Menntamál - 01.12.1967, Blaðsíða 32

220
MENNTAMAL
Hálf öld mun vera liðin, síðan áhugasamir einstakling-
ar víða um lönd komu auga á nauðsyn þess að veita ungl-
ingum leiðbeiningar um væntanlegt starfsval. í fyrstu þró-
aðist þessi leiðbeiningastarfsemi utan skólanna. Skólinn
tók hana ekki upp fyrr en reynslan hafði ótvírætt sýnt
gagnsemi hennar.
Með þetta tvennt í huga, sívaxandi nauðsyn og fengna
reynslu, sætir það nokkurri furðu, hversu lengi það dróst
að veita íslenzkum unglingum leiðbeiningar og fræðslu í
þessum efnum.
Allt of margir ungir menn, bæði konur og karlar, hafa
valið sér námsbraut og síðar ævistarf út frá svipuðum for-
sendurn og Skaði dóttir Þjaza jötuns, er hún mátti velja
sér eiginmann úr hópi ása, og mátti ekki sjá meira en
fæturna, eftir því sem segir í Snorra-Eddu.
,,Sá hún þá fætur forkunnar fagra og sagði: þennan kýs
ég, því fátt mun ljótt á Baldri“, en það var Njörður, sem
fæturna átti.
I stað raunsærrar þekkingar á kröfum náms og starfs,
kunnugleika á eigin löngnn og áhuga, hæfileikum, skap-
gerð og venjum, hafa það of oft verið óskhyggja, augna-
bliks hughrif, áhrif frá félögum eða tízku í starfsvali, sem
réði mestu um val námsbrautar og lífsstarfs, að ógleymdri
ábatavoninni fínu, sem móðirin minntist á í upphafi þessa
máls.
Reynslan hefur því í mörgum tilfellum orðið sú, að
Njörður var kosinn, þótt kjósa ætti Baldur, og sambúð við
nám og starf orðið með svipuðum hætti og hjónaband
þeirra Skaði og Njarðar.
Það máttu því teljast mikil tíðindi og merk, er það
spurðist I. sept. 1965, að þann sama dag hefði Mennta-
málaráðuneytið staðfest reglugerð þess efnis, að fara skuli
fram starfsfræðsla og leiðbeiningar um nátns- og stöðuval
í 1. og 2. bekk gagnfræðaskólanna í nánum tengslum við