Menntamál - 01.05.1953, Blaðsíða 5

MENNTAMÁL
47
öldum og Sænsk-norska sambandið 1814—1905. Nú er
verið að undirbúa 3. bindi þessa rits, og mun það mjög
snerta sögu íslands, eins og seinna verður að vikið.
Á árum síðari heimsstyrjaldar lá starf norrænu sögu-
nefndanna niðri, en nú er það hafið að nýju. Stendur
nú yfir rannsókn á sögubókum þeim, sem notaðar eru í
skólum Norðurlanda,' en þar eru víðast komnar nýjar
kennslubækur í stað hinna, er notaðar voru fyrir 15 til 20
árum, þegar fyrri könnun kennslubókanna fór fram.
Sökum þessara rannsókna og undirbúnings 3. bindis af
Omstridda spörgsmál hafa sögunefndir Norðurlanda hald-
ið nokkra sameiginlega fundi. Einn slíkur fundur var
í Kaupmannahöfn í febrúar síðastliðnum. Hafði þess sér-
staklega verið óskað, að ísland ætti þar fulltrúa. Fyrir
tilmæli formanns Norræna félagsins og Helga Elíassonar
fræðslumálastjóra mætti ég á fundinum ásamt Sigurði
Nordal sendiherra. Farið var héðan með flugvél 10.
febrúar og stóð ferðin alls 8 daga.
Er til Kaupmannahafnar kom, sneri ég mér til skrif-
stofu Norrræna félagsins þar. Greiddi hún fyrir mér um
útvegun allmargra norskra og danskra sögukennslubóka,
sem eigi höfðu enn borizt til íslands, en aðrar gafst mér
kostur á að athuga í Kennslubókasafninu (Pedagogisk sam-
ling), en það fylgist mjög vel með útkomu allra nýrra
kennslubóka á Norðurlöndum. Reyndi ég á þeim stutta
tíma, sem til umráða var, að kynna mér þau atriði, sem
einkum snerta sögu Islands í nýjustu kennslubókunum.
Danskar kennslubækur í sögu eru yfirleitt fáorðar um
ísland. Nokkurra staðreynda, er lúta að samskiptum Is-
lendinga og hins danska ríkis fyrr og síðar, er þó víð-
ast getið og yfirleitt rétt með þær farið. Að sjálfsögðu
er þar stuttlega greint frá lokaþætti þeirra sam-
skipta, sambandslögunum 1918 og lýðveldisstofnun 1944.
Þetta er gert á fræðilegan hátt, án þess að í það
skíni, hvort söguritara líkar betur eða verr. Ekki kæmi