Menntamál - 01.01.1945, Blaðsíða 10

6
MENNTAMÁL
Ef til vill finnst ykkur, ungu menn og konur, sem hér
eruð nú komin til þess að setjast á skólabekk, að ég sé
hér að tala út í hött um torskilda lífsspeki, sem ykkur
og skólanámi ykkar komi ekki við. Ef svo er, hef ég
misst marks.
Það, sem ég vildi með þessum orðum mínum, var það,
að leggja ykkur sem ríkast á hjarta, að hingað eruð þið
komin til þess að leita sannleikans, ekki aðeins þess sann-
leika, sem opinberast ykkur í námsbókunum og fræðslu
okkar kennaranna, heldur einnig þess sannleika, sem finnst
með því að aga sjálfan sig og temja, ala sjálfan sig upp,
þess sannleika, sem ber þann ávöxt, að maður verður
sannur við sjálfan sig, sannur við aðra menn og sannur
í hugsjón sinni um æðri tilgang lífsins. En til þess að
sú leit ykkar beri árangur, verðið þið mikið á ykkur að
leggja. Af eigin rammleik getur ykkur orðið mikið ágengt,
ef góður og vakandi vilji fær að ráða. Með aðstoð þeirra,
sem ykkur munu leiðbeina hér, getur árangurinn orðið
enn meiri. En gleymum samt ekki að leita fulltingis hans,
sem mestu ræður, hans, sem einn þekkir og skilur allan
þann sannleika, sem getur gert ykkur frjáls.
Ég vil því enda orð mín með því að biðja guð, hinn
hæsta höfuðsmið himins og jarðar, að blessa ykkur starfs-
tímann, sem í hönd fer, svo að hann leiði ykkur nær hinu
fjarlæga marki, að verða frjálsir menn og fullkomnir.
Guð blessi ísland og íslenzku þjóðina og alla þá, sem
vilja henni vel gera og varðveita frelsi hennar um ókomn-
ar aldir.
Freysteinn Gunnarsson.