Vikan - 19.12.1957, Side 28
alþingiskonur
Elín Pálmadóttir eltir uppi og spjallar við
Þrjár önnum kafnar
8. þingmaöur Reykvíkinga stundar Eögfræ ðinám og heldur heimili
RAGNHULDI HELGADÓTTUR náði ég f á
laugardegi — frídeginum hennar. A fimmtu-
deginum hafði hún farið upp á Akranes til að
Ijpetja Sjálfstæðiskonur þar á staðnum til réttrar
trúar og ekki komið aftur fyrr en seint á föstu-
deginum.
Hún stóð á stigapallinum í gömlu litlu bakhúsi
innarlega á Laugavegi með litla dóttur sina í
fanginu og brosti svo elskulega að ég hætti að
skammast mín fyrir að trufla hana frá því að
baka til helgarinnar og sauma jólanáttfötin á
börnin. Bros Ragnhildar er sannarlega þess virði
að höfð séu um það fleiri orð. Það kemur snögg-
lega og oft og lýsir upp allt andlitið og dökku
augun tindra.
Áttundi þingmaður Reykvíkinga er Reykvík-
ingur í húð og hár, dóttir dr. Helga Tómassonar
og því uppalin á Kleppi.
— Mér leikur forvitni á að vita hvernig stóð
á því að þú fórst að hafa afskipti af stjórn-
málum og bjóða þig fram til þings, Ragnhildur,
sagði ég, þegar við vorum seztar og Inga litla
hætt að vera hrædd við mig. (Þó Ragnhildur og
Adda Bára séu orðnar æruverðugar alþingiskon-
ur, hlýt ég að þúa þær sem gamlar skólasystur).
—Satt að segja finnst mér að ég hafi alltaf
verið ákaflega pólitísk. 1 skóla eru allir svo
pólitískir og hugsa svo háalvarlega. Mest af þvi
sem stjórnmálunum viðkemur er reyndar sam-
tvinnað lífi hvers og eins. En ég ætlaði mér aldrei
að fara út í þingmensku, hélt satt að segja ekki
£ alvöru að ég kæmist að, þó ég léti tilleiðast
að vera á framboðslistanum. Hafði nóg að gera
fyrir, þar sem við hjónin vorum bæði við lög-
fræðinám og höfðum heimili og tvö börn. Þing-
menska mín hefur svo auðvitað gengið meira
eða minna m yfir námið, þó ég hefði auðvitað
hvort sem var þurft að vinna við eitthvað ann-
að, ef hún hefði ekki komið til. Rak t. d.
bamafatabúð og hafði umboð fyrir Happdrætti
Háskólans áður en ég byrjaði í þinginu.
■ — Hvernig tóku þingmennirnir því að fá aðra
eíns kveninnrás í þingið eins og í vetur?
—Þeir tóku því bara vel. Jóhanna er ekki til
svo lítillar prýði í þingsölunum, þegar hún kemur
inn, gráhærð og virðuleg, í silkipeysufötunum
sínum. Einhver hafði samt orð á að sá tími væri
kannski að nálgast að konur yrðu í meirihluta
á Alþingi og virtist kviðinn.
Sjálfri fannst mér ég vera ósköp lítil og fá-
kunnandi þegar ég mætti
fyrst til þings í fyrra
og héit að þingmenn
blytu að taka mig sem
hálfgerðan stelpu-
krakka. Satt að segja
er nú fátt af ungu fólki
á þingi.
— Tekurðu það nærri
þér þegar þú verður fyr-
ir pólitískum árásum?
— Það er auðvitað
æskilegast að allt sé
slétt og fellt, en maður
getur alltaf átt á ýmsu
von, svo það þýðir ekki
að hafa áhyggjur af því.
'fög hef ekki orðið svo
mikið fyrir skömmum,
nema þá helzt í Þjóð-
viljanum. 1 hvert skipti
sem ég opna munninn
heitir það að íhaldsfrúin Adda Bára
sé að klessa sér utan í málin. Þessháttar tek
ég auðvitað ekki nærri mér.
— Og fyrir hvaða málum hefurðu aðallega
beitt þér á þingi?
— Eg hef m. a. lagt fram frumvörp um
skattamál hjóna og einnig um að gjafir til menn-
ingar og vísindastarfsemi verði undanþegnar
skatti, svo að fólk geti svolítið fengið að ráða
því í hvað fjármunir þess fari. Svo lagði ég
fram frumvarp um öryrkjaheimili og hafði i
huga heimili fyrir fyrrverandi geðsjúklinga.
Fjárveitingartillaga til uppeldisskóla fyrir telp-
ur var felld fyrir mér í fyrra, en nú hef ég flutt
þingsáíyktunartillögu um það, því að það er
mjög aðkallandi. Annars á ég sæti í 2 nefndum
neðri deildar, menntamálanefnd og heilbrigðis-
og félagsmálanefnd.
Þingmaðurinn verður að víkja um stund fyrir
móðurinni, því nú þarf Helgi litli, sonur Ragn-
hildar, að komast af stað í skólann. Hann er efni-
legt þingmannsefni, þó hann sé ekki nema sex
ára, því hann fær stundum að fara með mömmu
sinni niður í þing, ef búizt er við stuttum þing-
fundi, og bíður þá annað hvort hjá þingsveinun-
um, sem honum finnst kátir og skemmtilegir
strákar, eða hann fer upp í blaðamannastúkuna
til pabba síns, Þórs Vilhjálmssonar, lögfræðings,
sem annast þingfréttir fyrir Morgunblaðið í vetur.
— Hvernig eiga nú stjórnmál og störf í þágu
félagsmála við störf húsmóðurinnar og umhugs-
un um börn? spyr ég, þegar drengurinn er far-
inn af stað.
— Þingstörf sameinast heimilisstörfunum ekki
ver en önnur vinna, og jafnvel betur, því það
er hægt • að vinna að ýmiss konar athugunum
heima og um er að ræða mál, sem hvei' hús-
móðir, sem áhuga hefur fyrir stjómmálum, mundi
hvort sem er fylgjast með. 1 rauninni finnst
mér það aldrei eiga vel saman að hafa lítil
börn og vinna úti. Annars hafa margar kon-
ur erfiðari aðstæður en ég til að vinna utan
heimilisins. Núna hef ég norska stúlku til
hjálpar og svo finnst mér geysilegur munur að
vita af frænku minni hér I húsinu, þó hún sé
ekki beinlínis að gæta barnanna. Þau eru mjög
hænd að henni. En það er annað sjónarmið í
þessu sambandi. Þær konur sem vinna úti njóta
þess ennþá betur að vera heima hjá sér en
ella, og hver samverustund með bömunum verð-
ur jafnvel enn meira virði.
Jóhanna Ragnhildur
— Finnst þér að konur eigi sérstaklega erindi
á þing?
— Ég held því ekki fram að það bíði verkefni
í hrönnum, sem konur einar geti leyst, en sam-
eiginlegur áhugi þeirra beinist aðallega að viss-
um málaflokkum. Mér finnst ekkert eðlilegra
en að konur eigi sæti á þingi, og engin sérstök
ástæða til að hafa við okkur blaðaviðtal þess
vegna.
Eg get vel fallizt á þetta sjónarmið, en ætla
samt að halda áfram að elta uppi þingkonur og
láta einhverjum starfsbróður mínum eftir að hafa
blaðaviðtöl við þessa 49 þingmenn af hinu kyn-
inu.
Veðurfræðingur og húsmóöir.
Aðaláhugamálið stjórnmál.
AÐ afloknu flokksþingi SosíaJistaflokksins náði
ég loks tali af Öddu Báru Sigfúsdóttur,
fulltrúa Reykjavíkurdeildarinnar á þinginu. Þá
voru þingmenn Alþýðubandalagsins komnir heim
úr siglingu og þingmensku Öddu Báru lokið í
bili.
Hún leiðrétti strax þann misskilning, sem ein-
hvers staðar hefur komið fram, að aldrei fyrr
en i vetur hafi þrjár konur setið samtímis á
Alþingi. Einhvern tima á kjörtímabili þeirrar
Kristínar L. Sigurðardóttur og Rannveigar Þor-
steinsdóttur hafði Soffía Ingvarsdóttir komið inn
sem varaþingmaður.
—- Hvernig veður fáum við á jólunum ? spurði
ég, því Adda Bára er deildarstjóri veðurfars-
deildarinnar á Veðurstofunni.
— Við gerum enga jólaspá. Það er sérgrein
Ameríkananna. Enda er það hrein vitleysa, þeg-
ar spáð er svo langt fram í tímann. Og í raun-
inni spá þeir ekki um veðrið, en gefa aðeins
upplýsingar um hvernig Veðurfarið er venjulega
hér í desember. Oftast er auð jörð hér á jóiun-
um og drungalegt veður. Það eru engar upplýs-
ingar fyrir Islendinga, þó svo sé kannski fyrir
einhvern Texasbúa. Sums staðar, eins og t. d.
í Osló, er hægt að spá fyrir þrjá sólarhringa, en
hér er í hæsta lagi hægt að spá fyrir tvo. öll veð-
ur koma hér af hafinu og þaðan höfmn við ekki
nægar upplýsingar. Norðmenn standa að því leyti
betur að vígi, að þeir hafa upplýsingar um veðr-
ið hér, í Bretlandi og víðar.
Annars starfa ég ekki við veðurspárnar held-
ur við veðurfræðirannsóknir og skýrslugerð. Það
væri mjög skemmtilegt starf, ef timi væri til að
vinna að fleiru en því bráðnauðsynlegasta. T. d.
gæti það komið sér vel fyrir þá sem sjá um
ýmiskonar verklegar framkvæmdir, ef reiknað-
ar væru út líkurnar fyrir 10 stiga frosti í janúar-
mánuði. En til þess erum við of liðfá. Ég hef
aðeins 2—3 aðstoðarmenn.
Nú er krafsað í hurðina, og þegar opnað er,
skríður inn lítill kútur, sonur Öddu Báru og
manns hennar, Bjarna Benediktssonar frá Hof-
teigi. Klukkan er orðin hálf fimm, mamma komin
heim úr vinnunni og hann vill ekki láta ræna
sig sínum réttmæta tíma hjá henni.
— Honum finnst nú samt amma vera bezta
kona í heimi, segir Adda Bára. Við búum hér
á sömu hæðinni og höfum sameiginlegt heim-
ilishald, svo hann hefur alltaf ömmu sina meðan
ég er að vinna.
28
VIKAN