Vikan - 11.07.2000, Blaðsíða 25

með hverjum mat.
Umræðuefni í matarboðum
eða í kokkteilpartíum geta verið
fjölbreytileg en þú skalt aldrei
brydda upp á samræðum um
stjórnmál, fjármál, trúmál eða
veikindi í fínum boðum.
Ef þú sérð einhvern afskiptan,
t.d. í kokkteilboði, er það skylda
þín sem gests eða gestgjafa að
tala við hann. Argasta ókurteisi
er að láta aðra gesti finna að þú
sért betur að þér en þeir í siða-
reglum. Þú veist að þú ert betri
og þarft ekki að vekja sérstaka
athygli á því. Þá ber þér að að-
stoða fólk (sem þarf á því að
halda) á lítið áberandi hátt og
láta því líða vel. Það þykir mjög
gróft að tala um peninga. Einnig
að láta það koma skýrt í ljós að
þú hafir svo mikið vit á öllu. Ann-
aðhvort áttu mikla peninga og
hefur vit á hlutum eða ekki.
Sýndu öllum sömu virðingu.
Alls ekki naga nein bein nema
þá kannski kjúklingabein. Sagt er
að Viktoría drottning í Bretlandi
hafi eitt sinn nagað kjúklingabein
í formlegri veislu. Orð hennar og
gjörðir voru lög og samstundis
varð kjúklingabeinanögun leyfð.
Sjálfsagt er að taka tillit til út-
lendinga í boðum og tala t.d.
ensku. Ekki má þó gleyma þeim
Islendingum sem ekki tala ensku
og hjálpaðu þeim við að fylgjast
með samræðum eða spjallaðu við
þá.
Sums staðar eru bornar fram
litlar skálar með vatni til að fólk
geti skolað fingur sína. Sumir
kaila þetta skolskálar sem er
fremur ljótt orð og á ekki við.
Tungumál hnífaparanna
eftir matinn
Hnífapörin snúa að þér og
liggja saman: Ég er södd/-
saddur.
Bil á milli hnífaparanna: Mig
langar í meiri mat.
Sumir segja að þegar fólk setji
hnífapörin saman og lát-
Á mörgum fínni vcitingastöðuni er gaffallinn látinn snúa niður
og inunnþurrkan lítið lirotin. Ef |>ú hcfur bil á inilli linífaparanna
á diskinum vcrður |ijónninn að spyrja þig hvort þú viljir inciri
niat. Ef þú hcfur borðað nægju þína skaltu láta hnífapörin sam-
an. Muiulu að það cr injög dónulcgt að tala í GSM símann þinn
ytir borðuni. Slökktu á lionuin.
'r
i þau vísa til hægri þýði það að því
hafi líkað maturinn. Ef hnífapör-
in vísi til vinstri hafi því fundist
maturinn vondur.
Kveðjur
• Norðurlandabúar kveðja
með því að kyssa á aðra
kinnina.
• Suður-Evrópubúar kyssa á
báðar kinnar.
• Rússar eru frægir fyrir að
ganga enn lengra og kyssa
þrisvar eða oftar.
• Bandaríkjamönnum finnst
gróft að kyssa eða snerta
hálfókunnugt fólk.
• Ekki sjúga upp í nefið ná-
lægt Þjóðverjum. Þeim
finnst það viðbjóðslegt en
snýta sér þó með tilheyr-
andi óhljóðum og subbu-
gangi við matarborðið. Ný-
legar rannsóknir benda til
þess að það sé mun hollara
að sjúga upp í nefið en að
strá sýklum yfir umhverfið
með því að snýta þeim út
um nefið! Allt er þó best í
hófi.
R.S.V.P.
í boðskortum má oft sjá staf-
ina R.S.V.P. Þetta er skammstöf-
un „Repondez sil vous plait“ og
merkir að gestir séu beðnir um að
staðfesta komu sína eða láta vita
ef þeir komast ekki.
BorösKrevtípgar og
alfoíS9 a ae *e9í9a
Þú leggur aldrei á borð nema
Gömul íslensk sueiiagesirlsnl
Myndarlegar húsmæður báru gestum sínum oft 10 „sort-
ir" af tertum. 1 stað þess að ýta þeim að þér störðu þær á
þá köku sem þú varst ekki búin(n) að smakka á þar til þú
gast ekki annað en fengið þér sneið. Svona gekk þetta þar
til þú varst búin(n) að bragða á öllunt „sortunum".
fyrir fimm rétti þótt
silfrið þitt dugi í 30
rétta máltíð. Matur-
inn á að vera aðalat-
riðið þannig að ekki
er gott að ofskreyta
borðið. Blómaskreyt-
ingar mega ekki vera
það háar að fólk eigi
í erfiðleikum með að
sjá hvert annað fyrir þeim. Kerta-
ljós á ekki að vera í augnhæð,
annað- hvort eiga kertin að vera
töluvert lægri eða hærri.
h
| K Ú
Formleg veisia - lagt á
borð (sjá mynd)
t
Munnþurrka
2. Fiskigaffall
3. Aðalréttargaffall
4. Salatgaffall
5. Súpuskál og undirdiskur
6. Aðalréttardiskur
7. Aðalréttarhnífur
8. Fiskihnífur
9. Súpuskeið
10. Brauðdiskur (minnst 5
sentímetra frá borðbrún)
11. Brauðhnífur
12. Eftirréttarskeið og
kökugaffall
13. Vatnsglas
14. Rauðvínsglas á fæti
15. FIvítvínsglas á fæti
Gemsaboðorðin tíu
1
Hlífðu fólki við einkasímtölum þínum. Fólk á að geta staðið í
biðröð í banka, setið í strætisvagni, verið í leigubíl eða í mat-
arboði án þess að þurfa að hlusta á einkamál þín.
2. í guðanna bænum hafðu hringinguna á símanum þínum
skemmtilega. Frekjuleg hringing eins og „La Cucaracha", upp-
hafsstef fimmtu sinfóníu Beethovens eða eitthvað Bee Gees
diskólag er óþolandi og stressar alla upp úr skónum.
3. Slökktu á símanum þegar þú ferð íbíó, í leikhús eða á aðra list-
viðburði.
4. Ekki hafa nema tvo gemsa á þér í einu.
5. Ekki tala ígemsann þinn á meðan þú ert að aka bfl. Það er stór-
hættulegt, bæði þér og öðrum, því athyglin á að vera bundin
við aksturinn og ekkert annað.
6. Það þykir dónalegt ef þú talar í gemsann þinn, með því að
vera með handfrjálsan búnað, í návist vina þinna. Enginn get-
ur vitað hvort þú ert hér eða þar.
7. Notaðu sama raddstyrk þegar þú talar í GSM-símann þinn
og aðra síma. Sumir hækka röddina óþarflega mikið þegar þeir
tala í gemsann sinn.
8. Reyndu að verða ekki háð/ur gemsanum þínum. Af augljós-
um ástæðum er mjög óhollt að vera í stöðugum samskiptum
við fólk og fá aldrei frið. Notaðu gemsann eins og þú vilt í vinn-
unni en þegar heim er komið skaltu slökkva á honum.
9. Ekki monta þig af nýja símanum þínum á áberandi hátt. Fátt
er hallærislegra en sagan af gaurnum sem var að tala hástöf-
um í gemsann sinn í biðröð í banka. Hann talaði um milljóna-
viðskipti sín við einhvern á hinum enda línunnar. Fólk í bið-
röðinni var farið að horfa á þennan viðskiptajöfur með öf-
undarblandinni aðdáun þegar síminn hans hringdi! í stað þess
að bera sig mannalega og segja við þykjustuviðmælandann
að hin línan væri að hringja, roðnaði hann og blánaði á með-
an hann svaraði í símann sinn. Viðstaddir glottu í kampinn.
10. Ekki skella gemsanum þínum á borðið á veitingastaðnum svo
þú getir svarað fljótt ef hann hringir. Þetta er ekki Villta vestr-
ið og þú ert ekki skytta sem þarf að vera viðbúin með byss-
una sína. Hafðu gemsann í vasanum eða töskunni. Þú heyrir
jafn vel í honum þar og á borðinu.