Vikan - 25.01.2000, Blaðsíða 58

s til fagnaðar
flðsenfl saga:
Neyðarlegasta
SendU Okkur skemmtilega sögu úr
lífi þínu, hún má vera 1 vélrituð síða, í
léttum dúr og á að fjalla um eitthvert
minnisstætt atvik þar sem þú lentir í
vanda.
Við munum birta skemmtilegustu
sögurnar og þeir sem fá sögur sínar
birtar hljóta verðlaun sem eru ekki af
verri endanum; Sheaffer Prelude sjálf-
blekung.
Sheafferpennar eru gæðagripir
(eins og sjá má hér annars staðar á síð-
unni!) og Prelude línan er sú vin-
sælasta um þessar mundir. Prelude
sjálfblekungurinn er einmitt rétti
penninn fyrir nútímafólk,
hann er hannaður sem sjálf-
blekungur og hægt er að
draga upp í hann blek úr blek-
byttu, en einnig má nota blek-
fyllingu ef það hentar eigandan-
um betur. Á Preludepennanum
er stáloddur, húðaður með 23
karata gulli og hann er sérstaklega
hannaður til að falla vel í hendi.
Skrlfaðu minninguna at neyðarieg
asta atviki lífs þíns og sendu okkur
hana. Við birtum sögurnar undir dul-
nefni ef óskað er. Heimilisfang Vik-
unnar er:
Vikan, Seljavegi 2, 121 Reykjavík.
Hver veit nema þú eignist merktan
Sheaffer penna!
morgunverð eða kaffibolla. Ég smurði varalit
til málamynda á varirnar á mér og vonaði að
það dygði til að laga aðeins útlitið. Hand-
taskan mín var á sínum stað, ég fann frakk-
ann minn án mikillar fyrirhafnar og lyklarnir
lágu á hillu við útidyrnar. Nú var mér ekkert
að vanbúnaði svo ég opnaði útidyrnar og
hentist út. Á tröppunum stóð maðurinn minn,
hafði augljóslega gleymt einhverju svo ég
kyssti hann rembingskoss á munninn og
hrópaði: Bless eiskan. En þá greip mig
ónotatilfinning og ég leit við til að skoða ör-
lítið manninn sem ég hafði kvatt svo inni-
lega.
Þarna stóð þá maðurinn í næsta húsi með
bolia í höndunum og stamaði vandræðaleg-
ur: Fyrirgefðu ekki geturðu lánað mér svolitla
mjólk í kaffið. Ég laumaðist hálfaumingjaleg
inn aftur, hellti fyrir hann mjólk í bollann og
óskaði þess að maðurinn flytti úr hverfinu
sem allra fyrst.
Þetta atvik varð til þess að næstu vikur
vaknaði ég á skikkanlegum tíma og pass-
aði mig á að vera komin út úr húsi
áður en nágrannar mínir fóru á stjá.
s míns
Þennan morgun hafði ég dormað í
rúminu þótt langt væri síðan vekjara-
klukkan hringdi og tilkynnti þar með
að kominn væri tími til að drífa sig á fætur.
Börnin voru farin að reka á eftir mér og eig-
inmaðurinn þúinn að kalla nokkrum sinn-
um. Alltaf umlaði ég að nú væri ég alveg að
koma en sofnaði síðan strax aftur. Ég hrökk
upþ með andfælum og sá að klukkuna
vantaði tíu mínútur í níu og hentist upp úr
rúminu.
Andlitið sem mætti mér í baðherbergis-
speglinum var tíu árum eldra en það sem
ég hafði litið augum í sama spegli í kvöldinu
áður. Hárið stóð út í allar átti og ég reyndi
eftir bestu getu að bleyta það og greiða niður
verstu lýjurnar. Næst hljóp ég eins og fætur
toguðu inn í svefnherbergi og tætti föt upp úr
skúffum og út úr skápum í örvæntingarfullri
leit að einhverju til að fara í. Ég fór tvisvar í
ósamstæða sokka áður en ég náði að para
saman réttu einstaklingana úr sokkaskúff-
unni og víst er að sjaldan hef ég verið jafn-
ósmekklega til fara og einmitt þennan dag.
Jæja, ég var komin niður í forstofu, auðvit-
að var ekkert um það að ræða að fá sér
Ég er ein af pessum b-manneskjum eða
beim sem alltaf vilja sofa frameftír á morgn-
ana en er syngjandi kát á kvöldin og langt
fram eftir nóttu. Oft hef ég reynt að breyta
bessu en bað er eins og engu skíptí hversu
snemma ég geng til náða á kvöldin ég á
alltaf jafnerfitt með að koma mér á fætur á
morgnana. fluðvitað verður bena til bess að
ég er alltaf á síðasta snúningi og hleyp
venjulega um húsið í leit að lyklum, hand-
tösku eða yfirhöfn rén um bað leytí sem ég
ætti að vera komin af stað í vinnuna.
Höfundurinn,
Gedda, fær sendan
glæsilegan nrerktan
Sheaffer penna frá
Andvara.
ATH!: Munið að
láta fullt nafn og
símanúmer fylgja.
58 Vikan
Texti: Gedda