
hafi heldur ekki sakað að
þær þrjár hafi gert mistök
sem enst gætu margfalt fleira
fólki í marga mannsaldra. Sú
\