Menntamál - 01.01.1945, Blaðsíða 19

menntamál
15
fyrst 1894. Fyrsta kennslukonan var Ragnheiður Péturs-
dóttir hreppstjóra á Hríshóli í Reykhólasveit, Pétursson-
ar. Hún hafði lært fyrst hjá séra Ólafi, en síðar í Kaup-
mannahöfn.
Séra Ólafur starfrækti skólann á 12. ár. Þá andaðist
hann á leið til Kaupmannahafnar 19. febrúar 1904. Hann
hafði verið afbragðskennari og komið málleysingjakennsl-
unni í slíkt horf, að hún bar þess lengi menjar. Hann var
hverjum manni ástsælli, bæði meðal málleysingjanna, sem
hann kenndi, og sóknarbarna sinni.
Ekkja séra Ólafs, Kristín ísleifsdóttir prests í Arnar-
bæli, Gíslasonar, hélt skólanum áfram næsta ár. En haust-
ið 1905 tók séra Gísli Skúlason við stjórn skólans. Hann
var fæddur 10. júní 1877, sonur Skúla prófasts á Breiða-
bólstað, Gíslasonar, og Guðrúnar Þorsteinsdóttur prests
í Reykholti, Helgasonar. Málleysingjakennslu hafði hann
numið í Kaupmannahöfn veturinn áður. Hann hafði skól-
ann 3 ár, þangað til haustið 1908, en þá var skólinn
fluttur til Reykjavíkur og gerður ríkisskóli. Séra Gísli
var maður lærður vel, einkum í fornmálunum. Hann hafði
unnið að þýðingu biblíunnar með Haraldi prófessor Níels-
syni, og síðasta sumarið, sem hann lifði, vann hann af
miklum áhuga að þýðingu samstofna guðspjallanna með
Ásmundi prófessor Guðmundssyni. Hann gekk að eiga
Kristínu ekkju fyrirrennara síns 15. apríl 1909, var allan
sinn aldur prestur að Stóra-Hrauni og andaðist 19. ágúst
1942.
Ekki var málleysingjunum kennd önnur handiðn á
Stóra-Hrauni en prjón, enda slæm aðstaða til slíkra hluta.
Var um það rætt að flytja skólann til Eyrarbakka, þar
sem betri væri aðstaðan að þessu leyti. Af því varð þó
ekki, heldur var hann fluttur til Reykjavíkur haustið 1908,
eins og fyrr var sagt.
Þegar skólinn kom til Reykjavíkur, tók við forstöðu
hans Margrét, síðar frú Rasmus, dóttir Bjarna bónda á