Vikan - 25.07.2000, Blaðsíða 15

mér. ég vil eiga fín og \önduð iöt og ég
myndi ekki vilja i'innast dauð íeinhverj-
um Diesel fötum!"
Svoeru til aðrir sem vilja einmitt Dies-
el. Tommy Hillfiger eða aðrar frjálslegri
og ódýrari útgáfur af merkjavörum og
ekkert annað. Yngri hópurinn al'
merkjafólkinu kaupiroft þessi merki og
skartar þeim eins og gulli og það er
stundum mikið á sig lagl til að eign-
ast eina Diesel peysu.
Huers uegna?
Sumir skilja þetta ekki. Hvers
vegna að eltast við að kaupa sér-
stiik merki þegar maður er að
leita að fatnaði sem manni finnst
fallegur. er vandaður og klæðir
mann vel?
Er það al’ því að merkjavar-
an er flottari? Jii. kannski er
sumt af henni það. en alls
ekki allt. Merkjavörurnar
þurla ekki að vera ílottari en
fatnaður sem ekki er merktur
tískuhúsum eða frægum hönnuði.
Merkjavaran er án efa tískuvara, í
réttum liium og nákvæmlega það
sem hæst ber í fatnaði á þeim tíma
sem varan er keypt. en það geta hin
fötin \ erið líka. Kannski er það tilfinn-
ingin sem skiptir meira máli,- merkið
tryggir flottheitin í augum sumra.
Er það kannski vegna þess að merkja-
varan er \ andaðri? Jú. kannski er sumt
af henni það. annað alls ekki. Nvjar.
fremur ódýrar merkjavörur hafa sýnt að
þær gela krumpast. hnökrað og slitnað
rett eins oe annar fatnaður. Það er ltins
PRADA