Vikan - 01.03.1999, Síða 27
Hvar eru þau nú ?
Af fjölum leikhúsanna í allt aðrar og ólíkar starfsgreinar.
Guðný Ragnarsdótt-
ir, leikkona
Guðný hóf leikferilinn í kvik-
mynd Ágústs Guðmundsson-
ar, Land og synir. Eftir eins og
hálfs árs nám í bókmennta-
fræði við Háskóla íslands fór
hún til Bretlands í leiklistar-
nám við Bristol Old Vic
Theatre School. Eftir það
mátti sjá hana í ýmsum hlut-
verkum á fjölum Þjóðleik-
hússins, þar sem hún var laus-
ráðin í fimm ár, t.d. í Yermu,
Brúðarmyndinni og Haust-
brúði.“ En af hverju hætti
hún í leikhúsinu? „Það voru
nú ýmsar samverkandi ástæð-
ur sem lágu að baki þeirri
ákvörðun. Það gerðist margt
einn og sama veturinn; Þjóð-
leikhúsinu var lokað vegna
breytinga, ég varð ófrísk og
átti mitt barn og eftir það var
ég meira og minna í íhlaupa-
vinnu. Reyndar var sú vinna
tengd leikhúsi, ég var bæði að
leikstýra og kenna og var með
dagskrá fyrir börn í grunn-
skólunum. Svona lausa-
mennska átti illa við mig, ég
fór að hugsa minn gang og
ákvað að skella mér aftur í
Háskólann. Bókasafnsfræðin
varð fyrir valinu vegna þess
að mér fannst það hljóta að
vera lifandi starf,“ segir Guð-
ný, sem í dag starfar sem
bókasafnsfrœðingur hjá Upp-
lýsingaþjónustu Alþingis.
Hún játar fúslega að oft sakni
hún leikhússins. „Auðvitað
geri ég það, það fer enginn í
leiklistarnám án þess að hafa
leikhúsbakteríuna í sér. En ég
velti mér ekki upp úr fortíð-
inni. Eg er ánægð þar sem ég
er, í áhugaverðu og skemmti-
legu starfi.“
Andri Örn Clausen,
leikari
Andri Örn lærði leiklist í
gömlum og virtum leiklistar-
skóla í London, Webber Dou-
glas Academy of Dramatic
Art. Eftir tveggja ára nám
stóð hann í fyrsta sinn á leik-
sviði í Reykjavík hjá Leikfé-
lagi Reykjavíkur eftir það var
hann í Þjóðleikhúsinu og í
uppfærslu Kirkjuleikhússins á
leikriti um Kaj Munk, sem
Andri Örn segir vera eftir-
minnilegasta leikverkið, og
hjá Leikfélagi Reykjavíkur
þar sem hann var viðloðandi
til ársins 1991. „Það er nú
einu sinni svo í leiklistinni að
margir eru kallaðir en fáir út-
valdir. Ég var þrítugur, upp-
fullur af hugmyndum og
bjartsýni og gerði mér grein
fyrir því að lífið bauð upp á
margt annað en leikhúsið. Ég
hef alltaf haft áhuga á mann-
legri hegðun og hafði lengi
gælt við þá hugmynd að læra
sálfræði. En með eiginkonu
og barn á leiðinni var það
ekki auðveld ákvörðun. Við
hjónin ræddum þetta fram og
aftur og komumst að sam-
komulagi um það að ég færi í
sálfræðina.“
Andri Örn lauk BA - prófi
frá Háskóla íslands og síðan
tók við framhaldsnám við sál-
fræðideild Háskólans í Árós-
um. Eftir átta ára strangt nám
stendur hann uppi með cand.
psych. gráðu upp á vasann,
sem veitir honum full réttindi
til að starfa sem sálfræðingur.
„Eg er sérmenntaður í
áfallahjálp og áfallameðferð.
Það er sálfræðiaðstoð sem
beitt er þegar fólk lendir í erf-
iðum aðstæðum, svo sem
ástavinamissi, slysum og sjúk-
dómum. Við slíkar aðstæður
duga ekki hefðbundnar að-
ferðir sem manneskjan býr
yfir til þess að fást við daglegt
líf. Þá þarf að horfast í augu
við tilveruna á nýjan leik á
nýjum forsendum og það er
oft mikið átak. Sem betur fer
eru þeir sífellt fleiri sem auð-
velda sér það með því að leita
stuðnings sálfræðinga til þess
að yfirstíga erfiðleikana," seg-
ir Andri Örn sem bráðlega
hefur störf á nýjum vettvangi.
Ingólfur Stefánsson,
dansari
Ingólfur lærði jassballett hjá
Sóleyju Jóhannsdóttur í átta
ár og á árunum 1983-1997
dansaði hann í flestum söng-
leikjum sem settir voru upp á
Islandi. Auk þess starfaði
hann með Model '79, tók þátt
í mörgum tískusýningum og
var eftirsótt fyrirsæta. Þegar
honum hafði margoft verið
boðið sumarstarf sem farar-
stjóri á Spáni, ákvað hann að
slá til. „Þetta
var algjör
draumastaða.
Ég dansaði á
veturna og
vann á Spáni á
sumrin. En ég
gerði mér
alltaf grein
fyrir því að ég
yrði ekki dans-
ari alla ævina
og árið 1996
ákvað ég að
hætta í dansin-
um. Síðast
dansaði ég í
Kátu ekkjunni
í Islensku óp-
erunni."
Ingólfur hefur nú starfað við
fararstjórn fyrir Samvinnu-
ferðir - Landsýn á Spáni í
átta ár og segir það skemmti-
legt og áhugavert starf. „Ég
hef alltaf stefnt að því að star-
fa við ferðamál á íslandi. Þess
vegna hef ég ákveðið að fara í
Leiðsögumannaskólann í
haust. Ferðamenn koma í sí-
auknum mæli til íslands, ekki
bara á sumrin, þótt veturnir
séu ennþá að mestu óplægður
akur. Gaman væri að taka
þátt í því að skipuleggja vetr-
arstarfið. Mér líkar vel að
vinna sem fararstjóri og við
að skipuleggja ferðir, mér
finnst gaman að vera með og
vinna með fólki og finn mig
vel í þessu starfi,“ segir
Ingólfur, bjartsýnn og hress í
vetrarsólinni á Kanaríeyjum.
Vikan 27
Texti: Þórunn Stefánsdóttir Myndir: Gunnar Gunnarsson o.fl.