Menntamál - 01.04.1970, Qupperneq 34

í dag er bolludagurinn, eins og sjá má.
um við bændaglímu með þáttöku bæði drengja og
stúlkna öðru hvoru. Þá reyndi stundum á stolt strákanna
að láta ekki stelpu verða „glímukóng"!
Sum börnin hafa sjaldan tíma til að „leika“ sér. Þau
sækja þá óklárað verkefni í skúffuna sína og halda
áfram með það, þar til timinn er þúinn. Flest börnin
eiga sér síbreytileg áhugamál. Einn daginn er mömmu-
leikur með tilheyrandi kökubakstri (leir) skemmtilegast-
ur, næsta dag er bezt að finna sér rólegan stað og
raða púsluspili.
Við höfum reynt að velja leikföngin þannig, að þau
hafi uppeldislegt gildi. Höfum við nokkrar gerðir af
kubbum, púsluspilum og mekkanóum, sem börnin geta
gengið að. Rík áherzla er lögð á, að gengið sé vel frá
hverju leiktæki, og kemur þá fljótt í Ijós, hvernig börn-
in eru vön að ganga um dótið sitt heima. Stundum
Ijúkum við deginum með söngleikjum eða horfum á
smáleikrit, sem nokkur börn hafa æft í frjálsa tímanum
eða jafnvel heima.
Ég man sérstaklega eftir síðasta degi fyrir jólafrí. Við
kennararnir áttum annríkt við að ganga frá verkefnum
barnanna. Tvær vinkonur voru með plötuna Litlu Ljót, og
sögðust ætla að leika leikritið, þær höfðu líka búningana
tilbúna. Við þáðum þetta góða boð. Önnur lék svo
Litlu-Ljót, en hin allar systurnar. Og viti menn, frum-
MENNTAMÁL
72
sýningargestir, 20 að tölu, sátu hinir ánægðustu í 15
mínútur!
Einu sinni í viku notum við ameríska bók „Við lesum
rnyndir", sem er sérstaklega hugsuð til að gera börnin
lesþroska. Þar er m.a. æfð augnhreyfing frá vinstri til
hægri, litaskyn og ýmis eftirtektar- og minnisatriði.
Verkefni eru oftast unnin með hverri blaðsíðu.
Þegar við hefjum aftur starf að loknu skammdegis-
leyfi, breytum við námstilhögun nokkuð. Nú byrjum við
að læra stafina. Við förum okkur þó hægt til að byrja
með og tökum aðeins 1—2 stafi á viku. í samráði við
kennara 7 ára barna byrjum við líka með algengustu
hugtök í mengjum, og þótti það gefa góða raun eftir
fyrsta veturinn.
Einn dag notum við til að heimsækja Þjóðminjasafn-
ið, og næsta dag tölum við um og teiknum það athyglis-
verðasta, sem þar þar fyrir augu. Að öðru leyti er starf-
inu háttað líkt og áður.
Markmið þessara deilda er að sjálfsögðu að gefa
nemendum kost á sem jöfnustum undirþúningi undir
skólagöngu og jafnframt að þroska þau til hugar og
handa. Þó tel ég, að ef til vill sé það allra mikilvægast
að hafa nægan tíma til að sinna hverjum einstökum
nemanda. Engin námsskrá rekur á eftir.