Vikan - 25.01.2000, Blaðsíða 24
Listakonan Katrín Guðmundsdóttir á Eskifirði, Kata
Skeifurnar
færðu ðeim hamingju
Kata hefur uakið athygli fyrir listmuni sína
víða um land enda notar hún f há annars
konar hráefni en gengur og gerist. Ásamt
eiginmanni sínum, Kristjání Ragnarssyni,
hefur hún fengið hönnunarleyfi fyrir list-
munum úr gömlum og notuðum skeifum
en hær skeifurnar hafa allar verið undir
íslenskum hestum og huí dregið til sín
lukkuna eins og Kata segir.
ötu er margt til lista lagt og
hún hlær að því þegar sagt er
að hún sé ofvirk. Fyrir utan
það að vinna listmuni úr göml-
um skeifum gerir hún nefnilega keramik-
muni og málar olíu- og pastelverk ásamt
því að mála á krumpað leður og silki þar
sem hún notar sem aukahluti allt sem sjór-
inn flytur á land. Hún kennir einnig keram-
ikmálun og þurrbustun og tekur að sér leir-
listarnámskeið fyrir börn og unglinga. Þetta
er þó aukastarf Kötu enn sem komið er því
í fjórtán ár hefur hún verið með föndur-
kennslu fyrir aldraða og fatlaða á Eskifirði.
tók þátt í handverkssýningum að Hrafnagili
og í Laugardalshöll í sumar. Einnig sýndi ég
á ísafirði."
Það var Eskifjarðarbær sem útvegaði
Kötu húsnæði undir verkstæðið en upphaf-
legi tilgangurinn hjá henni var sá að mála
þar olíumálverk. „Ég hef þó ekki málað eitt
einasta málverk hérna inni heldur gert allt
annað," segir hún hlæjandi og þakkar góð-
an stuðning bæjarins og Fjarðarbyggðar við
sig en móttökur íbúanna þar og annarra
hafa verið framar hennar vonum. „Það er
samt einkennilegt að nágrannar mínir á
Norðfirði og Reyðarfirði hafa sýnt mér
meiri áhuga en bæjarbúar á Eskifirði.
Einnig hef ég fengið fleiri pantanir annars
staðar frá en héðan." Kata nefnir t.d. mót-
tökur á Isafirði sem eru henni ofarlega í
huga, en sem Isfirðingi, búsettum á Eski-
firði í 26 ár, var henni afar vel tekið í gamla
heimabænum. Fram að þessu hefur Kata
aðallega unnið eftir sérpöntunum en það
stendur tii bóta þar sem hún er komin með
söluaðila víða um land.
angri. ..íslendingar eru svo hjátrúarfullir,"
talar Kata um í því sambandi að þeir hendi
ekki notuðum skeifum. „Fólk er duglegt að
senda okkur skeifur og ánægt að losna við
þær þar sem þær hafa safnast upp. Það þor-
ir enginn að henda skeifum, sú elsta sem
við höfum fengið er t.d. frá því fyrir alda-
mótin 1900 og fólk er fegið að það skuli
einhver vilja nýta þær.”
Verkin sem hafa þróast úr skeifunum eru
fjölbreytt og er það Kristjáns að vinna úr
skeifunum en Kata sér um keramikþáttinn.
Saman vinna þau hjónin því að gripunum
en einnig má nefna syni þeirra sem sjá urn
að verka og þrífa skeifurnar fyrir þau. í dag
er hægt að fá Lukkuherra, Lukkufangara,
Lukkudansara, Lukkuljós, Lukkuhaldara
og Lukkuskál hjá Kötu en næstur á mark-
aðinn er Lukkugolfarinn. Kata hefur keypt
sér hönnunarvernd á alla gripi úr skeifum
og höfundarrétt að leðurmyndunum sem
hún býr til. „Þá mega aðrir búa til svipaðar
myndir en alltaf verður sagt að um sé að
ræða stíllinn hennar Kötu," eru lokaorð
Lukkufrúarinnar.
35 c
j* »
</> t
eg
n </>
n
ta c
Ǥ
nö
I tt
Langar að lifa af listinni
Kata er sjálfmenntuð listakona en hefur
farið á ótal námskeið sem tengjast hennar
áhugamálum sem hún hefur verið svo
heppin að vinna við alla tíð í gegnum fönd-
urkennsluna. Breytingar gætu þó orðið á
því á næstunni þar sem Kata er farin að
draga úr sínu aðalstarfi og leggja meiri
áherslu á eigin list. Hún hefur opnað vinnu
stofu og gallerí og mikið er að gera hjá
henni. „Ég vona að komi
að þvf að ég geti lifað af
listinni og það lítur út fyrir
að svo verði," segir Kata
þar sem hún er heimsótt á
verkstæðið sitt á Eskifirði.
„Við hjónin höfum lagt
mikla áherslu á kynning-
arátak um landið og ég
Vikan
Hamingjan í skeifunum
En vinna úr notuðum skeifum hefur
óneitanlega vakið mikla athygli á listakon-
unni Kötu. Það er á þriðja ár síðan Kristján
smíðaði Lukkuherrann handa eiginkonu
sinni og færði henni í stað blómvandar.
Hugmyndin þótti góð, þrátt fyrir að Krist-
ján sjálfur hefði enga trú á henni í fyrstu en
það var svo í fyrra sem þau fóru að reyna
skeifunotkun í alvöru og með góðum ár-
Lukkuherrann var
upphafíð að lista-
vinnu úr skeifuni hjá
Kötu og eiginnianni
hennar, Kristjáni. Það
var Kristján sem
byrjaði að vinna úr
skeifununi en hann
færði eiginkonu sinni
Lukkuherra að gjöf
fyrir rúniuni tveimur
árum síöan. Upp frá
því fóru hlutirnir að
vinda upp á sig.
Heföbundin bruðar-
gjiif frá Kötu og
Kristjáni þar seni þan
blanda keramiki og
skeifuni. Mikið er uiii
að hún geri skál seni
þessa og þá gjarnan
kertastjaka í stfl. Hún
leggur áherslu á að engir
tveir hlutir séu eins og lita
valið er ólíkt hjá henni.