Vorið - 01.06.1964, Blaðsíða 31
gefið þeim augun mín
EFTIR LAWRENCE ELLIOTT
Hún var aðcins ótta óra, þegar hún tók sjúkdóminn, en ó þeim stutta tima,
sem hún ótti þó eftir ólifað, lagði hún grundvöll að arfi, sem var miklu stærri
en hún lét sig dreyma um. Þessi hjartnæma saga um litla, glaða og hrein-
hjarta stúlku er að visu sorgarsaga,
góðlcika og kærleiksrikt hjartalag.
Framliald.
ÉG læt BARA GANGA
Á EFTIR MÉR
Eyrr en varði var kominn september
°S Janis, sem nú var tíu ára, komin í
Lrmrita bekk. Henni til mikillar gleði
'ar frk. McPhee einnig færð upp og
Var áfram kennslukona hennar. Hún
loíaði föður sínum, að hún skyldi í ár
llressa upp á einkunnina í reikningi, sem
Var hennar veikasta hlið. Það loforð
hún og stóð sig auk þess framúr-
sicarandi vel í stílum, sem hún kryddaði
lr>eð sinni sérstöku kýmnigáfu. „Ef ég
V£eri borgarstjóri í Ottawa“ hét einn
lleirra, sem kennslukonan las upp fyrir
^ekkinn.
Hér lagði Janis til — meðal annars —
laun riddaraliðssveitar lögreglunnar
skYldu tvöfölduð, og að litlar stúlkur
Skyldu fá allt sem hær óskuðu sér —
'1 r
eypis. Róttækustu umbæturnar geymdi
'du þó þangað til allra síðast: „Öllum
’01 nurn, sem stela, skal skotið lit í
himinhvolfið,“ skrifaði hún.
en hún flytur fagran boðskap um mannlegan
Desemhereinkunnahókin hennar var
einhver sú glæsilegasta, sem hún nokkru
sinni hafði. fengið: Ágætt í ensku og
mjög gott í reikningi. „Vel unnið. Haltu
áfram á söniu braut, Janis,“ skrifaði
frk. McPhee á spássíuna.
En skólagöngunni var að verða lokið
fyrir Janis. Það fóru að koma í ljós
greinileg merki þess, að þessi tveggja
ára harátta var að komast á lokastig.
Það varð að gefa henni blóð á tíu daga
fresti, og hún varð að láta af embætti
sem formaður skólafélagsins, vegna þess
að hún gat ekki alltaí mætt á fundum.
Bæði varð hún oftar að fara til sjúkra-
hússins, og einnig varð hún oft að bíða
þar lengur en áður.
Rannsóknirnar og hinar margvíslegu
tilraunir urðu einnig flóknari og flókn-
ari. Þessar venjulegu smástungur í fing-
urna, gáfu nú ekki dr. English nægilega
nákvæmar upplýsingar. í þess stað stakk
hann langri nál inn í mjöðm Janis til
þess að fá sýnishorn af beinmergnum til
nánari rannsókna. Það var mjög sárt.
En það versta var, að lyfið, sem hún
VORIÐ 77