Menntamál - 01.05.1953, Blaðsíða 8

50
MENNTAMÁL
stöðukaflanum, en að sjálfsögðu hafa samvinnu við norska
og íslenzka fræðimenn á því sviði.
Þá er ennfremur í undirbúningi fyrir atbeina norrænu
félaganna Samnorræn handbólc í söcju Norðurlanda, ætluð
til kennslu í háskólum. Gert er ráð fyrir, að hún verði 800
bls. að stærð og vinni danskir og sænskir fræðimenn eink-
um að samningu hennar.
Óskir komu fram um það á fundinum, að vísindalegar
söguritgerðir á finnsku og íslenzku séu birtar með stutt-
um útdrætti á einhverju hinna Norðurlandamálanna.
Talið var mjög æskilegt að auka sem mest samskipti og
kynningu norrænna sögukennara, ekki sízt þeirra, er kenna
í alþýðuskólum.
Loks má geta þess, að á fundinum var lögð fram af
hálfu dönsku nefndarinnar, og lítils háttar rædd, allýtar-
leg gagnrýni á sögukennslubækur okkar, einkum í fslands-
sögu. Gagnrýni þessa hafa samið þeir lektor Knud Kretz-
schmer og magister Westergárd Nielsen, en hinn síðar-
nefndi les og talar íslenzku ágætavel. Þykir höfundum, að
kennslubækur okkar í íslands sögu hafi litlum breyting-
um tekið til bóta, frá því að þær voru gagnrýndar á veg-
um norrænu félaganna á árunum 1930—’40. Kynlegt þykir
þeim, að íslandssaga í barnaskólum skuli aðeins ná til
1874. Af einstökum bókum telja þeir fslendingasögu Arnórs
Sigurjónssonar standa miklu nær nútíma söguskilningi en
hinar, „einkum að því leyti, að hún bregður upp rissmynd
hins sögulega baksviðs og gefur stundum útsýn til skyldra
atburða annars staðar á Norðurlöndum.“ Kvarta höfundar
um, að tónninn í íslenzku kennslubókunum sé víða allt
annað en vinsamlegur í garð Dana. Benda þeir á, að þetta
hafi verið eðlilegt, meðan íslendingar börðust fyrir sjálf-
stæði sínu. Hins vegar eigi íslendingar nú, er sambandinu
sé að fullu slitið, að geta litið með meiri ró og víðsýni á
ýmis samskipti þjóðanna, t,. d. einokunarverzlun og fjár-
öflun danskra konunga hér eftir siðskipti. Telja höfund-