Vikan - 19.09.2000, Blaðsíða 59

111 lil II11 llillil ■

Lesandi segir
Guðríði
Haraidsdóttur
sögu sína
Vilt þú deila sögu þinni meö
okkur? Er eitthvaö sem hefur
haft mikil áhrif á þig, jafnvel
breytt lifi þinu? Þér er vel-
komiö að skrifa eöa hringja til
okkar. Við gætum fyllstu
nafnleyndar.
llciiiiilisfun;>i(l er: Yikun
- „Lífsreynslusugu", Seljuvegur 2,
101 Reykjuvík,
Netfung: vikun@fr<xli.is
láta sér líka illa við hana en ég trúa mín-
var líklega sú eina sem vissi að um eigin
hún var flagð undir fögru augum.
skinni. Var nú
Veislan hófst og tugir gesta sann-
streymduað. Égvarákafivið leikur-
að hjálpa mömmu og sá að inn
Sóley lagði líka hart að
sér þótt hún hefði
ekki verið beðin um
neina hjálp. Hún sá
líka til þess að
Beggi dró ekki af
sér allan tím
ann. Þegar
veislan var
búin ákvað
ég að tylla
mér niður
í smá-
stund
ur verið hamingjusamlega
gift bróður mínum í rúm 30 ár
og Guðný, tvíburasystir
hennar, hefur verið gift svart-
hærða manninum sínum jafn-
lengi.
Ég sagði Sóleyju og Begga
frá þessu nokkru síðar og
þeim fannst það mjög fynd-
ið. Fjölskyldan rifjar þessa
sögu stundum upp og
skemmtir sér alltaf jafnvel
yfir henni.
Fyrir nokkrum árum eign-
aðist ég tengdason sem á
bróður sem er nákvæmlega
eins og hann. Ég hitti tví-
burabróðurinn aldrei en
frétti að hann hefði komið í
helgarheimsókn til dóttur
minnar og tengdasonar þar
sem þau bjuggu í litlum bæ úti
á landi. Tvíburabróðirinn var
drykkfelldur og fór á ærlegt
fyllerí þessa helgi, fyllerí sem
enn er í minnum haft því hann
braut allt og bramlaði á hót-
elinu. Bæjarbúar trúa því ekki
enn þann dag í dag að þetta
hafi ekki verið tengdasonur
minn og glotta í barminn þeg-
ar hann segir að tvíburabróð-
ir hans hafi átt sök á þessu.
og fara síðan
að aðstoða við uppvaskið.
Þar sem ég sat tók ég eftir því
að einhverjir ókunnugir gest-
ir voru að koma og stóð upp
til að sjá þá betur. Ég horfði
á dökkhærðan, ókunnugan
mann heilsa mömmu og
pabba og sá ekki betur en að
þetta væri maðurinn sem var
að kyssa Sóleyju í skotinu um
haustið. Ég ætlaði ekki að
loks
að koma í ljós?
Fyrir aftan hann
stóð Sóley, sem nú var kom-
in í önnur föt, og hún hélt í
höndina á honum. Mér dauð-
brá og ákvað að fara strax
fram í eldhús til að jafna mig,
ég ætlaði ekki að vera við-
stödd uppgjörið. Á leiðinni
inn í eldhús mætti ég Begga
Mér varð flökurt þegar ég
hugsaði um hvað bróðir minn
yrði sár þegar hann frétti af
þessu. En gat ég sagt honum
frá því?
bróður og fyrir aftan hann var
... Sóley. Ég horfði aftur í átt
að hinu eintakinu af mág-
konu minni og sannleikurinn
rann upp fyrir mér. Mágkona
mín var í tvíriti! Hún átti tví-
burasystur sem var nákvæm-
lega eins í útliti og hún. Þær
ætluðu saman í bíó með
kærustunum sínum eftir
fermingarveisluna. Ef ég
hefði ekki alltaf lokað mig
uppi í herbergi eða flúið
heimili mitt þegar von var á
Sóleyju í mat hefði ég verið
búin að frétta af systurinni
fyrir löngu.
Þess má geta að Sóley hef-
Enginn uírtist taka eftir buí að ég fór alltaf upp
í herbergíð mítt eða út begar von uar á Sól-
eyju. Ég beíð bara í rólegheítunum eftir að
Beggi bróðir kæmist að buí huers konar kær-
ustu hann ætti og vissi að bað hlaut að koma
að buí fyrr en síðar.