Menntamál - 01.12.1952, Side 8

118
MENNTAMÁL
Að formi til fulinægja lagaákvæði þessi kröfu, sem verið
hefur baráttumál kennarastéttarinnar hátt á annan ára-
tug. En með því að framkvæmdin var háð sérstakri fjár-
veitingu, sat við lagabókstafinn einan. Sá dráttur skapaði
óþægilegt misræmi. Skv. ofangreindum lögum áttu kenn-
arar að hafa lokið ákveðinni uppeldisfræðilegri undir-
búningsmenntun, ef þeir vildu fá fasta stöðu, hins vegar
skorti hér á landi allar aðstæður til að afla sér hinnar til-
skildu menntunar. Þessi glundroði varð því átakanlegri
sem skólakerfið var í örri þenslu. Á örfáum árum reis
upp fjöldi nýrra skóla, sem þarfnaðist vel menntaðra kenn-
ara. Kennaraskóli Islands, sem þó býr við óhæfileg ytri
skilyrði, fullnægði að vissu marki barnaskólanum, en eng-
in stofnun í landinu bjó framhaldsskólakennara undir
starfið, svo að viðhlítandi væri. Jafnvel kandidatar í ís-
lenzkum fræðum frá heimspekideild háskólans fullnægðu
ekki lengur kröfum laganna um undirbúningsmenntun.
Þörfin á bættri menntun framhaldsskólakennara var
brýn. Það er engum launungarmál, að menntun þeirra er
æði misjöfn. Fjölmargir menn eru þar ágætlega mennt-
aðir, hafa lokið háskólanámi í kennslugreinum sínum,
kynnt sér kennsluaðferðir og skólaskipulag annarra landa.
En hinir eru líka ófáir, sem eiga kennarastöðu sína við
framhaldsskóla því einu að þakka, að ekki var völ á hæfi-
lega menntuðum mönnum. Viðunandi menntunar var held-
ur ekki auðaflað, er sækja varð hana til framandi landa.
Sú leið var mörgum lokuð sökum féleysis, öðrum misheppn-
aðist háskólanám vegna greindarskorts eða skapgerðar-
bresta, en kennarastaða við framhaldsskóla var sú þrauta-
lending, sem flestir náðu.
Þetta ástand var óþolandi. Úr því m. a. átti fræðslu-
löggjöfin nýja að bæta. Sú nauðsyn var Milliþinganefnd í
skólamálum að fullu ljós. ,,Ef ekki er vel séð fyrir mennt-
un kennara, eru allar tilraunir til endurbóta í skólamál-
um tvísýnar, starf skólanna er algerlega komið undii'