Vikan - 19.09.2000, Qupperneq 29

prófið og beið eftir niðurstöð-
unni. Niðurstaðan var jákvæð
og ég vissi ekki hvort ég átti
að^ráta eða hlæja.
Eg hringdi í vinnuna og til-
kynnti mig veika og hringdi
svo strax í Óla og bað hann að
koma heim í hádeginu.
flllt of gömul
Óli gat auðvitað ekki beð-
ið fram að hádegi og kom
strax heim þar sem hann hélt
að það væri eitthvað alvarlegt
að. Ég leiddi hann inn í stofu
og skellti fréttunum síðan
framan í hann. „Þú ert að
verða pabbi á gamalsaldri!"
sagði ég og hló taugaveikluð.
Óli tók fréttunum með
stóískri ró, eins og hans var
von og vísa en í gegnum huga
minn flugu alls kyns hugsan-
ir. Ég hafði talsverðar áhyggj-
ur af minni eigin heilsu, heilsu
barnsins og hvort ég myndi
ekki líta hryllilega hallæris-
lega út svona ófrísk. Ég átti
nú einu sinni 25 ára gamlan
son og hann hefði eiginlega
frekar átt að eignast barn
heldur en ég.
Fóstureyðing kom samt
ekki til greina í mínum huga.
Ég fór í legvatnsstungu
nokkru seinna og þegar í ljós
kom að barnið virtist heilbrigt
fór ég að hugsa lengra fram í
tímann. Ég hafði mig samt
ekki í það að segja krökkun-
um mínum frá þessari óvæntu
fjölgun fyrr en ég var komin
rúma fjóra mánuði á leið.
Við vissum ekki hvernig
krakkarnir tækju fréttunum
en sem betur fer fannst þeim
ekkert athugavert við að
mamma þeirra væri ófrísk á
fimmtugsaldri og fannst bara
sniðugt að eignast lítið systk-
ini.
Fólk í kringum okkur varð
að vonum hissa á fréttunum
en ég varð hvergi vör við for-
dóma, Ég held meira að segja
að sumir hafi litið öfundar-
augum til okkar og hugsað
með sér hvað við ættum gott
að vera ennþá saman eftir all-
an þennan tíma og eiga von
á barni eins og einhverjir tán-
ingar!
Silfurbrúðkaupið nálgaðist
nú óðfluga en Parísarferðin
var úr myndinni enda var ég
skrifuð inn sex vikum eftir
brúðkaupsafmælið og fertug-
asta og þriðja afmælisdaginn
minn.
Við héldum samt litla veislu
og eigum fallegar myndir af
allri fjölskyldunni með mig í
miðjunni, með bumbuna út í
loftið.
Það er skemmst frá því að
segja að litla krílið okkar var
tekið með keisaraskurði
tveimur vikum síðar vegna
þess að ég var komin með allt
of háan blóðþrýsting en eftir
þrjá daga á fæðingardeildinni
kom ég heim með gullfallega
litla stelpu sem er augasteinn
okkar allra.
Lesandi segir
Gunnhildi Lily
Magnúsdóttur
sögu sína
Vilt þú deila sögu þinni með
okkur? Er eitthvað sem hefur
haft mikil áhrif á þig, jafnvel
breytt lífi þinu? Þér er vel-
komið að skrifa eða hringja til
okkar. Við gætum fyllstu
nafnleyndar.
1 leiniilisfanf’ift er: Vikan
- „I.ífsrevnslusava", Seljaveeiir 2,
101 Keykjavík,
Netfan^: v ikan@froili.is
Vikan
29